فدراسیون فوتبال ایران در کنار انواع بحرانهایی که با آن دست و پنجه نرم میکند، یک مشکل عجیب و خودخواسته را هم به لیست مسائل خود اضافه کرده است؛ استفاده از مدیران دوشغله و درگیر با تعارض منافع.
به گزارش تابناک ورزشی؛ مهدی تاج در دور تازه ریاست بر تشکیلات فوتبال کشور وعده داده بود از تکرار اقدامات خلاف قانون دوره قبل، تک محوری، استفاده از یک حلقه خاص بین مدیران فدراسیون و تصمیمات خلقالساعه و بدون مشورت دست بکشد؛ اما با گذشت شش ماه از انتخاب در مجمع پرحرفوحدیث، بار دیگر رویه سابق را در پیش گرفته است.
نشانه های این دور تسلسل، از احکامی که تاج صادر کرده یا تصمیم به ابقای احکام قبلی گرفته، نمایان است. این دیگر اظهر من الشمس است که نباید از مدیرانی که دچار تعارض منافع هستند، در تیم مدیریتی فدراسیون و ریاست کمیتهها بهره گرفت اما تاج این مورد ابتدایی را هم نمی بیند یا نسبت به اهمیت آن بیتوجه است.
مصداق بیتوجهی مهدی تاج به اصل ممانعت از تعارض منافع، سکوت مقابل مدیرعاملی هوشنگ نصیرزاده، رئیس کمیته تدوین مقررات فدراسیون در باشگاه تراکتور است! تعارضی که خیلی زود و در اولین جنجال داوری باشگاه تبریزی و مواضع آن علیه کمیته داوران بیرون زد و مدیر رده بالای فدراسیون، عملکرد همین مجموعه را زیر سوال برد! به این ترتیب تاج دیگر نیازی به منتقد یا معترض ندارد، چون یکی از مدیران خودش هرچه لازم است، در اختیار مخالفان قرار داده است.
اما اوج این بیتدبیری در ماجرای انتصاب ابراهیم شکوری اتفاق افتاد؛ جایی که این بار یک مدیر باشگاهی در حالی که به عنوان همهکاره یک باشگاه لیگ برتری مشغول به کار است، به عنوان رئیس یکی از کمیته های فدراسیون منصوب شده و از سمت قبلی هم استعفا نداده است!
اگر در ماجرای نصیرزاده ابتدا سرپرست فدراسیون قبلی حکم زد و این مدیر بازنشسته بدون درک شرایط پست باشگاهی چرب را قبول کرد و تاج هم آن را نادیده انگاشت، در موضوع شکوری، این مهدی تاج بود که سراغ یک مدیر شاغل باشگاهی رفت! بعید است رئیس فدراسیون از شغل جاری شکوری بیخبر بوده باشد.
یادمان نرفته است که مهدی تاج در برنامه تلویزیونی اشتباه و خلاف قانونی خود در انتصاب طولانی مدت همین فرد به سرپرستی دبیرکلی فدراسیون گذشته خود را پذیرفت و بابت آن عذرخواهی کرد؛ اما گویا در فوتبال آنقدر قحط الرجال است که مدیری بهتر از شکوری گیر تاج نمیآید یا توصیههای پشت پرده در این مورد خاص بسیار قوی است.
ابراهیم شکوری غیر از حضور غیر قانونی و بیش از موعد مصرح در اساسنامه، دچار مشکل خدمت سربازی هم بوده و تازه بعد از جدایی از فدراسیون فوتبال به باشگاه پرسپولیس کوچانده شد که آنجا بعد از مدت کوتاهی، به خدمت زیر پرچم اعزام شد؛ به زبان ساده همه مناصب او در فدراسیون از اساس خلاف قانون بوده، ولی اکنون تاج به عنوان جایزه آن تخلفات و پنهانکاری، قائم مقام باشگاه پیکان را به ساختمان فدراسیون بازگردانده است!
به نظر میرسد، نخستین نیاز فدراسیون فوتبال برای اصلاحات اساسی، بازگشت به رویه قانونی و تبعیت از اساسنامه است. یادمان نرود در فوتبال حرفهای، چهرهای جهانی مثل پبرلوییجی کولینا، رئیس کمیته داوران فیفا هم تنها به این دلیل که اسپانسر شخصیاش با حامی باشگاه میلان یکی بود، ناچار به استعفا در فوتبال ایتالیا شد.
بد نیست تاج نگاهی به اصل تعارض منافع در اساسنامه فیفا و قوانین داخلی فدراسیون متبوعش بیندازد و ضمن خودداری از ادامه این رویه، تکلیف این دو انتصاب را هرچه سریعتر مشخص کند. اگر این دو صندلی فدراسیون برای نصیرزاده و شکوری ارزشمند است و آنها عاشق خدمت به فوتبال کشور در این جایگاه هستند، از پستهای باشگاهی خود سریع استعفا خواهند داد، وگرنه همان بهتر که جایگاه پولساز خود را محکم بچسبند و بگذارند فدراسیون درگیر مارهای در آستین نباشد که در هر بحرانی به خود نیش بزند.
نویسنده: مجید کوهستانی