مسئله عرضه دوباره به عامل تاثیرگذار بر بازارهای جهانی نفت، تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، مسئله، افزایش تولید نفت کشورهای غیراوپک پلاس شامل آمریکاست که می‌تواند با سرعت کمتری، از تقاضای جهانی که همچنان در حال رشد است، پیشی بگیرد. واکنش اوپک پلاس، تعهد برای کاهش بیشتر تولید بوده است، اما معامله‌گران تردید دارند که این کاهش، برای حذف کامل مازاد تولید، به شکل موثر اجرا شود.
این وضعیت، قیمت نفت را به سمت اولین کاهش سالانه خود از سال ۲۰۲۰ کشاند و انتظاراتی که برای قیمت‌های بالاتر به دلیل بهبود تقاضا پس از پاندمی کووید وجود داشت را از بین برد. عامل دیگری که اوضاع را پیچیده‌تر کرد، این بود که سفته بازان کنترل‌شان بر بازار را تشدید کرده و به نوسانات قیمت‌ها دامن زدند.
ترور وودز، مدیر ارشد سرمایه گذاری صندوق کالاهای «نورترن تریس کپیتال» در این باره گفت: با نگاهی به آینده، پیش بینی وضعیت فراتر از مدت سه ماهه، به نظر من بسیار دشوار است. امسال، سال سخت و دشواری پیش رو است. نفت برای حمایت، به شدت به اوپک و متحدانش متکی است و فروپاشی توافق اخیر این گروه برای محدود کردن عرضه می‌تواند باعث سقوط قیمت‌ها شود.
محدودیت اضافی عرضه به میزان ۹۰۰ هزار بشکه در روز که اوپک پلاس چند هفته پیش در خصوص آن توافق کرد، برای تحلیلگران و معامله‌گرانی که سعی در محاسبه توازن عرضه و تقاضای جهانی دارند، مسئله مورد بحث است. معامله‌گران در این اندیشه هستند که آیا این گروه به اندازه کافی، کاهش تولید را برای مهار مازاد عرضه پیش بینی شده، انجام خواهد داد.
در آمریکا، تولید هفتگی نفت در ماه میلادی گذشته، به رکورد ۱۳.۳ میلیون بشکه در روز رسید. شرکت‌های حفاری نفت از منطقه پرمین در غرب تگزاس تا بیکن شیل در داکوتای شمالی، تولید نفت را بسیار فراتر از آنچه که تحلیلگران پیش بینی می‌کردند، افزایش دادند.
طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۴، تولید به بالاترین حد خود برسد. برزیل و گویان هم قرار است عرضه خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند و به موج تولید جدید نفت در قاره آمریکا کمک کنند.
رشد تقاضا
بر اساس جدیدترین گزارش ماهانه بازار نفت آژانس بین‌المللی انرژی، در بحش تقاضا، رشد مصرف جهانی با ضعیف شدن فعالیت اقتصادی، کند خواهد شد. این گروه پیش بینی می‌کند که تقاضا در سال میلادی جاری، به میزان ۱.۱ میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت.
هر چند این رقم، کمتر از نصف نرخ رشد برآورد شده در سال ۲۰۲۳ است اما بر اساس استانداردهای تاریخی، همچنان رقم بالایی است. مصرف نفت پس از اختلالات ناشی از پاندمی کووید، در حال عادی شدن است و در آمریکا، انتظارات رو به رشد از فرود نرم در حال افزایش تقاضا برای انرژی وجود دارد.
با این حال، اگر فراتر از نفت، به بخش‌های دیگر بنگریم، تصویر جهانی برابر نیست. به گفته آنتونی یوئن، رئیس استراتژی انرژی در شرکت سیتی گروپ، در چین که بزرگترین واردکننده نفت در آسیاست، برقی کردن خودروها، موانع ساختاری را برای مصرف نفت به وجود آورده و بر رشد تقاضا، تاثیر گذشته است.
این مسئله، حساسیت نفت در خصوص عوامل گسترده‌تر اقتصاد کلان را محدود کرده است. در گذشته، شاخص‌های اقتصادی می‌توانستند مستقیما به حمل و نقل زمینی و تقاضای بالاتر، تبدیل شوند اما اکنون به نظر می‌رسد که این رابطه با افزایش برقی شدن خودروها، ضعیف‌تر شده است.
بر اساس گزارش بلومبرگ، با این حال، تحلیلگران به خطرات ژئوپلیتیکی توجه دارند. حمله به کشتی‌ها در دریای سرخ، همچنان در کانون توجه قرار دارد و نبرد روسیه در اوکراین ادامه دارد و در نهایت، تولیدکنندگان جهانی همچنان این قدرت را دارند که از تولید خودداری کنند تا با روند تقاضا همگام شوند.
