به گزارش تابناک اقتصادی به نقل از اقتصادآنلاین؛ هر روز بر مخاطرات فضای تجاری کشور افزوده میشود. در این میان بانک مرکزی قول داده بود که با ایجاد صندوق تثبیت ارزی دست کم ریسک ناشی از نوسانات نرخ ارز را برای تجار به حداقل برساند اما تا کنون خبری از فعالیت این صندوق نیست؛ چرا بانک مرکزی در انجام وظایف قانونی خود در این حد بلاتکلیف است؟
بهاء الدین حسینی هاشمی، مدیر اسبق بانکی و کارشناس اقتصادی در اینباره در گفتگو با اقتصاد آنلاین گفت: بانک مرکزی ادعا دارد که شرایط بازار را کنترل میکند. ارز بازرگانی را اختصاص میدهد، منابع ارزی دارد. فروش نفت هم خوب است و خزانه هم خیلی شرایط خوبی دارد.
وی ادامه داد: حتی تامین مالی پیمانکاران بزرگ نفتی را به عهده گرفته است. از نظر بانک مرکزی همه چیز مناسب است. اما باید نظر طرف مقابل را هم بررسی کرد. فرزین رئیس کل بانک مرکزی در واکنش به نظرات کارشناسی مطرح شده، میگوید که نمیفهمم شما چه میگویید، اصلا چرا باید کالاها گران شود. او اصلا به تورم کاری ندارد.
حسینی هاشمی گفت: کسانی که در صف ارز هستند، پنج تا ۶ ماه منتظر میمانند. بانک مرکزی برای همه یک شرطی میگذارد که تا محقق شدن این شروط، زمان زیادی لازم است. به دلیل همین شروط، صفهای طولانی برای تخصیص ارز تشکیل میشود و طول این صف سبب میشود که فرد از دریافت ارز دولتی پشیمان شده و به سمت بازار آزاد برود.
وی اضافه کرد: به این ترتیب، تقاضا برای بازار آزاد افزایش مییابد. مگر کسی دیوانه است که بتواند ارز قیمت مناسب دریافت کند اما این ارز را رها کند و از بازار آزاد خرید کند؟ وقتی تقاضا برای ارز تحریک میشود و افراد به سمت بازار آزاد میروند، مفهومش آن است که ارز دولتی وجود ندارد یا این ارز را به متقاضیان تخصیص نمیدهند. یا شرایط به گونهای است که افراد ترجیح میدهند به سمت بازار آزاد بروند.
این کارشناس اقتصادی افزود: اگرچه مستقیم بانک مرکزی به کسی پاسخ منفی نمیدهند اما شرایط به نحوی است که فرد نمیتواند ارزی دریافت کند. مثل فردی که میگوید من مادرم را میفروشم. از او سئوال میشود که مگر کسی مادرش را میفروشد؟ فرد پاسخ میدهد: من قیمتی میگذارم که کسی نتواند مادرم را بخرد.
وی یادآور شد: کشوری که تورم دارد و تورمش ۴۰ تا ۵۰ درصد است و با نرخ ثابت ارز توزیع میکند؛ در چنین شرایطی قطعا تقاضای صوری، واقعی و واهی فراونی وجود خواهد داشت.
شرایط سختتر از سال گذشته
این مدیر اسبق بانکی اضافه کرد: در کشور منابع ارزی وجود ندارد، کسری بودجه داریم، رشد نقدینگی و تورم وجود دارد. ایران تحت تاثیر تحریمها مخصوصا تحریمهای بانکی است و نمیتواند منابع ارزی از خارج بیاورد.
وی افزود: در کشور سرمایه بلند مدت برای پروژهها در قالب فاینانس و سرمایهگذاریهای طولانی مدت وجود ندارد. وقتی اینها وجود ندارد، یعنی صحبتهایی که میکنند، هیچکدام تاثیر عملی در بازار ندارد و همان شرایطی که سال ۱۴۰۲ داشتیم، امسال هم خواهیم داشت و شاید شرایط کمی سختتر باشد.
حسینی هاشمی درباره راههای تامین ارز بازار آزاد با وجود همه سیاستگزاریهای سختگیرانه بانک مرکزی، بیان کرد: ارز بازار آزاد به دو طریق تامین میشود. یکی اینکه آنهایی که وارد کننده هستند و حتی از خود بانک مرکزی ارز میگیرند، در واردات بزرگنمایی میکنند.
وی با ذکر یک مثال توضیح داد: مثلا واردکننده اظهار میکند که پنج میلیون دلار کالا آورده است در حالی که ارزش کالایش چهار میلیون دلار است. در هر پارت یک میلیون دلار ارز برای خود نگه میدارد و آن را در بازار آزاد میفروشد. صادر کنندگان هم کوچک نمایی در صادرات میکنند.
این کارشناس اقتصادی افزود: یعنی وقتی صادرکنندگان کالایی به ارزش چهار میلیون دلار صادر میکنند، با تبانی یا هر اقدام دیگری ارزش گمرکی آن را پنج میلیون دلار اعلام کرده و سند سازی میکنند. در چنین شرایطی، صادرکنندگان یک میلیون دلار تعهد ارزی خود را انجام نمیدهند. به این ترتیب ارزی در اختیار دارند که آن را در بازار آزاد میفروشند.
وی گفت: در شرایطی که شما تعداد زیادی واردکننده و صادرکننده دارید، مقداری ارز آزاد در دست این افراد وجود خواهد داشت که در بازار آزاد بفروشند. آنهایی که دو قانونی کار میکنند، ارزهای صادراتی خود را در دو سامانه نیما و ثنا نمیفروشند و ارزشان را در بازار آزاد میفروشند.
حسینی هاشمی افزود: به این ترتیب بعد ازچند سال میبیند که فعالان اقتصادی پیمان ارزیشان را ایفا نکردهاند و باید واحدشان تعطیل شود. بعد قانون منع بستن واحدهای تولیدی میآید و همین جور روندهای قبلی ادامه مییابد. به همین خاطر شاهد خواهید بود که تعداد زیادی صادرکننده وجود دارند که تعهد ارزی خود را ایفا نکردهاند.
وی یادآور شد: البته صادرکنندگان هم میگویند که ما حق داریم. دلاری که از ما به قیمت ۶۵ هزار یا ۷۰ هزار تومان میخرند را چرا باید با نرخ ۴۳ هزار و ۵۰۰ تومان بفروشیم؟
این کارشناس اقتصادی بیان کرد: در حال حاضر دولت ارز ارزان میدهد، کالا گران دست مردم میرسد و سیاستگزاریها قیمت ارز را غیر واقعی کرده است، زیرا افراد به صورت قاچاق، تقلبی و تبانی ارز خود را در بازار آزاد میفروشند.
سیاستهای ارزی، پرونده ساز است
حسینی هاشمی به این پرسش که بانک مرکزی چگونه میتواند ریسک تجاری را پایین بیاورد، اینگونه پاسخ داد: بانک مرکزی، نمیتواند کاری انجام دهد. این مجموعه یک ساختار سیاستگزار است. بانکی است که مامور ندارد، دادگاه ندارد، سرباز ندارد و هیچ ابزاری برای کنترل ندارد. فقط میتواند صحبت کند.
وی درباره لزوم تغییر سیاستگزاریها و تک نرخی شدن ارز گفت: سیاستگزاری باید اصلاح شود و ارز تک نرخی شود. بانک مرکزی یک سیاستی میگذارد که دعوا درست شود. سیاستهای ارزی به گونهای است که پرونده درست میشود، دادگاه تشکیل میشود، واردکننده متخلف میشود و صادر کننده هم مشکل پیدا میکند.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: اصلا چیزی که بازار را متعادل میکند، سیاستگزاری است. اگر سیاستگزاری درست باشد، هیچ وقت مشکلی پیش نمیآید.
وی یادآور شد: قانون این است که در بازار قیمت را عرضه و تقاضا و نه هیچ کس دیگری تعیین میکند. اگر بازار را به سمت عرضه و تقاضا ببرند، ارز یک نرخ میشود و اقتصاد کشور شرایط مطلوبتری پیدا میکند.
ارز ارزان در انحصار دولتیها
حسینی هاشمی اضافه کرد: اما وقتی میخواهید سیاستهای یارانهای بگذارید، یک عده خاصی از رانت استفاده میکنند و اقتصاد رانتی میشود. ۷۰ درصد اقتصاد ما دولتی است و ارز ارزان را هم به همانها میدهند. دولتیها هم با ناکارآمدی، سوء تدبیر، عدم کارایی و بهرهوری اثر ارز ارزان را هیچ میکنند.
وی درباره اثرات راهاندازی صندوق تثبیت ارزی گفت: صندوق تثبیت ارزی باید اینقدر قدرت داشته باشدکه تقاضاها را پوشش دهد. وقتی قیمت ارز منطقی نیست، هیچ صندوقی نمیتواند کاری بکند. حتی اگر فدرال رزرو را هم بیاورید، کم میآورد.
این مدیر اسبق بانکی ادامه داد: این صندوق به شرطی میتواند کارایی داشته باشد که قوانینی برای آن وضع شود که متناسب با بازار و درست باشد. در دنیا مشابه این صندوق را داریم ولی ما ادای دنیا را در میآوریم؛ در حالی که ضوابط و مقررات را دستوری میکنیم و نمیتوانیم با شراط رقابتی و بازار عمل کنیم.
وی تاکید کرد: صندوق تثبیت ارزی در صورتی میتواند اثرگذار باشد که بازار رقابتی باشد و ارز چند نرخی نباشد. وگرنه در هر جای دنیا بگویید من ارز به قیمت ۱۰۰ تومان میدهم، شما میتوانید آن را ۱۲۰ هزار تومان بفروشید، در چنین شرایطی صف تقاضا از بین نمیرود.
حسینی هاشمی گفت: ولی اگر گفته شود که ارز به قیمت ۱۰۰ تومان عرضه خواهد شد و باید این ارز به قیمت ۱۰۰ هزار تومان فروخته شود اما دریافت کننده میتواند با ارز تجارت کند و ۱۲۰ هزار تومان سود ببرد، در چنین شرایطی کسی که عرضه دارد از ارز سود ببرد، جلو میآید و افراد دیگر در صف قرار نمیگیرند.