به گزارش تابناک به نقل از روزنامه شرق؛ سریال تلخ ویزا ندادن کشور‌های مختلف به ورزشکاران ایرانی همچنان به‌طرز آزاردهنده‌ای ادامه دارد. در جدیدترین اتفاق، هلند به جمع دیگر کشور‌های اروپایی پیوسته که به ورزشکاران ایرانی، ویزایی برای حضور در تورنمنت‌های ورزشی نداده است. ورزشکاران والیبال نشسته ایران، جدیدترین رشته‌ای هستند که پیه چنین ضعف دیپلماسی در حوزه ورزش به تن‌شان خورده است.
قرار بود تیم ملی والیبال نشسته پیش از حضور در بازی‌های پارالمپیک پاریس و به منظور آماده‌سازی بیشتر، در تورنمنت بین‌المللی «آسن» هلند شرکت کند؛ آن‌هم با یک دعوت‌نامه رسمی از سوی خود هلندی‌ها. تیم ملی والیبال نشسته ایران در رده نخست رنکینگ این رشته ورزشی در دنیا محسوب می‌شود و هلندی‌ها با علم به این موضوع، در نظر داشتند تا سطح این رقابت‌ها را حسابی بالا ببرند. تصمیم گرفته شده بود که تیم‌های ایران، برزیل، اوکراین، قزاقستان، فرانسه، ایتالیا، مصر، آلمان، هلند و آمریکا در این تورنمنت به مدت پنج روز با یکدیگر روبه‌رو شوند که سفارت هلند، از صدور ویزا برای ایرانی‌ها خودداری کرد. قسمت عجیب داستان مربوط به جایی‌ست که این‌بار خود هلندی‌ها از طرف ایرانی دعوت کردند، اما با وجود این، حاضر به صدور روادید برای ورزشکاران ایران نشدند.
پیشتر، کمتر سابقه داشته که کشوری خودش خواهان دعوت از ورزشکاران ایرانی باشد، ولی دست آخر حاضر به صدور ویزا برای آن‌ها نشود. البته از‌دست‌رفتن این تورنمنت، به لحاظ فنی هم به ضرر تیم ملی والیبال نشسته ایران شد؛ چراکه طبق گفته سرمربی تیم ملی ایران این بهترین تورنمنتی بود که پیش از پارالمپیک، تیم ملی می‌توانست در آن شرکت کند.
با این‌حال، هادی رضایی، سرمربی تیم ملی والیبال نشسته، بعد از اقدام خبرساز هلندی‌ها در صحبت‌هایی که از شوکه‌شدنش در این زمینه حرف زده و گفته: «هلندی‌ها خودشان از ما برای حضور در این مسابقات دعوت کردند. ما هم پروسه حضور در این کشور را به‌موقع و حتی زودتر از زمان لازم، انجام دادیم. هر مدرکی که خواستند، ارائه دادیم و آن‌ها همه مدارک و همچنین پول ویزا را گرفتند. من دو روز قبل با مسئولان برگزاری مسابقات صحبت کردم و گفتم که بابت صدور دیرهنگام ویزا احساس خطر می‌کنم. پس از آن صحبت‌ها، گفتند که سفارت اعلام کرده «فردا بیایند و ویزا را بگیرند». متأسفانه این اتفاق رخ نداد و جز مسائل سیاسی، دلیل دیگری وجود ندارد».
اشاره سرمربی تیم ملی والیبال نشسته به اینکه هلندی‌ها به دلیل سیاسی به ورزشکاران ایرانی ویزا نداده‌اند، موضوع چندان جدیدی نیست؛ پیش از این، کشور‌هایی از هر پنج قاره دنیا به دلیلی مشابه از صدور ویزا برای ورزشکاران ایرانی سر باز زده بودند. اتفاقا به همین دلیل است که رضایی می‌گوید باید در سطح بالاتر، یعنی دو وزارتخانه ورزش و امور خارجه پیگیر چنین مشکلی شد: «روز گذشته به وزارت ورزش و کمیته پارالمپیک نامه زدیم. این موضوع باید از سوی وزارت امور خارجه هم پیگیری شود و نباید اجازه بدهند که چنین اتفاقاتی برای سایر تیم‌ها و ورزشکاران رخ بدهد. ما بهترین تیم جهان هستیم و پرافتخارترین تیم دنیا و پارالمپیک محسوب می‌شویم. نباید چنین رفتاری با این تیم بزرگ شود. در مدت ۴۲ سال حضورم در والیبال نشسته برای اولین‌بار است که با چنین اتفاقی مواجه می‌شوم».
شوکِ ندادن ویزا به ورزشکاران ایرانی، آن‌هم در این چند روز، فقط مربوط به والیبال نشسته نیست؛ قریب به یک ماه پیش بود که خبر رسید مراکش هم حاضر نشده به کاراته‌کا‌های ایرانی ویزا دهد. تیم ملی کاراته ایران قرار بود در سفر به این کشور مهیای حضور در رقابت‌های کاراته وان شود و با وجود اقدام فدراسیون برای صدور ویزای ورزشکاران آن‌هم از مدت‌ها قبل، مسئولان کاراته خبر دادند که مراکشی‌ها حاضر به صدور ویزا برای ایرانی‌ها نشدند.
نکته نگران‌کننده درباره این اتفاق تکراری اینکه صادرنکردن ویزا برای ورزشکاران ایرانی فقط معطوف به آمریکا که بانی تحریم‌ها علیه ایران است، نشده و چندین کشور اروپایی هم اقدامی مشابه داشتند. پیشتر در بین کشور‌های اروپایی، مجارستان، یونان، آلبانی، اتریش، انگلیس، فرانسه، ایتالیا و بلژیک هم در رشته‌هایی مانند کاراته، کشتی، شمشیربازی، تنیس، تکواندو، گلف، دوچرخه‌سواری، رشته‌های ورزشکاران ناشنوا و کاروان ورزش کارگری ویزا را صادر نکرده و اجازه نداده‌اند تعدادی از ورزشکاران ایرانی به این کشور‌ها سفر کنند تا در مسابقاتی که قاعدتا اهمیت و ارزش زیادی داشته، به میدان بروند.
حالا باید به این فهرست اروپایی کشور هلند هم اضافه شود تا نگرانی‌ها درباره این وضع بیشترو‌بیشتر شود. با وجود هشدار‌های مکرر در این زمینه، مسئولان امر تا به حالا اقدامی برای تقویت دیپلماسی ورزشی نکرده‌اند و در این زمینه، به‌وضوح ضعف بزرگی حس می‌شود.
البته در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، بحث ویزا ندادن کشور‌های دیگر به ایرانی‌ها هم تبدیل به نکته‌ای قابل بحث شد. چند شب پیش بود که مسعود پزشکیان یکی از کاندیدا‌های ریاست‌جمهوری با اشاره به همین مورد گفت: «حرف من این است که آمریکایی یا اروپایی‌ها چرا دیگر راحت به تاجران، بازرگانان و دانشگاهیان‌مان ویزا نمی‌دهند؟ ما چه کار کرده‌ایم که دنیا با ما این‌گونه است؟». اینکه چه‌کاری انجام‌شده تا دنیا با نخبه‌های ایرانی این‌گونه شده، پرسش مهمی است، ولی اینکه چه راه‌حلی باید برای برون‌رفت از آن یافت، اهمیت خاصی پیدا کرده؛ به‌ویژه در حوزه ورزش که مهاجرت نخبه‌ها نگران‌کننده شده است.
