به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، سال تحصیلی جدید در حالی از ۱۵ شهریورماه امسال برگزار شد که همه چیز تحت تأثیر شیوع ویروس کرونا قرار داشت و همچنان نیز این شرایط برقرار است.
سردرگمی را میتوان به عنوان مشکل مشترک بین دانشآموزان و اولیا، مدیران و معلمان مدارس، مسئولان آموزش و پرورش و تصمیمگیران حوزه آموزش دانست. مشکلی که همچنان حل نشده است.
در ابتدای سال تحصیلی برخی از کلاسهای درس به صورت حضوری تشکیل شد و همچنان نیز برخی از کلاسها حضوری برگزار میشود ولی بخش عمده فعالیت آموزشی مدارس به صورت مجازی و بر بستر اینترنت انجام میشود.
طی سالهای گذشته برخی از بی عدالتیها را میشد در فاصله آموزشی بین مدارس غیرانتفاعی و مدارس دولتی دید. جایی که افراد توانمند از نظر مالی شرایط بهتری را برای فرزندان خود فراهم میکردند.
کرونا بار دیگر این بیعدالتی را نمایان کرد و حالا نیز برخی از دانشآموزان در مناطق کمبرخوردار و محروم و دانشآموزانی که خانواده آنها بنیه مالی قوی ندارد برای حضور در کلاسهای مجازی با مشکلات جدی روبرو شدهاند.
مادر یکی از دانشآموزان در مناطق روستایی استان بوشهر با انتقاد از دریافت ضعیف فایلها در زمان برگزاری کلاسهای آنلاین گفت: در بسیاری از روزها اینترنت اینقدر ضعیف است که نمیتوانیم فایلها را دریافت کنیم و فقط پیامهای متنی به ما میرسد.
وی اضافه کرد: انتظار داشتیم در این ماههایی که تا مهرماه مانده مسئولان فکری به حال ارتقای وضعیت اینترنت در مناطق روستایی میکردند تا امکان استفاده دانشآموزان این مناطق نیز از فرصت تحصیل وجود داشته باشد.
دانشآموز دیگری راجع به مشکلات شاد میگوید: متأسفانه صدا و تصویر واضحی از کلاس دریافت نمیکنیم و به علت وقت کمی که برای ارسال تصاویر وجود دارد معلم به سرعت بالایی تدریس میکنند که کیفیت آموزش را پایین میآورد.
یکی از مهمترین مشکلات دانشآموزان را در استفاده از ظرفیت فضای مجازی برای تحصیل و آموزش میتوان کمبود امکانات خصوصاً گوشی و تبلت عنوان کرد که فصل مشترک مشکلات بسیاری از افراد است.
این روزها قیمت گوشی و تبلت اینقدر بالا رفته است که بسیاری از خانوادهها قدرت خرید آن را ندارند و یا فرزندان آنها از تحصیل محروم میشود و یا اینکه باید از گوشی والدین خود باید استفاده کنند.
پدر یک دانشآموز دبستانی به خبرنگار مهر گفت: من یک گوشی معمولی دارم که قابلیت استفاده از اینترنت و کلاس مجازی با آن وجود ندارد و مجبورم که یک گوشی یا تبلت برای فرزندم بخرم ولی با کدام پول؛ در ماه دو میلیون تومان درآمد دارم و آن هم فقط کفاف خورد و خوراک ما را میدهد.
پدر دیگری که گوشی خود را در اختیار فرزندش قرار میدهد، افزود: با توجه به اینکه بخش زیادی از روز سر کار هستم و گوشی را هم با خودم میبرم فرزندم فقط شبها میتواند فایلها را ببیند و حال مجبورم یک گوشی ساده برای خودم بخرم و این گوشی را به فرزندم بدهم.
یکی از مادران دانشآموزان گفت: برای خرید گوشی به منظور استفاده دخترم از آموزش آنلاین به بازار موبایل رفتم ولی قیمتها بالا بود و حقوق ما کفاف خرید آن را نمیدهد و ماندهایم که چه کنیم.
مدیرکل آموزش و پرورش استان بوشهر نیز با اشاره به برخی از مشکلات دانشآموزان برای استفاده از ظرفیت فضای مجازی اظهار داشت: در استان بوشهر در ابتدای سال تحصیلی نیمی از کلاسهای درس حضوری بود که اکنون به ۳۵ درصد رسیده است.
علیمراد کرمی با بیان اینکه ۸۵ درصد از دانشآموزان استان بوشهر امکان تحصیل با استفاده از بستر فضای مجازی را دارند خاطرنشان کرد: ۱۵ درصد دانشآموزان استان بوشهر از این امکان محروم هستند.
مدیرکل آموزش و پرورش استان بوشهر افزود: از این میزان ۶۵ درصد در تأمین تجهیزات لازم مانند گوشی و تبلت مشکل دارند و ۳۵ درصد نیز از زیر ساخت اینترنت بیبهرهاند.
وی با اشاره به اینکه در استان بوشهر ۳۰ هزار دانشآموز از امکان تحصیل مجازی محروم هستند اضافه کرد: باید برای ادامه روند تحصیلی آنها تدابیری چون ارائه سیدی و درسنامه با مشارکت خیران اندیشیده شود.
کرمی ادامه داد: در حالی حاضر وضعیت آموزشی مناسب و مطلوب است و این احتمال وجود دارد که در ماههای آینده بیشتر آموزشها غیر حضوری شود.
در حالی که انتظار میرفت ابتدا شرایط برای تحصیل مجازی دانشآموزان فراهم شود و سپس سال تحصیلی را آغاز کنند ولی اول کلاسهای درس شروع شد و بعد از آن مشخص شد که بسیار از اقدامات هنوز انجام نشده است.
تقویت زیرساختهای اینترنت و همچنین زیرساختهای تولید محتوای آموزشی در مدارس، تأمین نیازهای دانشآموزان محروم، توجیه دانشآموزان و والدین برای چگونگی استفاده از فضای مجازی از اقداماتی است که باید هرچه سریعتر انجام شود.