به گزارش «تابناک»، رضا رحیمی- این اتفاق از آن بابت در دستور کار دولت جدید کره جنوبی قرارگرفته است که دولتمردان عقیده دارند کاهش سهم انرژی هسته‌ای در ترکیب انرژی این کشور به معنای افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای و هزینه‌های مرتبط با آن خواهد بود.
دولت کره جنوبی این کار ویژه را در حالی به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر قلمداد می‌کند که از سویی کره‌ای‌ها متعهد هستند تا سال 2050 سهم تولید انرژی برق از طریق ذخایر فسیلی را به حداقل برسانند و از سویی نیز به واسطه جنگ روسیه و اوکراین در تأمین ذخایر فسیلی به شدت با مشکل مواجه شده‌اند.
این اقدام و تصمیم جدید در کره جنوبی در حالی صورت گرفته است که پیش از این در سال 2016 «مون جائه این» رئیس‌جمهوری پیشین كره جنوبی در اظهاراتی غیرمنتظره اعلام كرده بود برنامه ساخت نیروگاه‌های اتمی را در این كشور كنار می‌گذارد؛ تصمیمی که باعث شد کره جنوبی در ازای آن با جدیت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر برود، اما در طول پنج سال گذشته، نه تنها در این مسیر دستاورد ارزشمندی نداشت، بلکه وابستگی این کشور به انرژی‌های فسیلی بیشتر شد.
اکنون اما کره‌ای‌ها با استناد به جنگ روسیه و اوکراین و تهدیداتی که پیرامون امنیت انرژی و افزایش قیمت آن ایجاد شده است، استدلال می‌کنند چاره‌ای جز تمرکز بر انرژی‌های داخلی ندارند، چرا که کره جنوبی یکی از پنج واردکننده بزرگ سوخت‌های فسیلی در جهان است و بیش از 20 درصد از واردات زغال سنگ این کشور در سال 2020 از روسیه بوده است؛ کشوری که حالا تحت شدیدترین تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفته و داد و ستد بین‌المللی با این کشور به شدت دشوار شده است.
مقامات فعلی کره نگران هستند که به واسطه تحریم‌های بین‌المللی، در صورت خرید ذخایر فسیلی چون زغال‌سنگ از روسیه با جریمه‌های بین‌المللی رو به رو شوند و از این رو سطح تجارت خود با کشور روسیه را به شدت کاهش داده‌اند.
در واقع منتقدان طرح غیرفعال سازی راکتورهای هسته‌ای در دولت پیشین، از کمبود انرژی‌های جایگزین و ناتوانی در جایگزین کردن انرژی‌های تجدیدپذیر به جای انرژی‌های تجدیدناپذیر به عنوان اصلی‌ترین دلایل برای حرکت به سمت احیای راکتورهای هسته‌ای و توسعه آن‌ها یاد می‌کنند.
بر اساس گزارش‌های بین‌المللی در سال 2018 میلادی، سهم زغال‌سنگ در تأمین انرژی برق کره جنوبی 33 درصد و سهم گاز طبیعی نیز 33 درصد بوده است که در مقایسه با 9 درصد سهم انرژی‌های تجدیدپذیر نشان از وابستگی شدید کره‌ای‌ها به انرژی‌های وارداتی دارد.
منتقدان در این کشور ضمن اشاره به اینکه اکثر کشورهای توسعه یافته در شرایط کنونی با سرعت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت می‌کنند، از تأکید فراوان دولت پیشین این کشور بر انرژی‌های فسیلی انتقاد می‌کنند و برخی مدعی هستند که در این سیاست‌های اشتباه و خسارت‌بار منافعی برای مدافعین وجود داشته است که نباید در دولت جدید استمرار یابد.
اکنون رئیس‌جمهوری جدید کره جنوبی قول داده است تا ساخت‌وساز راکتورهای هسته‌ای «شینهانول ۳ و ۴» را از سر بگیرد و تا سال ۲۰۳۰ حداقل 10 راکتور هسته‌ای را به خارج از کشور صادر کند.
او همچنین با انتقاد از دولت پیشین گفته است اگر طی پنج سال گذشته در این زمینه خود را تقویت و اکوسیستم نیروگاه هسته‌ای را مستحکم می‌کردیم، احتمالاً الآن هیچ رقیبی در دنیا نداشتیم.
یورونیوز پیش‌بینی کرده است که با مجموعه اقدامات معکوس دولت جدید، سهم انرژی هسته‌ای از تولید انرژی برق کره جنوبی از 10 درصد کنونی به بیش از 30 درصد خواهد رسید.
جدا از تأکید ویژه بر روی انرژی هسته‌ای که در واقع راهکاری سریع برای کاهش وابستگی به انرژی‌های فسیلی قلمداد می‌شود، همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد که دولتمردان کره جنوبی بنا دارند تا سال ۲۰۳۰، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر را به بیش از ۲۰ درصد برسانند و بر همین اساس پروژه‌ای را به ارزش ۴۸.۵ تریلیون وون (۴۳.۲ میلیارد دلار) برای ساخت بزرگترین نیروگاه بادی فراساحلی جهان تا این سال رونمایی کرده‌اند.
مجموعه تحولات و برنامه‌هایی که اگر به خوبی اجرایی شوند، باعث خواهند شد تا سال 2030 بیش از 50 درصد انرژی برق در کره جنوبی از طریق انرژی‌های تجدیدپذیر و راکتورهای هسته‌ای تأمین شود و جدا از کاهش پیامدهای آلاینده انرژی‌های فسیلی، همچنین وابستگی کره جنوبی به منابع انرژی خارجی را به شدت کاهش خواهد داد.
