در آغازین روزهای دولت سیزدهم، میراث بزرگترین بحران دولتهای قبلی، خودنمایی کرده و در نوزدهم مرداد ماه با رکورد شکنی اوج مصرف برق در کشور، سخنگوی وزارت نیرو اعلام کرد شکاف عرضه و تقاضای برق به «بیش از ۱۲ هزار مگاوات» رسیده است.
به گزارش تابناک؛ متعاقب این اعتراف رسمی، حدنصابهای اوج میزان مصرف به رکوردشکنی ادامه داد، به گونهای که به نظر خبرگان حوزه انرژی، اکنون پیش از معرفی پایان بررسی صلاحیت وزرای کابینه، به نزدیک ۱۳ هزار مگاوات رسید. با متوسط رشد سالهای گذشته (و نه رشد جهش گونه ۱۴۰۰) انتظار میرود در اوج مصرف تابستان آینده در صورت عدم عرضه جدید، این شکاف به ۱۶ تا ۱۷ هزار مگاوات برسد.
حال اگر فرض را بر رای اعتماد مجلس به وزیر پیشنهادی نیرو بگذاریم و کار را هم برای آقای محرابیان سادهتر کرده و فرض کنیم کسری عرضه سال آتی برق در ایران تنها ۱۵ هزار مگاوات باشد! آن وقت چه اتفاقی میافتد؟
وزیر پیشنهادی نیرو در صفحه ۲۸ برنامه خود اعلام کرد، برای ایجاد ۳۰ هزار مگاوات ظرفیت جدید برق، نیازمند ۳۸۸ هزار میلیارد تومان و ۱۷.۵ میلیارد دلار منابع است؛ لذا ایشان برای ایجاد ۱۵ هزار مگاوات و حذف قطع برق خانوارها و صنایع از دامن دولت و نظام، ۱۹۴ هزار میلیارد تومان و ۸.۷۵ میلیارد دلار، معادل ۳۰۳ هزار میلیارد تومان اعلام نیاز دارد. (نرخ ارز وفق قانون بودجه ۱۴۰۰).
منابع طرحهای تملک دارایی بخش برق در بودجه سال جاری ۲۳ هزار میلیارد تومان است. یعنی آقای محرابیان برای رفع بی برقی تا تابستان سال آینده (با فرض اینکه برخورداری از توان مدیریت اجرایی کار) متقاضی بودجهای شده که ۱۳ برابر بودجه در اختیارش است!
البته میتوان بودجه ۱۴۰۱ برق در وزارت نیروی ایشان را بیشتر نمود، اما طی سه ماهه اول سال آینده، اثر کمتری بر نتیجه نخواهد داشت. همین وضعیت در بخش آب جاری است که در برابر بودجه ۷۶۰۰ میلیارد تومانی وزارتخانه در سال جاری، محرابیان ۱۵۸ هزار میلیارد (سالی ۳۹.۵ میلیارد) تقاضا کرده است!
نمایندگان مجلس شورای اسلامی، که امروز قرار است برنامههای محرابیان را بررسی کرده و صلاحیت او برای نشستن بر کرسی وزارت را به بحث بگذارند، به ذکاوت میدانند که نامزد وزارت نیرو، با قرار دادن تقاضای فوق در برابر واقعیات جاری بودجه دولت و اقتصاد کشور، از هم اکنون بی برقی و بی آبی خانوارها و صنایع به وضعی برابر سال جاری (اگر نه بدتر) را کتبا تضمین کرده و دست نمایندگان مجلس داده است.
نمایندگان ملت در بهارستان به مسئولیت بسیار حیاتی و سرنوشت ساز خود از امروز توجه داشته باشند که رای آنها غیر از منافع و امنیت ملی، آبرو و حیثیت حرفهای خودشان را هم تحت الشعاع قرار خواهد داد.