به فاصله یک سال و نیم از شیوع ویروس کرونا در کشورمان، شاید عجیب باشد اگر بشنویم برخی از گروه‌های در معرض خطر در اولویت دریافت واکسن قرار نگرفته اند! در حالی که هر روز و هر ساعت، مستقیم در معرض خطر و ابتلای به این بیماری هستند.
به گزارش «تابناک»؛ برنامه ملی واکسیناسیون علیه کووید ۱۹ در کشورمان بر چند اصل اساسی استوار شده که از جمله آن‌ها اولویت نخست کادر درمان و بعد گروه‌هایی است که در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند. با واکسینه کردن آن ها، خطراتی که سلامت و جان آن‌ها را تهدید می‌کند، کاهش می‌یابد.
به عبارت ساده تر، اساس اولویت بندی‌ها در برنامه واکسیناسیون، محافظت جان شهروندان در برابر آثار مرگبار این بیماری است، در این برنامه، شهروندانی که بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند یا ابتلایشان خطر مرگ را در پی دارد، در اولویت تزریق واکسن و ایمنی نسبی در مقابل عامل بیماری قرار می‌گیرند.
در این برنامه گروهی از کادر درمان که در خط مقدم مقابله با کرونا قرار دارند، در اولویت نخست دریافت واکسن قرار می‌گیرند و بعد از آن ها، اولویت با دیگر پزشکان، پرستاران و شاغلان در عرصه سلامت، بهداشت و درمان است و پس از آن گروه‌های در معرض خطر، از جمله بیماران زمینه‌ای و... قرار دارند. در این روش، تزریق واکسن به سالمندان ضروری‌تر از واکسینه کردن گروه‌های میانسال است، همان گونه که افراد میانسال، اولویت بالاتری برای دریافت واکسن دارند تا جوانان.
بر اساس همین برنامه و اولویت بندی، کارکنان آرامستان‌ها و سالن‌های تطهیر در زمره افرادی قرار گرفتند که زودتر از سایرین واکسن دریافت کردند و بعد از آن ها، تزریق واکسن به پاکبانان و رفتگران در دستور کار قرار گرفت و سپس نوبت به سالمندان بالای ۸۵ سال رسید و با اتمام واکسیناسیون آن ها، سالمندان محدوده‌های سنی کمتر، در نوبت دریافت واکسن قرار گرفتند.
اکنون سوال این است: آیا برنامه ملی واکسیناسیون، برنامه جامع و دقیقی در طراحی و اجرا بوده است و ایرادی بر آن وارد نیست؟ پاسخ به این سوال منفی است، به ویژه اگر بدانیم تجربه ما در ایام کرونا حکایت از رقم خوردن اتفاقاتی بعضا دور از انتظار شده که از جمله آن‌ها ضرورت حضور برخی افراد در محل کارشان در همه این ایام کرونایی، بی توجه به رنگ بندی شهر‌ها و تعطیلی مشاغل بوده است؛ کارمندان بانکها که قرمز شدن شهر‌ها هم موجب توقف حضورشان در محل کار نمی‌شود، از جمله گروه‌هایی هستند که شمار زیادی از آن‌ها در اثر ابتلا به کووید جان باخته‌اند.
برای درک بهتر ماجرا کافی است، بدانیم بررسی‌ها نشان می‌دهد که بانکها، یکی از اماکن پرخطر از نظر شیوع ویروس کرونا هستند و امکان انتقال ویروس به خاطر ازدحام جمعیت بسیار بالاست. کانون‌هایی که به رغم تدابیر اندیشیده شده برای محافظت از کارمندان، نتوانسته مانع از ابتلای تعداد زیادی از کارمندان بانکی شود تا جایی که آمار‌ها حکایت از ابتلای نیمی از کارمندان بانک در برخی استان‌ها به کووید ۱۹ دارد و تأسف بارتر اینکه، برخی از آن‌ها در مسیر خدمت رسانی به مردم با اهدای جانشان، در ردیف شهدای خدمت قرار گرفتند.
کارمندان بانک به عنوان پیشگامان حوزه اقتصادی، در این ایام سخت همراه و همگام با کادر درمان به خدمت رسانی مشغول بوده و هستند و هرگز اجازه ندادند نیاز‌ها و مطالبات اقتصادی هم وطنان با مشکل مواجه شود، اما متأسفانه مورد بی مهری قرار گرفته و برای واکسیناسیون آن‌ها اولویتی قائل نشده‌اند.
با توجه به اینکه اقتصاد کشور ما بانک محور است، هنوز دولت الکترونیک کامل شکل نگرفته و بسیاری از شهروندان برای دریافت خدمات به شعب بانکها مراجعه می‌کنند، بی توجهی به سلامتی کارمندانی که نقش آن‌ها در اقتصاد کشور، حوزه تولید و خدمات رسانی به مردم غیر قابل انکار است، آثار و پیامد‌های منفی به همراه دارد. شایسته و زیبنده نیست که در این شرایط حساس، به پیشگامان فعالیت‌های مالی و اقتصادی کشور بی اعتنا باشیم؛ باید آن‌ها را دریابیم قبل از آن که دیر شده باشد.
ماشاله چقدر هم کار می کنند . راندمان بسیار پایین و حقوق های بالا 
ساعت مفید کار کارمندان بانک از خیلی مشاغل دیگر بیشتر است.از لحظه شروع به کار تا پایان ساعت کاری مدام در حال کار کردن هستن بدون یه لحظه استراحت.کاری پر از استرس. آن هم با این شرایط پر خطر کرونایی.حقوقها هم در حد کارمند ساده است.بهتره ندانسته قضاوت نکنیم 