سالیان سال است که فعالان محیط زیست و کنشگران اجتماعی درباره خطر انقراض گونه‌های مهم و کمیاب ایران صحبت می‌کنند.
هرچند رسانه‌های ایرانی نیز درباره حیوانات در حال انقراض بسیار مطالب مهمی منتشر کردند، اما با این حال باز هستند موجوداتی که نسبت به سال‌های گذشته در وضعیت خطرناکی قرار دارند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی تابناک،ی کی از این نمونه حیوانات «درنای سیبری» است که سال‌های پیش در فصل سرما و به روایت برخی از فعالان محیط زیست در اوایل آبان ماه به ایران مهاجرت می‌کرد، اما دو سال است که خبری از حضور این پرنده در حال انقراض نیست و همین موضوع باعث نگرانی‌هایی شده است.
«امید» نام تنها درنای سیبری در حال انقراض است، که تنها بازمانده گله خود است.
امید بدون آرزو
او سال‌های پیش در فصل سرما به مازندران می‌آمد و مردم و رسانه‌های کشور نام این پرنده را امید نامگذاری کردند.
جمعیت این دسته از درناها از بیش از ۲۰۰ قطعه در سال ۱۹۳۰ به دو قطعه در سالیان اخیر و با مرگ «آرزو» به یک قطعه رسیده‌است. از سال ۱۳۸۵، امید (آخرین بازماندهٔ جمعیت غربی درنا‌های سیبری) به تنهایی به ایران می‌آید.
درنای امید به عنوان نماد تلاش برای حفاظت از این گونه، در سال‌های مختلف به ایران مهاجرت کرد و به خاطر ویژگی‌های خاصش، مورد توجه رسانه‌ها و علاقه‌مندان به محیط زیست قرار گرفت.
حال که به انتهای آبان ماه رسیده‌ایم و هنوز هیچ خبری از امید در مازندران نشده است برخی از فعالان محیط زیست با ابراز نگرانی از وضعیت امید این احتمال را داده‌اند که این درنای بازمانده، جان خودش را از دست داده است.
علیرضا شهرداری، فعال و کنشگر محیط زیست که خود زمانی پرستار و مراقب «پیروز ایرانی» بود در طی یادداشتی عنوان کرد: «داریم به انتهای آبان ماه می‌رسیم و این دومین سالیست که امید تک درنای سیبری به ایران مهاجرت نکرده قبل از این ۱۵ سال تنها برای زمستان به ایران آمده بود متاسفانه هیچ خبری از او گزارش نشده است و حتی نمی‌دانیم که زنده است یا مرده امیدواریم که اسیر نشده باشد.»
وی ادامه داد: «اگر خبری از امید نشود باید انقراض این گونه شگفت انگیز را در کشور اعلام کنیم تا در نهایت از لیست پرندگان ایران حذف بشود تا ابد.»
سابقه عدم بازگشت امید به تالاب فریدونکنار تنها به دو سال خلاصه نمی‌شود و در یکی از سال‌های دهه ۸۰ نیز این اتفاق رخ داد و امید آن سال ترجیح داد زمستان گذرانی اش را در جای دیگر بغیر از این تالاب سپری کند.
درنای امید پنج آبان ۱۴۰۱ برای پانزدهمین سال متوالی در مازندران فرود آمد و در آن سال ۲روز زودتر نسبت به سال گذشته برای زمستانگذرانی به تالاب بین المللی فریدونکنار و سرخرود مهاجرت کرد و موجب خوشحالی علاقه‌مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.
پاییز ۱۴۰۰ چهاردهمین سفر امیدِ تنها به مازندران آغاز شد و هفتم آبان در تالاب بین المللی فریدونکنار فرود آمد و یک هفته زودتر وارد مازندران شد تا دوره حدود چهار ماهه حضورش در این استان را بگذراند.
شاید تا نیمه آذر...
عطاالله کاویان مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران نیز با اشاره به اینکه درنای امید طی ۱۵ سال گذشته در بازه زمانی ۳۰ مهر تا ۱۴ آذر به استان سفر و مهاجرت کرده است، افزود: تغییرات اقلیم و شرایط جوی در مهاجرت این گونه پرنده تأثیر دارد و امیدواریم به استان مهاجرت داشته باشد.
در هر حال این اولین باری نیست که یک تلنگر و خبر بد در حوزه محیط زیست و حیات وحش منتشر می‌شود و فعالان این حوزه بار‌ها به مسئولان و مردم توصیه‌ها و هشدار‌هایی داده‌اند تا جان این موجودات عزیز حفظ شود.
سالیان پیش موجودات با ارزشی در ایران برای همیشه منقرض شدند؛ مانند شیر ایرانی، ببر مازندران و گورخر ایرانی.
متخصصین با راهکار‌ها و توصیه‌های خود خواستار این هستند که دیگر حیوانات با ارزش در حال انقراض از خطر آن در امان بمانند.
به لطف میزبان نوازی،بی نظیر مردم محلی نسلش منقرض شد 
جمعیت این درناها زیاد بودن ولی تو سالیان گذشته به دو عدد رسید این دکم شدن جمعیت دلایل خیلی زیادی داره که یکیش شکار بوده لزوما شکار همیشه تو ایران نبوده توی کشور مقصد هم بوده ولی آخرین درنای ماده که ارزو نام داشت احتمالا توی فریدونکنار زده شد من یادمه اون سال محیط بانی به همراه نیروی انتظامی خونه به خونه رو گشتن تا پیداش کنن ولی اثری از درنای بخت برگشته نبود