به گزارش «تابناک» به نقل از خبرگزاری صداوسیما از رویترز، صدراعظم آلمان گفت در صورت نیاز، آلمان برای تامین ضروریات پناهجویان افغان در کشورهای همسایه به طور مثال پاکستان، آماده همکاری است.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، امروز در اجلاس ویدئوکنفرانسی سران گروه هفت درباره اوضاع افغانستان از برلین گفت به نظرم در این نشست، یک تبادل نظر بسیار مهمی بود. چون همه ما در یک وضعیت قابل مقایسه قرار داریم. ابتدا ما در این باره صحبت کردیم که چه اهداف در اولویتی در مساله تخلیه و انتقال (نیروهای محلی از افغانستان) داریم. رئیس جمهور آمریکا یک بار دیگر خاطر نشان کرد اوضاع امنیتی که ما نیز از آن اطلاع داریم، در فرودگاه کابل، روز به روز، تشدید میشود.
مرکل افزود امروز در اجلاس سران گروه هفت این مساله نیز روشن شد که همکاری بسیار بسیار تنگاتنگی میان تمامی اعضای این گروه و تمامی متحدان ما وجود دارد که در این ماموریت سازمان ناتو (منظور ماموریت افغانستان است) حضور داشتند. صحبت کردن در مورد اعداد و ارقام، بعضا بسیار سخت است. چون درباره این سئوال که چه تعداد شهروند آلمانی موفق به خروج شده اند، باید بگویم که در واقع هرکس دارد به بقیه کمک میکند.
مرکل تاکید کرد میتوان گفت ما در کنار شهروندان آلمانی، طبعا نیروهای محلی، بعضا نیروهای محلی سایر کشورها و حتی افرادی که به ویژه در مساله حقوق بشر (در افغانستان) فعال بوده اند، از جمله زنان بسیار زیاد را برای موضوع خروج داریم. با پایان یافتن ماموریت تخلیه، مطمئنا مرحله دیگر که نیاز به آمادگیهای بسیار جدی دارد باید انجام شود؛ هرچند گروه هفت، امروز تاریخ جدیدی را (برای پایان عملیات تخلیه نظامی از افغانستان) اعلام نکرد. این یعنی آنکه ما چطور اطمینان حاصل کنیم نیروهای محلی و افرادی که به حمایت نیاز دارند، این کشور را ترک کرده اند یا همچنان امکان ترک آنجا را دارند. سئوالی که در این ارتباط، نقش آفرین است آن است که آیا بار دیگر امکان در اختیار داشتن یک فرودگاه غیرنظامی در افغانستان و در کابل وجود خواهد داشت یا خیر؟
صدراعظم آلمان گفت این موضوعی است که در حال حاضر، بسیار جدی دارد درباره اش بحث و بررسی میشود. طبعا در صحبتهای ما این مساله روشن بود که احتمال تشکیل یک دولت فراگیر (در افغانستان) تا چه میزان از اهمیت تعیین کننده و سرنوشت سازی برخوردار است. مساله آن نیست که از دولت سابق افغانستان، چه تعداد وزیر (در دولت جدید) حضور دارند بلکه به ویژه، مساله آن است که در ساختار قبیلهای پیچیده افغانستان، چطور میخواهد دولتی تشکیل شود که تمامی شهروندان افغانستانی احساس کنند که یک چنین دولتی، آنها را نمایندگی میکند.