لاپوشانی ایرادات «شاد» و وزارت خانه به کمک پیام‌رسان‌های دیگر!

به گزارش «تابناک»؛ بیست و چند روز بعد از شروع سال تحصیلی جدید، هنوز تکلیف بسیاری از دانش آموزان و کلاس‌های درس مشخص نشده است، چون فارغ از مشکل اینترنت و عدم دسترسی بسیاری از دانش آموزان به گوشی‌های تلفن همراه هوشمند، «شاد» دچار مشکلاتی جدی است که مانع از برقراری ارتباط میان بسیاری از معلم‌ها و دانش آموزانشان می‌شود؛ اشکالی بزرگ که بخشی از آن از ابتدا با شبکه اجتماعی دانش آموزی یا شاد بوده است؛ شبکه‌ای که برای تدریس مجازی ساخته نشده و به رغم آنکه در نسخه اخیر امکان پخش زنده هم در اختیار کاربرانش قرار داده، همچنان برای برگزاری یک کلاس درس به صورت آنلاین، نواقصی بسیار جدی دارد و دورنمایی برای رفع آن هم ترسیم نشده است.

البته سوای این اشکالات، ظاهرا شاد دچار مشکلات زیربنایی و بنیادی نیز هست. این را می‌شود از گلایه‌های پرشمار اولیای مدارس و دانش آموزان از عدم دسترسی به شاد در ساعات آموزشی دریافت که موجب شده تصمیماتی مانند شیفت بندی برای توزیع مراجعان به آن در دستور کار قرار گیرد؛ تصمیمی که نتوانسته ضعف سرور‌های این پیام رسان ویژه را پوشش دهد.

مجموعه عواملی که موجب شده از ابتدای شیوع ویروس کرونا در کشور و تعطیل شدن مدارس و رونمایی از شاد برای تدریس مجازی، استفاده از نرم افزار‌ها و بستر‌های دیگر آنلاین، در دستور کار مدارس قرار گیرد و هر دانش آموز مجبور به ساخت چند اکانت در شبکه‌های اجتماعی و نرم افزار‌های ارتباطی در تلفن‌های همراه هوشمند شود.

گسیل داشتن دانش آموزان به دنیای بی مرز اینترنت که به خودی خود اشکالات پرشماری دارد و ظاهرا خیلی زود است که رفع آن‌ها در دستور کار قرار گیرد! این را می‌شود از فقدان هرگونه برنامه درسی برای آموزش اصول استفاده از پیام رسان ها، حتی در حوزه امنیت کاربران دریافت که احتمالا تا همینجا هم بسیاری از خانواده‌ها را دچار مسائل و دردسر‌هایی کرده است.

به تعبیر بهتر، در شرایطی استفاده از چندین نرم افزار و پیام رسان به دانش آموزان دیکته شده که حتی چگونگی استفاده ایمن از این نرم افزار‌ها و پیام رسان‌ها و مسائل مهمی مانند حریم خصوصی و هشدار‌های اخلاقی به ایشان گوشزد نزده است. مسائلی ضروری که پیش از این هرگز به هیچ شهروندی آموزش داده نمی‌شد، اما حالا که کرونا تغییراتی شگرف در همه امور از جمله در آموزش پدید آورده، باید به دانش آموزان تعلیم داده شود.

این در حالی است که وزارت آموزش و پرورش تاکید دارد، تنها شاد برای تدریس در مدارس کافی است و عملا با این کار، دو پیام آشکار به جامعه مخابره می‌کند؛ نخست اینکه تمایل دارد همه چیز را ید کنترل خود و به صورت متمرکز حفظ کند و دوم آنکه اگر آسیبی به واسطه استفاده از انبوه پیام رسان‌های مختلف متوجه دانش آموزان شد، مسئولیتی متوجهش نباشد!

ساز و کاری برای لاپوشانی اشکالات شاد، که اگر به جای یک نرم افزارِ پر اشکال، بستری برای توسعه و رفع نقص یک نرم افزار کامل دانش آموزی به صورت متن باز می‌بود، احتمالا به سرعت ارتقا می‌یافت و نواقصش رفع می‌شد، با انبوه پیام رسان‌های بومی و غیربومی، آن هم در شرایطی که اگر در این مسیر هر اشکالی بروز کند، احتمالا تقصیر دانش آموزان و اولیای ایشان است و بس.

درست مثل اشکالات دیگری که ممکن است در نتیجه نواقص و کمبود‌های نظام آموزشی در کشورمان بروز کند؛ چه این نواقص کهنه و قدیمی باشند و مثلا به تربیت افراد دیپلمه‌ای منجر شوند که حتی برای امور روزمره زندگی آموزش کافی ندیده اند و چه عیب و اشکالات جدیدی باشند که با کرونا فرصت بروز و نمود یافته و از جمله آن‌ها عدم دسترسی کسر بزرگی از دانش آموزان کشورمان به اینترنت و ناتوانی شان در تهیه گوشی هوشمند باشد!