این روزها همه ناراضی اند!

کمتر کسی است که این روزها از سرعت کم  و قطعی های گاه و بیگاه اینترنت گله مند نباشد. مشتریان اینترنت های خانگی ثابت و اپراتورهای سیار ، دانش آموزان و مادرانی که حالا دو سالی است اینترنت جزء ثابت زندگیـشان شده ،کارمندان ،اساتید ، نوجوان و جوانانی که بدون موبایل و اینترنت نصف زندگی شان می لنگد! اگر نگوییم همه اش.

به جمع بالا اضافه کنید مشترکین زیادی که دیگر کسب و کارشان به اینستا و شبکه های مجازی دیگر گره خورده و مادرها و مادربزرگ هایی که تنهاامیدشان برای برقراری ارتباط در این ایام تنها اینترنت است.

زیاد میشنویم از مشترکین که این شرکت های مخابراتی با این همه درآمد و سود پس چکار میکنند؟ فقط بخور بخوره!! یا اینکه احتمالا داریم صیانت میشویم الان! و جملاتی از این دست که عموما منشأ احساسی و گاهأ با منطق سروکاری دارد . 

 صرف‌نظر از تجربه کاربران در استفاده از اینترنت برای کار با پلت‌فرم‌های مختلف، سامانه‌‌های دیگری هم برای سنجش کیفیت اینترنت کشور و مشاهده بروز اختلالات در دسترس هستند.

یکی از این سامانه‌‌ها که با هدف به‌تصویر‌کشیدن وضعیت ارتباط اینترنتی کشور طراحی شده و در آن، وضعیت اینترنت در ایستگاه‌‌های مختلف متعلق به اپراتورها و‌ FCP ‌ها به نمایش گذاشته می‌شود با حضور در 20دیتاسنتر از سرویس‌‌دهندگان مختلف اینترنت کشور و ۲۰ نقطه در نقاط مهم جهان، تقریبا اطلاعات کاملی از وضعیت زیرساخت اینترنت داخلی و اتصالات آن را در اختیار قرار می‌دهد. داده‌‌های چند ماه اخیر این رادار، گواه خوبی بر وجود اختلال در شبکه‌‌های اینترنتی کشور است؛ به‌طوری که مشاهده می‌شود در برخی ساعت‌‌ها، تمام ایستگاه‌‌ها، در سرویس‌‌دهی پلت‌فرم‌های مختلف داخلی و خارجی (اعم از اینستاگرام، گوگل، گیت‌هاب، کلاب‌‌هاوس و...) با اختلال مواجه شده و کاربران شاهد کندی و قطعی اینترنت و اختلال در دسترسی به این سرویس‌‌ها هستند.

سراغ اپراتورها و مدیرانشان که میرویم آنها ناراضی ترند!! 

از مشکلات ناشی از تحریم ها مثل خروج شرکت های خارجی ,افزایش نرخ دلار و محدویت خرید پهنای باند بین المللی تا مشکلات مرتبط با  شرکت ارتباطات زیرساخت( که  اختلال همزمان در شبکه را دلیل ادعای خود میدانند) و ثابت ماندن تعرفه ها در سالهای گذشته علیرغم افزایش چندبرابری تجهیزات و هزینه های جاری شرکت ها.

اما حق با کیست؟راه حل چیست ؟ این روند ما را به چه سمت و سویی میکشاند؟

واقعیت چیست؟

اجازه بدید قبل از اینکه به بررسی ابعاد مشکل بپردازیم ،نگاهی به آنچه در صنعت  مخابرات رخ داده و باید رخ بدهد بیندازیم.

طی سالهای بعد از انقلاب سرمایه گذاری های زیادی در این صنعت شده است و شرکت های بسیاری اعم از دولتی و خصوص  در این حوزه به رقابت پرداخته اند ،عده ای حذف شده اند ، بسیاری ادغام و حالا چند شرکت بزرگ باقی مانده اند که برای بقا و توسعه در صنعت میجنگند.اینکه در این سالها این همه شرکت، آن هم در این فضای به شدت رقابتی و در این صنعت پر تقاضا نتوانسته اند سرویس مناسبی ارائه دهند جای بررسی دارد.

واقعیت اینست که صنعت مخابرات بسیار سرمایه بر است و چرخه عمر تجهیزات مخابراتی آنچنان طولانی نیست.تکنولوژی های مخابراتی به سرعت در حال پیشرفت و هر چند سال یکبار یکی به G های آن اضافه میشود و به تبع آن انتظار مشتریان از سرعت به شدت تغییر میکند .

شرکت ها برای توسعه به سرمایه نیاز دارند و سرمایه گذار به سود !

طی سال های گذشته به هر دلیلی که عده ای آن را پوپولیست بازی و عده ای عدم نگاه استراتژیک به صنعت میدانند سرمایه گذاری در این صنعت بسیار کم شده است.

 دلیلش هم مشخص است ثابت نگاه داشتن تعرفه ها و عدم تناسب درآمدها و هزینه ها .

امروز تجهیزات با هزار و یک دردسر گمرکی و تحریمی و .. با قیمت دلار بیست و چند هزارتومانی وارد و نصب میشود، اما تعرفه ها در زمانه ی دلار ۱۰ هزارتومانی گیر کرده اند.

شاید شرکت ها بتوانند با همین قیمت بقا داشته باشند اما قطعا خبری از توسعه نیست.

و نتیجه اش همینی شده است که میبینیم.

آقایان،  این صنعت با صنایع دیگری مثل نساجی و ..متفاوت است که اگر رهایش کردیم و نوسازی نکردیم اتفاقی نیفتد. مخابرات یک صنعت استراتژیک است . 

در این صنعت استراتژیک یا باید دولت سرمایه گذاری کند یا شرایط را برای سرمایه گذار فراهم کند و نگاهش را در تعرفه گزاری غیرسیاسی کند!

البته حتما بنده موافق این هستم که شرکت های مخابراتی باید هزینه ها را کنترل ،بهره وری را بالا ، افزایش تعرفه ها را رقابتی و منصفانه و هزار باید دیگری که در دیگر صنایع و  شرکت ها باید بشود را ، بیشتر رعایت کنند.

به نظر میرسد وزارت ارتباطات  باید دو امر مهم را درآغاز کارخود در دستور کار قرار دهد 

توسعه زیرساخت ‌های ارتباطات اینترنتی و تکمیل ظرفیت لینک‌‌های ورودی اینترنت به کشور و اصلاح نظام تعرفه ای .

منبع: مثلث آنلاین