نتایج نهایی انتخابات شورای شهر تهران اعلام شد و در میان برگزیدگان، دو چهره آشنا برای ورزشی ها که در لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب حضور داشتند، توسط مردم انتخاب شدند و به خیابان بهشت راه یافتند.
به گزارش تابناک ورزشی، حبیب کاشانی مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس و محمد آخوندی، سخنگوی اسبق سازمان تربیت بدنی که عضو هیات مدیره باشگاه های پرسپولیس، نساجی قائمشهر و سایپا هم بود، دو چهره ورزشی شورای ششم شهر تهران هستند تا از حقوق و منافع ورزش در پایتخت دفاع کنند.
اما نکته عجیب در این دوره، نمایش میزان محبوبیت چهره های ورزشی در جامعه و کاهش میزان مقبولیت آنها برای کسب کرسی های سیاسی و اجتماعی طی یک دهه اخیر است. در واقع شم سیاسی مردم نیز تغییر اساسی داشته و رای دهندگان دیگر نظیر شورای سوم و چهارم، اعتنایی به لبخند قهرمانان و مدیران معروف در ورزش ندارند.
روزگاری بود که حسین رضازاده، قهرمان وزنهبرداری المپیک، علیرضا دبیر و عباس جدیدی قهرمانان جهان و المپیک در کشتی و هادی ساعی قهرمان تکواندوی المپیک یکجا و همزمان با رای بالا و چندصد هزارنفری مردم در صحن شورا حاضر بودند اما حرف و حدیث ها آنقدر بالا بود که امروز فقط حبیب کاشانی از بین آن جمع، آن هم نه با پشتوانه آرای ورزشی که به واسطه حضور در لیست موسوم به مهندس چمران به شورا راه پیدا کرد.
حواشی عجیب و بعضا مضحک برخی چهره های ورزشی در جلسات شورای شهر، هنوز از یاد و ذهن مردم پاک نشده است. درگیری جدیدی و دبیر که به کبود شدن چشم یکی از آنها و سپس آشتی کنان این دو انجامید، یا بلوای یک زن در ساختمان شورا که حق و حقوق ارتباط موقتش را از یک قهرمان ورزشی مطالبه میکرد، یا سیلی سنگین زیر گوش راننده جلوی شورای شهر، یا حرف و حدیثها بابت امتیازات عجیب ساختوساز یکی، یا افزایش ناگهانی و خارق العاده دارایی دیگری، جدا کردن شاخ بز در سخنرانی آقای قهرمان و میدان سوارکاری دیگر اسطوره ورزش ایران، همگی باعث شد که مردم دارای درک سیاسی قوی تری شوند و در دوره ای که موج تحریم انتخابات هم باعث کاهش جمع آرای ریخته شده به صندوقها شد، ورزشیها با شکستی سنگین میدان سیاست را ترک کنند.
نگاهی به تعداد آرای برخی افراد مدعی در ورزش ـ که مرتب پشت تریبون های صداوسیما بودند و در یک سال گذشته مهمترین مناصب ورزش و حتی فوتبال را در اختیار داشتند ـ نشانگر پایان عمر مانور آدمهای معروف ورزشی در انتخابات شهری است.
در انتخابات ۱۴۰۰ شورای تهران، ورزشیها که سقوط اقبال مردمی نسبت به خودشان را نادیده گرفتند و خیال میکردند شانس بالایی برای کسب آرای لازم دارند، یک آبروریزی بزرگ خلق کردند، به نحوی که برخی از آنها حتی به تعداد کارکنان و داوران و اعضای رسمی فدراسیون فوتبال و خانواده هایشان هم رای نیاوردند! کسی از رتبه ۸۰ بالاتر نیامد. هیچ یک در پایتخت ۱۲ میلیون نفری، حتی به ۱۰ هزار رای نرسید!
جمع آرای واریز شده به صندوق برای این چند چهره ناکام ورزشی هم برای راهیابی یکی از آنها به شورا کافی نبود!
بهنام ابوالقاسمپور بازیکن تیم ملی و باشگاه پرسپولیس، که طی چند سال اخیر در چندین انتخابات ثبت نام کرده، با ۹۵۸۱ رای رتبه هشتادم را کسب کرد که نسبت به سایر نامزدها قابل قبول بود؛ اما مجید صدری که با حمایت آذری جهرمی وزیر فوتبالدوست ارتباطات، رئیس هیات مدیره پرسپولیس شد و تصور میکرد یک فرصت ناب حضور در شورای شهر را با تبلیغ گسترده در رسانه های پرسپولیسی به دست آورده، رتبه ای بهتر از ۸۲ کسب نکرد! یعنی حتی بخش کوچکی از هواداران پرسپولیس هم حاضر نشد، به صرف پرسپولیسی بودن به صدری رای بدهد و در واقع این باشگاه با چند ده میلیون هوادار، ابزار دست این کاندیدا نشد.
عباس جدیدی مرد پرآوازه ورزش ایران و کشتی جهان که علاوه بر انبوه مدالهایش، کتاب نماز نوشته و در رشته حقوق هم دکترا گرفته است، با وجودی که در چهارمین دوره ۱۱۸ هزار رای و در دوره قبل ۵۶ هزار رای کسب کرده بود، این بار با سقوطی بحث برانگیز تنها ۴۴۸۰ رای آورد و به رتبه نازل ۱۰۸ سقوط کرد.
حمید سجادی معاون سابق وزارت ورزش و گزینه وزیر پیشنهادی اصولگرایان به مجلس در ورزش تنها ۳۱۳۴ رای به نام خود دید، غلامحسین زمانآبادی مدیر بخش فرهنگی در فدراسیون فوتبال و برخی باشگاهها مثل استقلال ۲۵۸۱ رای گرفت و مهدی محمدنبی دبیرکل پیشین فدراسیون فوتبال و یار نزدیک کارلوس کیروش، حتی با رایی کمتر از این اعداد، انتخابات را با درس عبرتی از مردم با رتبه عجیب ۱۵۲ حاصل از ۲۰۷۶ رای ترک کردند.
همچنین علی اشکانی، دارنده مدال نقره کشتی فرنگی جهان فقط ۹۵۸ رای آورد و محمد ستارپور، بوکسور ارزنده و صاحب برنز بوکس آسیا با ۳۵۴ رای، به رده ۹۶۳ سقوط کرد تا این پیام را از مردم بشنوند که اداره شهر نیاز به آشنایی و تجربه و تخصص مدیریتی و البته اخیرا حضور در یک لیست سیاسی اوج گرفته دارد و دیگر مثل سابق نمی توان به پشتوانه شهرت ورزشی به شورا راه یافت.
نویسنده: محمد عباسی