به گزارش «تابناک»، روزنامه ایران در در ادامه گزارش نوشت: اما این نقطه آغاز یک راه استراتژیک و البته پرپیچ و خم است. در این خصوص، ۱۹ مهرماه ۱۴۰۰ تفاهمنامه احداث ۱۰ مگاوات نیروگاه جدید حرارتی بین وزارت نیرو و وزارت صمت امضا شد. ۸ آبان ماه نیز فراخوانی برای جذب سرمایهگذار در زمینه توسعه نیروگاههای تجدیدپذیر داده شد. علاوه بر این ۲۰ هزار مگاوات، قرار است ۱۰ هزار مگاوات نیز از محل نیروگاههای جدید حرارتی و تبدیل واحدهای سیکل ساده به سیکل ترکیبی تأمین شود. بر اساس برنامهای که وزیر نیرو اعلام کرده است، در نهایت حدود ۳۰ هزار مگاوات به توان تولید برق کشور افزوده میشود و به واسطه آن، تأمین برق در پیک تابستانها مدیریت میشود.
اگرچه بر اساس برنامه وزارت نیرو، ۱۰ هزار مگاوات از این ظرفیت جدید سهم نیروگاههای حرارتی است اما مدیرعامل شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی ایران میگوید برای ایجاد نیروگاههای حرارتی و تبدیل واحدها به سیکل ترکیبی سهم بیشتری در نظر گرفته شده است تا ریسک برنامه کاهش یابد.
محسن طرزطلب در گفتوگو با «ایران» بیان میکند: «به این ترتیب سهم این بخش به ۱۵ هزار مگاوات برای ۴ سال افزایش یافته است و ۵ هزار مگاوات بیشتر از برنامه اولیه است.»
او ادامه میدهد: «از این برنامه ۳۵۵۴ مگاوات تا پیک سال آتی وارد مدار خواهد شد. از مرداد ماه تاکنون ۸۹۰ مگاوات از این برنامه محقق شده است و برای سالهای بعد نیز برنامه ریزی کردیم که سالانه حدود ۳۵۰۰ مگاوات وارد مدار شود.» به گفته طرزطلب، تکمیل واحدهایی که فرایند احداث آنها از قبل شروع شده و پیشرفت داشتهاند و همینطور ایجاد واحد بخار نیروگاههای گازی تا اوج مصرف برق ۱۴۰۱ صورت خواهد گرفت و در ۳ سال بعد نیز با تأمین پیشنیازها، به همین ترتیب واحدهای جدید گاز و بخار وارد مدار خواهند شد.
مدیرعامل شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی ایران درباره مجوزهای داده شده به صنایع برای ساخت نیروگاه نیز میگوید: «مجوز لازم برای احداث بیش از ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه توسط صنایع بزرگ صادر شده و از این محل بخشی از برنامه ۳۰ هزار مگاواتی ۴ ساله محقق خواهد شد.»
طرزطلب توضیح میدهد: «اگر کار در این بخش مطابق برنامه جلو برود، از سال ۱۴۰۲ به بعد، بهتدریج واحدهای نیروگاهی صنایع وارد مدار میشوند و تا ۱۴۰۴ این بخش ۱۰ هزار مگاوات ظرفیت جدید نیروگاهی ایجاد خواهد کرد.»
او با اشاره به اینکه صنایع بزرگ و پرمصرف مانند فولاد، معدن و فلز از جمله متقاضیان این بخش هستند، عنوان میکند: «برای مثال فولاد مبارکه برای ۱۵۰۰ مگاوات ظرفیت جدید، منطقه ویژه خلیج فارس برای ۱۵۰۰ مگاوات، آلومینیوم المهدی برای ۵۰۰ مگاوات، چادرملو برای یک هزار مگاوات و گلگهر فاز ۲ برای ۱۳۰۰ مگاوات درخواست دادهاند.» بهگفته طرزطلب حدود ۶ میلیارد یورو سرمایه مورد نیاز ایجاد این ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه بخش صنعت خواهد بود که عمده تجهیزات مورد نیاز آنها نیز از داخل کشور قابل تأمین است.
یک جهش ۱۰ هزار مگاواتی
در حال حاضر ۹۰۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر در کشور نصب شده است و از این میزان ۳۱۰ مگاوات مربوط به نیروگاههای بادی، ۳۹۰ مگاوات نیروگاه خورشیدی و مابقی مربوط به برقابیهای کوچک، زیست توده و انبساطی است. اما براساس اعلام سازمان انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهوری انرژی برق(ساتبا)، فراخوانی برای ۱۰ هزار مگاوت ظرفیت جدید داده شده است و تا پایان ماه جاری به سرمایهگذاران فرصت داده شده که تقاضای خود را برای بررسی و تأیید ارائه کنند.
معاون وزیر نیرو و مدیرعامل ساتبا در اینباره میگوید: «طبق بررسیهای انجام شده امکان تأمین ۱۴۰ هزار مگاوات برق از تجدیدپذیرها وجود دارد که از این میزان ۱۰۰ هزار مگاوات مربوط به نیروگاههای خورشیدی و ۴۰ هزار مگاوات مربوط به نیروگاههای بادی میشود. اما متأسفانه هنوز به رقم یک هزار مگاوات نیروگاه نصب شده نیز نرسیدهایم. البته این مسیر توسعه متوقف نشده است و روند توسعه را پیگیری میکنیم.»
محمود کمانی درباره ۱۰ هزار مگاوات ظرفیت جدید نیز توضیح میدهد: «فراخوانی را برای احداث ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه جدید توسط متقاضیان داخلی و خارجی اعلام کردهایم که تاکنون ۳۲ هزار مگاوات درخواست ثبت شده و پیشبینی میکنیم که این عدد به ۵۰ هزارمگاوات برسد.» او درباره تأمین منابع این طرح نیز عنوان میکند: «تأمین مالی برای احداث نیروگاههای جدید از محل ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر خواهد بود. به این ترتیب که به ازای سوخت صرفهجویی شده و با همراهی وزارت نفت تهاتر صورت میگیرد و سود سرمایهگذاری طی مدت ۳ تا ۴ سال برمیگردد. حدود ۶ تا ۷ سال نیز تعهد وجود دارد. از آن تاریخ به بعد به مدت ۲۰ سال سرمایهگذار میتواند برق تولیدی خود را در بازار عرضه کند.»
اگرچه ۵ هزار مگاوات نیروگاه حرارتی برای اطمینان از تحقق برنامه در نظر گرفته شده است اما کارشناسان معتقدند که بحث تأمین مالی این طرح ۳۰ هزار مگاواتی و همینطور زمانبندی اجرا با توجه به مختصات فنی و اقتصادی بویژه در بخش احداث نیروگاههای حرارتی و تجدیدپذیر اهمیت زیادی دارد.
یک کارشناس که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش ندارد، به «ایران» میگوید: «اگر همه امکانات به کار گرفته شود، این برنامه ۳۰ هزار مگاواتی محقق خواهد شد؛ اما تأمین مالی پروژهها مسأله بسیار مهمی است که در بخش نیروگاههای جدید حرارتی و تبدیل واحدها به سیکل ترکیبی، این مسأله جدیتر است. در این میان صنایع با توجه به توان مالی و ظرفیتهایی که دارند، وضعیت بهتری دارند.»
این کارشناس در پایان سوپاپ اطمینان طرح را چنین توصیف میکند: «راه نخست، استفاده حداکثری از ظرفیتهای موجود نیروگاهی است. این ظرفیت وجود دارد و میتوان با ارتقای بخشهایی مانند پرههای توربین و سیستمهای برج خنک کننده، تولید را افزایش داد. مورد دوم، تسریع فرایند تبدیل واحدها به سیکل ترکیبی است. این مسأله نیازمند تأمین مالی و حمایت از سرمایهگذار است و در بازه کوتاهتری نسبت به توسعه اولیه به نتیجه میرسد. راه سوم، بهینهسازی مصرف است که باید روی این بخش تمرکز بیشتری شود. در برنامههای وزیر نیرو به مجلس شورای اسلامی حدود ۱۰ هزار مگاوات نیز برای این بخش دیده شده بود که اتفاق خوبی است. اگر این موارد همه با هم دیده شود و بخش فعال در این صنعت نیز بهخوبی مشارکت کنند، میتوان شرایط را حتی برای تابستان ۱۴۰۱ نیز مدیریت کرد. اما در مجموع روند آغاز شده برای ارتقا و ظرفیتسازی نیروگاهی مثبت ارزیابی میشود و امیدواریم با لحاظ تمام مؤلفهها به موفقیت بینجامد.»
براساس اطلاعات به دست آمده، برای پیک مصرف سال آتی ۳۵۵۴ مگاوات نیروگاه حرارتی، ۵۰۰ مگاوات از محل ارتقای ظرفیت عملی واحدهای موجود گازی و ۵۰۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر در نظر گرفته شده است که مجموع این ظرفیت در حدود ۴۵۰۰ مگاوات خواهد بود و از میزان ورودیهای ۸ سال اخیر بیشتر است اما برای توقف خاموشیهای احتمالی بهینهسازی مصرف نیز مسأله مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. آنطور که مسئولان میگویند، از سال ۱۴۰۲ روند ورود نیروگاههای جدید به شبکه برق کشور سرعت بیشتری خواهد گرفت.