علیرغم اینکه تابحال؛ اسرائیل مسؤلیت ترور رئیس دفتر سیاسی حماس، یعنی شهید اسماعیل هنیه را فاش و آشکار بر عهده نگرفته است، اما از آنجاییکه حتی کارشناسان ارشد نظامی رژیم صهیونیستی آنرا یک دستاورد مهم امنیتی _ اطلاعاتی تلقی کرده اند؛ بر کسی پوشیده نمانده که این اقدام خلافِ شئون و عرف و قوانین بین الملل، مسؤلیتش بطور اخص متوجه شخص نخست وزیر اسرائیل است!
در تحلیل جوانب آشکار و پنهان تروریسم دولتی و فرا سرزمینی رژیم اشغالگر اسرائیل که در تمامیت سرزمینی جمهوری اسلامی ایران به وقوع پیوست، می بایست به انتخابات های اخیر و در پیش روی مربوط به سه طرف متخاصم این منازعات توجه کافی نمود.
انجام عملیات ترور در خاک ایران، آنهم در آغازین روز شروع به کار دولت دکتر پزشکیان، با هدف قرار دادن مهمان ویژه ی مراسم تحلیف ریاست جمهوری اسلامی ایران، از آنجا که می توانست چند روز قبل تر در قطر و یا ترکیه صورت گیرد، حاوی چند وجهی بودن طراحی و پیام آن توسط اسرائیل، برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده خود می باشد.
مواضع آشکار و صریح شخص دکتر پزشکیان، بعداز پیروزی اش در انتخابات، در قبال مسأله ی مهم فلسطین و جبهه ی مقاومت اسلامی، که در پاسخ به پیام تبریک شهید اسماعیل هنیه آشکارتر شد، و تأکید ایشان بر وظیفه بودن حمایت از جبهه مقاومت در مقابل آپارتاید صهیونیستی، و همچنین سخنرانی ضدصهیونیستی وی در نطق تحلیف؛ دقیقاً آب پاکی را بر روی دست نتانیاهو ریخت و توهم اینکه؛ شاید سیاست های دولت جدید ایران، مشابه سیاست های منفعلانه دولت حسن روحانی در مواجهه با جبهه مقاومت باشد را کاملاً برهم ریخت.
از طرف دیگر تلاش سازمان یافته در کمپین انتخاباتی اصلاح طلبان حامی دکتر مسعود پزشکیان، با ارائه و القاء شعار استراتژی گفتگوهای سازش با غرب، این تردید را برای نتانیاهو بوجود آورده بود که؛ آیا برنامه جامع اقدام مشترک بین ایران و ایالات متحده به روال سابق خود باز می گردد یا خیر؟! لذا او نیاز داشت که دولت حاکمه ی ایران را از همین ابتدای کار خود، در تنگنای صعب و خطیری قرار دهد، که بین دو اقدام محافظه کارانه قائم به دیپلماسی سازش، یا تلافی جویانه ی قائم به تنبیه رژیم متجاوز صهیونیستی، سردرگم نماید.
چراکه؛ انتخاب هرکدام از دو خط سیر پیش گفته، در بر گیرنده ی پیامدهای بعدی و بعضاً پیش بینی نشده خواهد بود. و نوع برخورد جمهوری اسلامی ایران، به عنوان اصیل و راهبر جبهه ی مقاومت در قبال این حادثه؛ می تواند تمام معادلات منطقه ای خاورمیانه را دچار دگرگونی و تغییر نماید.
قطع به یقین؛ پاسخ نظامی و درخور به اقدام تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی، بر تحقق بخشیدن به سیاست خارجه ی تبیین شده در وعده های انتخاباتی پزشکیان تأثیرات منفی خواهد گذاشت و مانع جدی آن خواهد بود.
از طرفی بی پاسخ ماندن آن نیز علاوه بر وارد کردن خدشه به شأن رهبریت جبهه مقاومت، تمام پیامدهای منفی که در عملیات وعده صادق متوجه نتانیاهو و کابینه اش شده بود را تحت شعاع قرار می دهد.
شاخه ی دیگر درخت حماقت بنیامین نتانیاهو در قضیه ترور شهید اسماعیل هنیه در خاک ایران؛ وصل است به ریشه ی رقابت های انتخاباتی ایالات متحده آمریکا و شدت و ضعف سیاست های حمایتی جمهوری خواهان و دموکرات ها از اقدامات تجاوزکارانه ی رژیم صهیونیستی!
اخیراً؛ دولت حاکمه ایالات متحده بهمراه مصر و قطر، تلاش های بسیار شکننده ای در راستای متقاعد کردن طرفین درگیری برای آتش بس و مبادله ی گروگان های عملیات موسوم به شنبه سیاه (هفتم اکتبر ۲۰۲۳) در غزه داشته اند...
اما چرا حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو موضع دوگانه ای در قبال طرح این آتش بس و مبادله ی اسرا دارد؟!
چندی پیش اعتراضات داخلی برای برگزاری انتخابات زودهنگام در سرزمین های اشغالی آغاز و توجه رسانه ها را به خود جلب نمود!
اغلب معترضین و شرکت کنندگان در این اعتراضات؛ یا از خانواده های نظامیان به گروگان گرفته شده توسط حماس هستند و یا از طرفداران احزاب رقیب حزب حاکم اسرائیل!
بر این اساس؛ نتانیاهو سعی دارد تا با شعله ورتر کردن آتش درگیری ها در منطقه، کلیت حاکمیت نامشروع صهیونیستی را در شرایط حساس و فوق العاده ای قرار دهد، تا به انتخابات زودهنگام فکر نکنند و از این طریق برای تثبیت حیات سیاسی خود، تا روی کار آمدن احتمالی جمهوری خواهان در آمریکا، و جلب حمایت بیشتر ایالات متحده، زمان بخرد.
به موازات این سیاست مذبوحانه ی بنیامین نتانیاهو برای ممانعت از برگزاری انتخابات زودهنگام در اسرائیل، یک چالش جدی دیگر موجودیت سیاسی این جنایتکار جنگی را تهدید می کند!
*دانش آموخته حقوق بین الملل
