در پی فرو ریختن ساختمان متروپل آبادان، سید حبیب حبیب پور، شعری در غم این حادثه سروده که در ادامه می‌آید:
بی نوا شد نوای آبادان
دل گرفته برای آبادان
باز پیچیده در تمام وطن
آه از جای جای آبادان
شد عزادار باز هم ایران
در غم ماجرای آبادان
روز خرمشهر ، خرمشهر
شد غمین از عزای آبادان
رفته از سینه ها امید و قرار
غم گرفته فضای آبادان
نوشدارو مگر که دیر رسید
وای بر ما و وای آبادان
بشنو این ناله های اشک آلود
ای خدا ای خدای آبادان
ای خدا جز تو مرهمی ننهد
کس بر این زخمهای آبادان
ای خدایی که یار مظلومی
خود تو بشنو صدای آبادان
هر کس ایرانی است می ماند
هر زمان پا به پای آبادان
تا دوباره به شهر برگردد
شور و عشق و صفای آبادان
--------
دوم خرداد ۱۴۰۱
(روز حادثه فروریختن ساختمان متروپل در آبادان عزیز)
