به گزارش «تابناک»، دکتر صلاح الدین هرسنی در روزنامه آرمان امروز نوشت: دلیل این انصراف ریشه در رفتار فرصت طلبانه روسیه دارد که این بدعهدی با توجه به پیشینه رفتارشان در قبال ایران به تحویل سوخو ۳۵ نیز رسیده است و دُم خروس روسیه این بار نیز بیرون زده است. فراموش نکنیم که داستان بدعهدی روسیه آخرین برگ از عهدشکنی آنان نخواهد بود و عهدشکنی آنها بر سر پروژه هسته ای و سهم خواهی دقیقه نودی در برجام و جزایر سه گانه و صدها بدعهدی دیگر، در بزنگاه های دیگر نیز تکرار خواهد شد.
مشکل آنجاست که این بدعهدی های مکرر متضمن درس عبرتی از سوی مقامات در قبال روسیه نیست و اصرار دارند که روابطشان با روسیه نه مبتنی بر نشانگانی چون (صلح سرد) و تاکتیکی و راهکنشی و یا همچون عشق و جاده یکطرفه، بلکه استراتژیک و راهبردی است!! البته ممکن است پای دلیل دیگری بابت امتناع روسیه باشد که در ارتباط با خواسته های اسرائیل است. در واقع و به واسطه وجود دشمنی به نام اسرائیل شاید بتوان با کتمان فروش جنگنده های پیشرفته سوخو ۳۵ به ایران، از برخی حواشی و تلاش‌های مخرب مقامات تل آویو جلوگیری کنند، چراکه توسعه روابط تسلیحاتی مسکو– تهران خواهد توانست تاثیرات مخرب زیادی بر منافع امنیتی واشنگتن و همپیمانانش به ویژه تل آویو در خاورمیانه بگذارد، به ویژه آنکه به واسطه تحویل جنگنده های پیشرفته ای چون سوخو ۳۵ از سوی مسکو به تهران که همتراز جنگنده هایی چون نسل چهارم غرب است، می تواند قواعد بازی نظامی در خاورمیانه را تغییر دهد. تحت این شرایط تحویل این جنگنده ها به ایران در کنار استقرار سیستم دفاع موشکی اس ۴۰۰ در این کشور می تواند به چالش بزرگی برای جنگنده های نسل چهارم نیروی هوایی ارتش اسرائیل تبدیل شود.
تحت این شرایط اسرائیل همانگونه که اصرار دارد که غرب نخواهد در تجهیزات نظامی و تسلیحاتی به اوکراین کمک کند، در قضیه ایران نیز بر سر فروش سوخو ۳۵ به تهران مخالفت می کند. ضمن آنکه مسئله (مهندسی معکوس) از برخی تجهیزات و تسلیحات نظامی نظیر سامانه (گنبد یا پرتو آهنین) از سوی ایران یک عامل بازدارنده از سوی اسرائیل به روسیه در تحویل جنگنده های پیشرفته روسی است. این گمانه به واسطه درخواست روسیه از اسرائیل بابت سامانه (گنبد یا پرتو آهنین) قوت می گیرد. چراکه این احتمال وجود داشت که اگر سامانه (گنبد یا پرتو آهنین) اسرائیل در خدمت روسیه برای محافظت از حملات موشکی اوکراین قرار بگیرد، ممکن است که روسیه به خاطر روابط تاکتیکی این سامانه را در اختیار ایران قرار دهد.البته انصراف مقامات روسیه در تحویل جنگنده های پیشرفته سوخو ۳۵ ممکن است دلیل دیگری نیز داشته باشد و آن این است که که اساسا چیزی به نام قرار داد خرید سوخو ۳۵ بین تهران و مسکو مطرح نبوده و نیست و صرف کمک های پهپادی به ویژه پهپادهای انتحاری تهران به مسکو نمی تواند توجیه کننده فروش و تحویل جنگنده های پیشرفته سوخو ۳۵ روسیه به تهران باشد.
چراکه جنگ اوکراین به باتلاقی برای روسیه تبدیل شده و با توجه به اعلام آمادگی و تحویل هواپیماهای اف ۱۶ سوئد و هلند که می توانند اسکادران هوایی ارتش اوکراین را تقویت کنند، مقامات روسیه را بر آن داشته که به واسطه جنگنده های پیشرفته ای چون سوخو ۳۵ از تحرکات و نبرد هوایی اوکراین به واسطه جنگنده های سوخو ۳۵ در جنگ اوکراین جلوگیری کنند. این همان اصلی است که منافع ملی نام دارد و مقامات روسیه به خوبی یاد گرفته اند که چگونه از آن و در بزنگاه های خاص از آن بهره گیرند.
