به گزارش تابناک، خبرآنلاین نوشت: میگ-29کی، معروف به فالکروم (Fulcrum D)، رهگیر نیروی دریایی قدرتمند روسیه با پیکربندی دو موتوره و تک سرنشین توانایی رسیدن به 2 ماخ با برد 950 مایلی را دارد و همچنین دارای قابلیت سوخت‌گیری هوایی است. علیرغم طراحی پیشرفته آن، از جمله پوشش‌های جاذب رادار و سیستم‌های جنگ الکترونیک، کاربرد اصلی آن به سمت ماموریت‌های هوا به زمین تغییر کرده است. به طور انحصاری توسط نیروی دریایی هند در خارج از روسیه اداره می‌شود و حضور آن در سیستم نظامی پیچیدگی‌های هوانوردی دریایی مدرن را برجسته می‌کند.
رهگیرهای دریایی نوع خاصی از جت‌های جنگنده هستند که برای عملیات از ناوهای هواپیمابر طراحی شده‌اند. فیلم محبوب دهه 1980 تاپ‌گان، با بازی تام کروز، کمک کرد تا رهگیرهای نیروی دریایی در افکار عمومی جای بگیرند. اما ارتش ایالات متحده تنها ارتشی نیست که از این هواپیماها استفاده می‌کند. در واقع، در تاپ‌گان، خلبانان آمریکایی که با اف-14 تامکت ارجمند پرواز می‌کنند، با جت‌های جنگنده شوروی روبرو می‌شوند. در حالی که هواپیماهایی که با آنها روبرو می‌شوند تخیلی هستند، یک نوع جت جنگنده وجود دارد که شباهت زیادی به توانایی‌های آنها دارد.
میگ-29کی فالکروم
میگ-29کی، یک جت جنگنده دریایی دو موتوره، تک سرنشینه و چند منظوره است. نیروی دریایی روسیه این هواپیما را در سال 2010 معرفی کرد و تقریباً 20 جت جنگنده از این نوع هنوز در خدمت دارد. فقدان یک ناو هواپیمابر که این جنگنده بتواند از طریق آن عمل کند، میگ-29کی را تا حد زیادی برای نیروی دریایی روسیه به یک جنگنده اضافی تبدیل کرده است.
«کی» که مخفف "Korabelnogo Bazirovaniya" یا «مبتنی بر عرشه» است. این نام نقش رهگیر دریایی جنگنده را برجسته می‌کند. همچنین آن را در میان خانواده بزرگ میگ-29 با بیش از 1500 هواپیما از همه نوع خود متمایز می‌کند. میگ-29 یک جت جنگنده برتری هوایی است که به عنوان پاسخی به اف-14 تامکت ایالات متحده طراحی شده است.
میگ-29کی: هواپیمای مجهز روسیه
ویژگی‌های عالی میگ-29کی فالکروم می‌توانند مجموعا باعث شوند که این جنگنده تقریباً 10000 پوند سلاح و تعداد قابل توجهی مهمات هوا به هوا، هوا به زمین و ضد کشتی حمل کند. به طور خاص، رهگیرهای دریایی می‌توانند موشک‌های هوا به هوای راداری فعال ویمپل NPO آر-77، موشک‌های هوا به هوای برد کوتاه ویمپل آر-73، موشک‌های راداری آر-27 و همچنین موشک‌های هوا به هوا، موشک‌های کروز ضد کشتی مافوق صوت Kh-31 و موشک‌های کروز ضد کشتی مادون صوت Kh-35 و همچنین بمب‌های گلاید و بمب‌های معمولی را حمل کند.
همچنین می‌تواند غلاف راکت S-8 یا S-13 را با ده‌ها موشک غیر هدایت شونده برای ماموریت‌های پشتیبانی هوایی نزدیک حمل کند. میگ-29کی فالکروم برای درگیری‌های شدید به توپ قدرتمند 30 میلی‌متری Gryazev-Shipunov GSh-30-1 متکی است. از نظر عملکرد، میگ-29کی فالکروم دارای دو موتور RD-33MK است. این هواپیما می‌تواند در ارتفاعات به حداکثر سرعت 2 ماخ (حدود 1500 مایل در ساعت) و در ارتفاعات پایین به حدود 900 مایل در ساعت برسد.
برد عملیاتی جنگنده روسی تقریباً 950 مایل است. برخلاف میگ 29 عموزاده‌های خود، نسخه «کی» این هواپیما می‌تواند سوخت گیری هوایی انجام دهد و همچنین در مواقع اضطراری به هواپیماهای دیگر سوخت رسانی کند و در نتیجه برد عملیاتی خود را افزایش دهد. در مورد اقدامات تدافعی، پوشش جاذب رادار میگ-29کی فالکروم و قابلیت‌های جنگ الکترونیکی برای دوام بیشتر آن در میدان نبرد هوایی مدرن است.
امروزه، فقدان یک ناو هواپیمابر برای پشتیبانی از نقشی که این جنگنده برای آن ساخته شده است، ناوگان کوچک میگ-29کی فالکروم روسیه را به مأموریت‌های هوا به زمین علیه اهدافی مانند اوکراین منتقل می‌کند. اگرچه میگ-29 به ده‌ها کشور صادر شده است، تنها نیروی دریایی هند از میگ-29کی فالکروم بهره می‌برد.
منبع: nationalinterest
