به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس و ایسنا رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در گفت و گویی اختصاصی با نشریه پولیتیکو درباره مذاکرات احیای توافق هسته ای در وین که آغاز دور هفتم آن به بعد از تشکیل کابینه دولت جدید ایران موکول شده است، سرنوشت برجام[توتفق هسته ای] را «یک علامت سوال بزرگ» تلقی کرد
مالی تهران را به عدم همکاری متهم کرده و مدعی شده بازگشت آمریکا به برجام «چیزی نیست که کاملاً تحت کنترل ما باشد.»
مالی در این گفت و گو چند بار از این که بگوید آمریکا چند درصد فرصت دارد به توافق بازگردد، خودداری کرد و با گفتن این که «اگر درصد بگویم خیلی کمکی بهتان نکرده ام»، مطرح کرد که متغیرهای زیادی درباره آنچه ایرانی ها انجام خواهند داد یا نخواهند داد وجود دارد.
او در این راستا افزود: ما آماده از سر گیری مذاکرات هستیم که اگر فکر نمی کردیم (رسیدن به یک توافق) میسر باشد، آماده آن نبودیم.
طبق نوشته پولیتیکو، رابرت مالی گفته تیم او در حال آماده کردن برخی برنامههای احتمالی برای حالتی است که ایران و آمریکا طی ماههای آینده به توافق نرسند. به گفته او، یکی از آن برنامهها این است که واشنگتن و تهران، توافق کاملاً جداگانهای امضا کنند. برنامه دیگر، اعمال برخی تدابیر تنبیهی با همکاری متحدان اروپایی است.
رابرت مالی به صورت مشخص درباره اینکه تدابیر تنبیهی آمریکا و اروپا چه مواردی را شامل خواهد شد توضیح نداده است.
نماینده آمریکا در امور ایران همچنین گفته از نظر او، تنها حالت منطقی این است که بازگشت به برجام گزینه پیش روی دو طرف باشد، چرا که هم ایران و هم آمریکا گفتهاند که این را میخواهند. مالی تصریح کرده تأخیر در آغاز مذاکرات به دلیل بیاعتمادی ایجاد شده در دوران ریاستجمهوری «دونالد ترامپ» و سیاست «فشار حداکثری» او و همچنین انتقال قدرت سیاسی در ایران است.
مالی می گوید از نظر او واقعا منطقی است که «احتمال بازگشت به توافق وجود داشته باشد »، چون هم آمریکا و هم ایران، حتی در دولت سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید ایران، گفته اند این چیزی است که مطلوبشان است.
نماینده ویژه آمریکا در امور ایران علاوه بر این مطرح کرد: اما توجیه کاملی برای در میان بودن یک علامت سوال وجود دارد، اگر هنوز به یک توافق نرسیده باشیم، مذاکرات ادامه پیدا می کنند، اگر توسعه های هسته ای ایران ادامه پیدا کند و ایران به انجام دادن اقدامات تحریک آمیز هسته ای ادامه داد، به تحریکات منطقه ای آن ها اشاره ای نمی کنم که بحثش جداست(یعنی به توافق هسته ای ارتباطی ندارد).
وی اضافه کرد: «چنانچه پیشرفتهای هستهای ایران ادامه پیدا کنند و ایران برداشتن گامهای تحریکآمیز هستهای را ادامه دهد- تازه اگر از فعالیتهای تحریکآمیز منطقهایش هم صرفنظر کنیم- این، ما را به مسیر دیگری (یعنی دور شدن از توافق هستهای) هدایت میکند.»
او تأکید کرد: «این مسئله باعث میشود ما کاملاً واقف باشیم که [رسیدن به] توافق، امر محتوم نیست و واقف باشیم که این سوال که آیا میتوانیم به برجام بازگردیم یا نه، سوالی بجا است و واقف باشیم که لازم است برای دنیایی آماده باشیم که در آن قصد ایران بازگشت به توافق نیست و دستکم نمیخواهد این کار را به نحوی واقعگرایانه انجام دهد.»