به گزارش «تابناک»، روزنامه خراسان در مطلبی نوشت: دختری ۳۱ ساله ام. مشکلی در محل کارم دارم. من فقط دو همکار مرد دارم که هر دو از من کوچک ترند و به قول امروزی‌ها در گفتار و کردار بسیار راحت برخورد می‌کنند و در حضور من از روابط خاصی که دارند، سخن می‌گویند و من هم نمی‌دانم چرا نمی‌توانم ناراحتی خود را از این مسئله بیان کنم چنان که هر روز وقتی از محل کار به منزل می‌رسم، بسیار آشفته ام و حتی اشتهایی به خوردن غذا ندارم. عمیقا از این مسئله در رنجم.
پاسخ مشاور
آزارهای کلامی در محیط کاری شامل داستان ها، شوخی‌ها و طنز‌های جنسی، پرسیدن سوالات شخصی به صورت مکرر (در حالی که فرد تمایلی به پاسخ نداشته باشد) یا مطرح کردن هرگونه بیاناتی با مصادیق جنسی، نوعی خشونت علیه زنان تلقی می‌شود.
یکی از پیامد‌های خشونت و آزار کلامی در محیط کار، فرسودگی شغلی و تجربه احساس ناخوشایند ناشی از حضور در محیط کار است. واکاوی رفتار منفعلانه شما در رفتار منفعلانه، فرد قادر نیست نیاز‌ها و عقاید خود را ابراز کند.
تاکید بر محیط یادگیری اولیه که در آن پاسخ‌های رفتاری منفعلانه از طریق سرمشق گیری آموخته شده است، گاهی باعث می‌شود افراد نتوانند مطالبات خود را مطرح کنند. برای مثال زمانی که والدین بیش از اندازه کودک خود را کنترل کنند یا زمانی که والدین کمرو یا خجالتی باشند، کودک فرصت یادگیری درخواست کردن جرئت مندانه را نخواهد یافت؛ از سوی دیگر ممکن است به دلیل آموزه‌های شما درباره نقش جنسیتی تان، شما برخی رفتار‌ها را بپسندید و برخی را ناپسند در نظر بگیرید. برای مثال گزاره «دختر خوب، دختری است که اعتراض نمی‌کند» ممکن است در ذهن شما جدای از شرایط آن، نوعی باور تلقی شود.
دلایل ناتوانی خود را در بیان درخواستتان بررسی کنید. از خود بپرسید چرا نمی‌توانید درخواست خود را برای متوقف ساختن رفتار ناخوشایند همکاران تان مطرح کنید؟ سپس در صورتی که افکاری از جنس آن چه که در بالا گفته شد در خود یافتید، سعی کنید به شیوه زیر، آن را با افکار دیگری جایگزین کنید. با همکاران تان این گونه رفتار کنید افراد حق دارند نیاز‌ها و تمایلات خود را در صورتی که به دیگران آسیبی وارد نکند، ابراز کنند و درصدد برآوردن آن برآیند.
به خود یادآور شوید حق دارید
در مقابل رفتاری که شما را آزار می‌دهد، ایستادگی کنید و درصدد توقف آن برآیید. ویژگی رفتار جرئت مندانه، معقول و منطقی بودن آن است که درباره خواسته شما کاملاصدق می‌کند. این نوع رفتار، یک مهارت است که فرد می‌تواند آن را بیاموزد. در واقع لازم است شما درخواست خود را با لحنی بیان کنید که منتقل کننده اهمیت درخواستتان باشد. دقت کنید هیچ ضرورتی برای پرخاشگری و رفتار توهین آمیز وجود ندارد، تنها به صورت قاطعانه بیان کنید: «نحوه برخورد شما مناسب محیط کار نیست و این رفتار شما من را ناراحت می‌کند.» در ابتدا درباره تاثیرات ادامه این رفتار ناخوشایند صحبت کنید. برای مثال می‌توانید بگویید ادامه این رفتار شما محیط کار را برای من ناخوشایند می‌کند و بر انجام وظایفم تاثیر می‌گذارد، به ناچار در صورت ادامه یافتن آن، مجبور می‌شوم رفتار شما را به رئیس اداره گزارش کنم. سپس درخواست متوقف ساختن رفتار را بیان و اضافه کنید تمایلی ندارید برای آن‌ها مشکلی ایجاد شود بنابراین امیدوار هستید که به این رفتارشان پایان دهند.
در صورتی که رفتار ایشان ادامه یافت، مراتب نارضایتی خود را به فردی با موقعیت بالاتر گزارش کنید. اگر در اجرای این روند، با مشکلی مواجه شدید به شما توصیه می‌کنم از یک روان شناس، کمک تخصصی دریافت کنید تا به صورت قدم به قدم نحوه رفتار جرئت مندانه را به شما آموزش دهد. به خاطر داشته باشید سکوت شما در مقابل همکارانتان منجر به ادامه رفتار ایشان و حمل بر بی تفاوتی یا رضایت شما از شرایط موجود می‌شود بنابراین بکوشید قاطعانه رفتار آن‌ها را متوقف کنید.
توی شرکتهای خصوصی تقریبا همینطور شده تنها راهش اینه که برای خودش کار کنه یا شرکت از خود یا بستگان نزدیک داشته باشه و .... 