امیر دژاکام مدرس و کارگردان تئاتر گفت: اتفاقی در تعزیه افتاده و آن اینکه این هنر از کوچه بازار به مکان های خاص انتقال پیدا کرده است، به نوعی تعزیه پیشتر در دل مردم رخ می داد، در هر کوچه ای یک تعزیه برپا بود و مردم همان محل به تماشا می پرداختند اما امروز این اتفاق بسیار کمرنگ شده است.
امیر دژاکام در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه تئاتر گفت: قرار بود نمایشی که سالها نگارش نمایشنامه آن به طول انجامید را روی صحنه اصلی تئاترشهر ببرم، این اثر را به مجموعه تئاتر شهر پیشنهاد دادم اما متاسفانه تاکنون خبری نشده و احساس می‌کنم این نمایش را نپذیرفتند.
وی درباره سایر فعالیت‌های خود اظهار کرد: در حال حاضر چندین پیشنهاد برای بازی در سریال و آثار شبکه نمایش خانگی دارم، فعلا همه چیز در حد گفت‌وگوهای اولیه است، مذاکرات ادامه دارد و تا قطعی نشود نمی توان از آنها صحبتی به عمل آورد.
دژاکام با اشاره به نگارش فیلمنامه یک سریال نمایش خانگی افزود: این روزها مشغول نگارش فیلمنامه سریالی به نام «طلسم نیلوفر» هستم و آن برای پخش در شبکه نمایش خانگی آماده می‌کنم، به امید خدا بعد از پایان فیلمنامه پیش تولید اثر شروع خواهد شد.
این کارگردان تئاتر پیرامون وضعیت کنونی این هنر افزود: متاسفانه همه می‌دانیم که تئاتر وضعیت خوبی ندارد زیرا برنامه ریزی اصولی پشت آن وجود ندارد، تئاتر محصولی هنری است که با روشهای مختلف روی صحنه می‌رود، مهمترین دلیل ناکامی تئاتر در سالهای گذشته این است که معمولا تصمیم گیرندگان این عرصه پروسه تولید تئاتر را نمی شناسند.
دژاکام با تشریح انواع مختلف تئاتر در بخش تولید اضافه کرد: تئاتر به بخش‌های مختلفی تقسیم می شود، یکی تئاتر مجلل است، تئاتری که دکور، لباس و بازیگران زیادی داشته و معمولا پرخرج است، این نوع تئاتر در سالهای گذشته در کشور بسیار دیده شده است. نوع دیگر تئاتر آثار کمدی یا همان تئاتر بولوار است که صرفا برای خنده مخاطب تولید می شوند که به آنها آثار تئاتر آزاد می گوییم.
وی در همین رابطه افزود: نوع دیگری از تئاتر، نمایشی است که به قصد تفکر، علم، نقد و اندیشیدن تولید می‌شود، علاوه بر اینها، تئاتر تالیف و ترجمه نیز وجود دارد، نکته آنجاست که ما در بخش تولید هیچکدام از این آثار را به صورت اصولی و در جایگاهشان نمی بینیم.
دژاکام درباره وضعیت نسل جوان تئاتر اظهار کرد: نسل جوان همواره با اشتیاق فراوانش شناخته می شود، امروزه یکسری سوله‌های کوچک تبدیل به سالن تئاتر شده اند، نسل جوان هم به هر سختی اثری را در همین سالنها روی صحنه می برد، اما مسئله آنجاست که با یک تئاتر نمی توان جریان سازی کرد و در ادامه هنرمندی ماندگار به این هنر اضافه کرد.
این نویسنده و کارگردان پیشکسوت تئاتر پیرامون لزوم تولید آثاری با موضوعات و داستان‌های حقوقی و قضایی افزود: سوالی که همیشه در ذهن من است اینکه چرا نمایشی در مورد مسائل حقوقی ساخته نمی‌شود؟ به نظر من امروز نیازمند آن هستیم که آثار نمایشی با موضوعیت آموزش مسائل حقوقی قضایی ساخته شود. این اتفاق بدون شک در جامعه تاثیر گذار خواهد بود.
دژاکام: تعزیه را بار دیگر به کوچه بازار باز گردانیم
دژاکام درباره وضعیت کنونی هنر تعزیه تاکید کرد: اتفاقی در تعزیه افتاده و آن اینکه این هنر از کوچه بازار به مکان های خاص انتقال پیدا کرده است، به نوعی تعزیه پیشتر در دل مردم رخ می داد، در هر کوچه ای یک تعزیه برپا بود و مردم همان محل به تماشا می پرداختند اما امروز این اتفاق بسیار کمرنگ شده است.
این هنرمند و مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: تعزیه نوعی از آیین است، نمایش آیینی به محل برگزاری خود وابسته است، ما باید سعی کنیم که تعزیه به کوچه بازار باز گردد تا باز هم تاثیرگذاری ویژه قبل را داشته باشد.
