به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، "روچیرا کامبوج" نخستین سفیر زن و نماینده دائم هند در سازمان ملل متحد است که کشورش در آخرین ماه حضور خود به عنوان عضو غیردائم شورای امنیت سازمان ملل، ریاست این شورا را در ماه جاری میلادی (دسامبر) برعهده دارد.
سفیر هند در سازمان ملل در گفت وگوی اختصاصی با ایرنا در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه با توجه به آثار تحریم‌ها بر غیرنظامیان، شورای امنیت چه برنامه‌ها و اقداماتی را برای کاهش اثرات این تحریم‌ها در دستور کار دارد؟ گفت که به عنوان سفیر هند، موضع دیرینه ما این است که تحریم‌ها نباید زندگی مردم عادی را هدف قرار دهد.
روچیرا کامبوج افزود: معتقدم که این دیدگاه مشترک کشورهای عضو شورای امنیت به ویژه در ارتباط با تاثیر احتمالی تحریم‌ها بر کمک‌های بشردوستانه است.
سفیر هند در سازمان ملل در پاسخ به این پرسش که ۱۰ عضو غیردائم شورای امنیت سازمان ملل چه اقداماتی را برای ایجاد شفافیت و پاسخگویی این شورا در دوره دو ساله حضورشان در دستور کار خود دارند؟ نیز گفت: اعضای منتخب نقش مهمی را ایفا می‌کنند زیرا آنها از سوی مجمع عمومی ماموریت یافته‌اند.
رئیس دوره‌ای شورای امنیت افزود: با این حال، من در اینجا نه تنها به عنوان یک عضو منتخب، بلکه به نمایندگی از تمام ۱۵ عضو شورای امنیت می‌گویم که به طور کل همه خواهان بهبود شفافیت و پاسخگویی هستند و در حال حاضر پیشرفت‌هایی در این زمینه بدست آمده است.
سفیر و نماینده دائم هند در سازمان ملل با اشاره به گزارش شورای امنیت به مجمع عمومی گفت: با این وجود، زمینه‌هایی نیز وجود دارد که می‌تواند پیشرفت‌های عمده‌ای داشته باشد، به‌ویژه در عملکرد کمیته‌های تحریم که در آن مهم است که درخواست‌ها برای قرار گرفتن در فهرست تحریم یا خارج شدن از آن بر اساس شواهد و مدارک بررسی شود.
شورای امنیت سازمان ملل ۱۸ آذرماه قطعنامه معافیت کمک‌های بشردوستانه از همه رژیم‌های تحریمی سازمان ملل را تصویب کرد.
در رای گیری برای این قطعنامه که با حمایت آمریکا و ایرلند معرفی شده است، ۱۴ عضو شورای امنیت به آن رای مثبت دادند. هند که ریاست شورای امنیت در ماه دسامبر را بر عهده دارد به این قطعنامه رای ممتنع داد.
سازمان‌های حقوق بشری از جمله صلیب سرخ از تصویب این قطعنامه استقبال کردند.
به گزارش ایرنا، آمریکا درحالی از این قطعنامه حمایت کرده که سازمان ملل در گزارش‌های خود از تحریم‌های یک جانبه این کشور علیه کشورهای مخلف از جمله ایران انتقاد کرده است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در اردیبهشت ماه اعلام کرده بود که تحریم‌های آمریکا علیه ایران غیرقانونی و ناقض حقوق بشر است.
سفیر و نماینده دائم هند در سازمان ملل در پاسخ به پرسش دیگر ایرنا مبنی بر اینکه برنامه شورای امنیت برای حل مسایلی مانند افغانستان که بسیاری در آن تحت شرایط سخت زندگی می‌کنند، چیست؟ گفت: در ۳۰ اوت، شورای امنیت قطعنامه ۲۵۹۳ را تصویب کرد که انتظارات جامعه بین المللی را در ارتباط با افغانستان بیان می‌کند.
رئیس دوره‌ای شورای امنیت افزود: این انتظارات شامل کمک‌های بشردوستانه برای مردم افغانستان، تشکیل یک دولت واقعا فراگیر، مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر و حفظ حقوق زنان، کودکان و اقلیت‌ها است.
روچیرا کامبوج تصریح کرد: این انتظارات تغییر نکرده است و همه این اولویت‌ها از اهمیت یکسانی برخوردار هستند.
وی افزود: در ارتباط با وضعیت بشر دوستانه باید بگویم که اعضای شورای امنیت همه نگران هستند. ما در این ماه نشستی در مورد افغانستان داریم. در میان گزارش دهندگان، هماهنگ کننده امداد اضطراری نیز خواهد بود که در مورد وضعیت بشردوستانه و نحوه کمک جامعه بین المللی به افغانستان توضیح خواهد داد.
سفیر هند در سازمان ملل اضافه کرد: در داخل شورا، حمایت گسترده‌ای از اقدامات بشردوستانه که با قطعنامه ۲۶۱۵ تمدید شده است، وجود دارد.
شورای امنیت سازمان ملل پنج عضو دائم و ۱۰ عضو غیردائم دارد که کشورهای ژاپن، سوئیس، مالت، موزامبیک و اکوادور اعضای جدید غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند که دوره دو ساله عضویت آنها از یکم ژانویه ۲۰۲۳ آغاز و جایگزین کشورهای هند، نروژ، ایرلند، کنیا و مکزیک خواهند شد.
ریاست شورای امنیت دوره ای و طول مدت آن یک ماه است و رئیس هیات نمایندگی هر کشور به عنوان رئیس شورای امنیت سازمان ملل شناخته می‌شود.
پنج عضو دائم شورای امنیت شامل روسیه، چین، آمریکا، انگلیس و فرانسه می شوند که دارای حق وتو در این شورا هستند.
وظیفه اصلی این شورا حفظ صلح و امنیت بین‌الملل است که با یکجانبه‌گرایی برخی از این اعضا، از ماموریت اصلی خود دور شده و در موارد متعددی ناکارآمد بوده است.
۱۰ عضو غیر دائم شورای امنیت را مجمع عمومی سازمان ملل متحد با توجه به مشارکت اعضای این سازمان در حفظ صلح و امنیت بین الملل و دیگر اهداف سازمان و همچنین بر مبنای توزیع عادلانه جغرافیایی انتخاب می کند.
در واقع، ۱۰ عضو انتخابی شورای امنیت توسط مجمع عمومی برای یک دوره دو ساله که از اول ژانویه آغاز می‌شود، انتخاب می‌شوند. عضوی که خارج می‌شود بلافاصله قابل تجدید انتخاب نخواهد بود.
هر سال، مجمع عمومی، پنج عضو جدید را انتخاب و جایگزین اعضای قدیمی‌تری که دوره عضویتشان در ۳۱ دسامبر پایان می‌یابد، می‌سازد.
