حتماً ویدئوی مربوط به سرقت دو زورگیر از علی دایی در زعفرانیه تهران را یک یا چند بار دیده‌اید. شاید میزان خشونت و تلخی آن به اندازه زورگیری‌های دیگر در تهران یا سایر شهرهای ایران نبوده، اما تلخی آن از جنبه دیگری قابل بررسی است.
سال ۲۰۱۹ مرکز تحقیقاتی "Expat Insider" بیست کشور خطرناک دنیا را معرفی کرده بود که برزیل در رتبه نخست قرار داشت و طبق آمار مرکز تحقیقاتی "world population" بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ تعداد ۵۹ هزار قتل در این کشور به ثبت رسیده بود.
خوشبختانه طبق این آمار ایران در لیست نبود، اما آنچه در شبکه‌های اجتماعی و محیط پیرامون خود می‌بینیم از یک سال گذشته تا به امروز، میزان بزهکاری در ایران به شدت بالا رفته است.
طبق آمار پلیس ایران، ۶۰ درصد سارقان دستگیر شده در اوایل امسال سرقت اولی بودند. احتمالا دو عامل فشار اقتصادی ناشی از تحریمها و البته صدمه کرونا به برخی مشاغل از علت‌های اصلی است. #قتل خودکشی، تجاوز و کشتن فرزندان به دلیل مشکلات اقتصادی هم به وفور شنیده شده که جای نگرانی دارد، اما چه چیزی زورگیری از "علی دایی" را تلخ می‌کند؟
سال ۱۹۹۹ میلادی در سائوپولوی برزیل، خطرناک‌ترین شهر خطرناک‌ترین کشور دنیا در سال ۲۰۱۹، پشت چراغ قرمز یکی از محله‌های ثروتمند شهر، زورگیران با اسلحه مقابل ماشینی را می‌گیرند و قصد سرقت اشیای قیمتی و پول سرنشین‌ها را داشتند که در صندلی عقب با چهره #پله اسطوره برزیلی فوتبال دنیا مواجه می‌شوند. آنها در نهایت احترام، بی خیال این اقدام خود می‌شوند و راه را برای عبور "پله" و همراهانش باز می‌کنند، چون یک اسطوره جایگاه بالایی برای شهروندان آن کشور، حتی از نوع زورگیرانش داشته است.
حالا در کنار داستان "پله" داستان "دایی" را در نظر بگیرید. چه فاجعه‌ای در حال رخ دادن است که زورگیران ایرانی بی رحم‌تر از زورگیران خطرناک‌ترین کشور دنیا شده‌اند؟ چگونه بوده که به "دایی" در کنار دخترش هم رحم نکردند؟ اینها که به "علی دایی" رحم نکردند، چگونه به دیگر شهروندان رحم می‌کنند؟
زمان زیادی از انتشار ویدئوی مواجهه "دختر مهراب قاسمخانی" با زورگیر گوشی‌اش نگذشته که ترس و نگرانی در چهره او مشهود بود، حالا نورا دایی را در نظر بگیرید که مقابل چشمانش، پدرش را به زمین کوبیده و گردنبند طلای او را به سرقت برده‌اند. این ترس و تصویر تا چه زمانی در ذهن نورا و دیگر فرزندانی باقی می‌ماند که اسطوره زندگی‌شان (پدرشان) مورد خشونت‌های اینچنینی قرار می‌گیرد؟
با این همه فاجعه، سوالی بزرگ‌تر در ذهن به وجود می‌آید؛ چه بر سر ایران مان آمده است؟
"همیشه" زورگیران چند روز قربانی را تحت نظر می گیرند. این را نیروی انتظامی بهتر از من و شما می فهمد 
وقتی دستانشان را قطع نمی کنند و بعد چند مدت کوتاه آزاد می شوند مشخص است از گذشته بیشتر خشن تر می شوند