به گزارش تابناک به نقل از انتخاب، الخلیج آنلاین در مطلبی به قلم عبدالله حاتم نوشت: روابط امارات و ترکیه روز به روز در حال پیشرفت است و این امکان وجود دارد که همکاری میان این دو به زمینه‌های نظامی نیز برسد، چرا که ابوظبی مایل است پس از حملات حوثی‌ها به امارات، از جو مثبت و استثنایی که در رابطه با ترکیه ایجاد شده، استفاده نظامی کند.
در ادامه این مطلب آمده است: طی سه هفته گذشته، امارات سه بار مورد حمله پهپادی و موشکی حوثی‌ها قرار گرفت و در تاریخ ۳۱ ژانویه و ساعاتی بعد از حملات حوثی ها، وزیر دفاع امارات با سفیر ترکیه در ابوظبی دیدار کرده و راه‌های افزایش همکاری نظامی بین دو کشور را مورد بررسی قرار دادند.
امارات چه می‌خواهد؟
با وجود شتاب رئیس جمهور آمریکا در حمایت از امارات پس از حملات حوثی‌های یمن و تاکید پنتاگون بر اینکه ارتش آمریکا در حمله موشکی اخیر به امارات به آن کمک کرده است، حالت شک امارات نسبت به پایبندی آمریکا به این حمایت، بر کسی پوشیده نیست، به این دلیل که دولت بایدن محدودیت‌هایی را برای خرید سلاح توسط امارات وضع کرده، که به جنگ در یمن و روابط امارات و چین باز می‌گردد، همانطور که امارات مجبور شد مذاکرات در مورد خرید اف ۳۵ را در دسامبر گذشته به حالت تعلیق درآورد.
علاوه بر این، امارات درخواست خرید سامانه‌های دفاع هوایی اسرائیل را برای مقابله با موشک‌های بالستیک، ارائه داده و تل آویو، دوست جدید ابوظبی، با این درخواست مخالفت کرده است.
در سایه پیچیدگی‌های سیاست آمریکا و مخالفت اسرائیل، به نظر می‌رسد ترکیه گزینه مناسبی برای ابوظبی است تا به تکنولوژی‌های دفاعی دست پیدا کند، بویژه آنکه قرار است اردوغان در نیمه فوریه جاری به ابوظبی سفر کند و انتظار می‌رود این امر بتواند روابط دو کشور را گسترش دهد. اما ترکیه چه چیزی برای ارائه به امارات دارد؟
در سطح صنایع دفاعی، روابط بین آنکارا و ابوظبی می‌تواند تحول چشم گیری به خود ببیند، همچنانکه در طول پنج سال گذشته، صنایع نظامی و بویژه دفاعی ترکیه شاهد پیشرفت خوبی بوده است
در سال گذشته، صادرات صنایع دفاعی و جنگنده‌های نظامی ترکیه به میزان ۴۷.۷ افزایش داشت و شرکت‌های ترک در لیست ۱۰۰ شرکت برتر صنایع دفاعی جهان جای گرفتند.
ایالات متحده اولین وارد کننده سلاح از ترکیه است، که پس از آن، آلمان و عمان قرار می‌گیرند. این در حالی است که معاملات سلاح ترکیه با پاکستان، شامل ۳۰ بالگرد و ۴ کشتی جنگی ترکیه می‌شود و حجم صادرات دفاعی و هوایی به قطر، ۱۳۶ میلیون و ۷۵۳ هزار دلار در سال ۲۰۲۱ بود.
اما آنچه توجه امارات را بری مقابله با موشک‌ها و پهپاد‌های حوثی جلب کرده، سامانه‌های حصار است که در ژوئن گذشته در ارتش ترکیه مورد استفاده قرار گرفت.
سامانه حصار بین ۱۵ تا ۲۵ کیلومتر بُرد دارد و با اشعه مادون سرخ کار می‌کند، به نحوی که امکان رهگیری هدف از فاصله ۴۰ تا ۶۰ کیلومتری را دارد و می‌تواند در آنِ واحد بیش از ۶۰ هدف را رهگیری کند.
در همین رابطه، محمد اکمان، کارشناس مسائل نظامی می‌گوید: ترکیه صنعت دفاعی خود را با استفاده از یگان‌های خود در شمال عراق و شمال سوریه توسعه داد و به همین دلیل صنایع دفاعی ترکیه نقش مهمی در لیبی و آذربایجان ایفا می‌کنند.
در سایه بهبود روابط استثنایی بین دو کشور و سفر اردوغان به ابوظبی، این امکان وجود دارد که ترکیه یک پایگاه نظامی در امارات تشکیل دهد که مشابه پایگاه آن در قطر باشد، که فعالیت رسمی خود را در سال ۲۰۱۷ آغاز کرد.
اما اکمان بعید می‌داند که آنکارا یک پایگاه نظامی در امارات بنا کند، به دو دلیل: اول اینکه پایگاه نظامی در قطر از نظر اهمیت استراتژیک لازم برای ترکیه در منطقه کفایت می‌کند و دوم اینکه با وجود گسترش روابط بین ترکیه و امارات، این روابط هرگز به سطح رابطه بین ترکیه و قطر نمی‌رسد.
وی افزود: دو دولت به دنبال تحکیم روابط به صورتی محتاطانه هستند، همانطور که اسرائیل و آمریکا حضور قدرتمندی در صنایع دفاعی امارات دارند و این امر مشکل بزرگی در روابط دفاعی امارات با ترکیه است، چرا که آمریکا تحریم‌هایی را متوجه صنایع دفاعی ترکیه می‌کند.
در خصوص اینکه ایا ترکیه این امکان را دارد تا سامانه پدافند هوایی داخلی خود یعنی (HİSAR A+) را با امارات بفروشد یا نه، اکمان معتقد است امارات متکی بر سامانه‌های دفاعی تاد و پاتریوت است و می‌دانیم که این کشور با سران کره جنوبی هم گفتگو‌هایی راجع به خرید سامانه‌های پدافندی جدید داشته است.
این تحلیلگر ترک در گفتگو با الخلیج آنلاین گفت: سامانه (HİSAR A+) نسبت به سامانه‌های موجود در امارات، یک سامانه واقعا جدید است که به تازگی در ارتش ترکیه مورد استفاده قرار گرفته و تا کنون هنوز در یک مقابله واقعی به کار گرفته نشده است، از این رو به نظر نمی‌رسد به این زودی امکان صادر کردن آن به کشور دیگری باشد.
کلی با اب و تاب خبر نوشتید ک ه ترکیه فلان میکنه و بهمان میکنه بعد با چند خط اخرش کل مقاله خودتونو زیر سوال بردید