به گزارش تابناک ورزشی، پس از شکست حسن یزدانی در فینال المپیک ۲۰۲۴ پاریس، بار دیگر نام کامران قاسمپور و این سؤال که باتوجه وضعیت کتف آسیب‌دیده آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم کشورمان، چرا قاسمپور به المپیک نرفت، به میان آمد. خصوصاً آنکه تصور همه بر این بود که پس از شکست دیوید تیلور در انتخابی آمریکا، طلای ۸۶ کیلوگرم باید در هر صورتی از آن ایران شود. طلایی که دوره گذشته المپیک از آن حریف آمریکایی شده بود و از میان سه طلای مسابقات جهانی بعد از المپیک هم فقط یک برد اسلو به نام یزدانی ثبت شد و برد در فینال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ از آن تیلور شده بود.
در زیر به تمام اتفاقاتی که در نهایت منجر به حضور حسن یزدانی در المپیک ۲۰۲۴ پاریس و از دست رفتن دوباره طلای المپیک شد، خواهیم پرداخت.
چرخه انتخابی تیم ملی در سال المپیک را پژمان درستکار نوشت؛ او که پس از المپیک ۲۰۲۰ توکیو جایگزین غلامرضا محمدی شده و در سه مسابقه جهانی ۲۰۲۱ اسلو، ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ بلگراد هدایت تیم ملی آزاد را برعهده داشت. تیم او در سال اول سوم جهان و در دو سال بعدی نایب‌قهرمان جهان شد، در حالی که در سال ۲۰۲۲ روس‌ها در مسابقات جهانی غیبت داشتند و سال ۲۰۲۳ هم با وجود کسب مجوز حضور در رقابت‌ها، امتیازشان در ردهبندی تیمی محاسبه نشد.
چرخه را اما از همان ابتدا محسن کاوه اجرا کرد و فدراسیون یک روز پس از برگزاری فینال لیگ برتر روی خروجی سایت خود نوشت که در پی استعفای درستکار و موافقت با آن، کاوه سرمربی تیم ملی شده است.
در چرخه، دو موضوع مهم وجود داشت که مربوط به گزارش امروز ماست. اول اینکه این امتیاز برای حسن یزدانی در نظر گرفته شده بود که باتوجه به جراحی کتفش، بعد از بهبود بتواند به چرخه بازگردد در حالیکه سایر مدال‌داران اوزان المپیکی سال ۲۰۲۳ جهان از جمله عموزاد و زارع، استارت خود در چرخه را با حضور در تورنمنت رنک‌دار زاگرب در زمستان سال گذشته زده بودند و از همانجا صاحب دوبنده تیم ملی شدند.
موضوع دوم هم در مورد تغییر وزن کشتی‌گیران مدال‌دار اوزان غیرالمپیکی بود؛ نفراتی مثل امیرمحمد یزدانی و کامران قاسمپور که فرصت حضور در چرخه وزن المپیکی به آنها داده شده بود که حتی در صورت ناکامی، شانس حضور در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی هم برای‌شان حفظ شود مثل اتفاقی که برای امیرمحمد یزدانی نایب‌قهرمان سال ۲۰۲۳ وزن ۷۰ کیلوگرم جهان رخ داد.
او کارش در چرخه المپیک را در وزن ۷۴ کیلوگرم زد که در مسابقات کشوری سوم شد و پس از آن توانست به چرخه ۷۰ کیلوگرم اضافه شده و در نهایت نیز حضورش در مسابقات جهانی تیرانا را قطعی کند. وضعیت کامران کمی متفاوت از امیرمحمد بود. او که قهرمان دو سال متوالی وزن ۹۲ کیلوگرم جهان بود و تصمیم تغییر وزن را درست بعد از ناکامی در انتخابی المپیک ۲۰۲۰ توکیو مقابل حسن یزدانی گرفت.
کامران قاسمپور تا پیش از جهانی اسلو پشت خط حسن یزدانی مانده بود، چون که باور داشت وزن طبیعی بدن او مناسب ۸۶ کیلوگرم است، نه وزن بالا و نه وزن پایین، اما سرانجام وقتی بار دیگر انتخابی المپیک را به یزدانی باخت تصمیمش را گرفت و صاحب دوبنده تیم ملی در وزن ۹۲ کیلوگرم شد.
کسب مدال طلای جهانی در اولین سال ملی‌پوش شدنش آنقدر مزه کرد که از اینکه چرا در این سال‌ها تغییر وزن نداده، پشیمان شد. او در سال دوم هم توانست طلایش را تکرار کند و در آستانه هت‌تریک طلای ۹۲ کیلوگرم، از ناحیه کشاله ران دچار آسیب‌دیدگی شد و به بلگراد نرفت، اما در چرخه المپیک شرایطی شبیه به مدال‌آوران مسابقات جهانی برایش در نظر گرفته شد.
او به دلیل جلوگیری از تشدید آسیب‌دیدگی، از شرکت در مسابقات کشوری معاف شد و در شرایطی که همان وقت هم به نظر می‌رسید شرایط وزنی او بیشتر مطلوب وزن المپیکی ۸۶ کیلوگرم باشد تا ۹۷ کیلوگرم، او استارتش در چرخه المپیک را در ۹۷ کیلوگرم زد.
همان وقت بارها و بارها وقتی علیرضا دبیر و پژمان درستکار در مورد انتخاب وزن المپیکی درستکار مورد سؤال واقع می‌شدند، روی این موضوع تأکید داشتند که وزن او ۹۴-۹۳ کیلوست و باتوجه به اینکه وزن‌کشی مسابقات صبح روز مسابقه و با فاصله نهایتاً دو ساعته از شروع کشتی‌ها برگزار می‌شود، امکان حفظ کارایی این کشتی‌گیر سر وزن قانونی ۸۶ کیلوگرم وجود ندارد، خصوصا اینکه او چند سالی است دیگر وزن کم نکرده است.
قاسمپور استارت خود را در چرخه المپیک با وزن ۹۷ کیلوگرم با تورنمنت رنک‌دار زاگرب زد، در حالیکه قبلاً در جام جهانی آمریکا هم یک بار در وزن ۹۷ کیلو در یک تک کشتی محک خورده و باخت ۵ بر صفر را مقابل کایل اسنایدر آمریکایی تجربه کرده بود. این بار در زاگرب بار دیگر او به اسنایدر باخت، ۴ بر صفر، درحالیکه امیرعلی آذرپیرا حریف آمریکایی را در فینال برد تا گزینه اول تیم ملی آزاد برای شرکت در مسابقات کسب سهمیه شود.
تیم ملی با مجتبی گلیج در ۹۷ کیلوگرم مسابقات جهانی سهمیه نگرفته بود و ابتدا باید سهمیه این وزن را می‌گرفت. همان وقت تصور بر این بود که کامران قاسمپور شاید باتوجه به محتمل بودن کسب سهمیه از سوی آذرپیرا که این هم به معنای قطعیت ملی‌پوش شدن او می‌بود، تغییر مسیر داده و حالا که متوجه شده زورش به ۹۷ کیلوها نمی‌رسد، کارش را در چرخه در وزن ۸۶ کیلوگرم دنبال کند، اما این اتفاق نیفتاد و نام او وارد فهرست اعزامی به تورنمنت یاشاردوغو و پس از آن قهرمانی آسیا در ۹۷ کیلوگرم شد که البته هیچ‌کدامش هم اتفاق نیفتاد چون او جراحی فتق انجام داد و بار دیگر تمریناتش متوقف شد.
آذرپیرا سهمیه ۹۷ کیلوگرم المپیک را در گزینشی آسیایی گرفت و حضورش در المپیک پاریس را قطعی کرد و در همین هنگام بود که صحبت از اعزام همزمان حسن یزدانی و کامران قاسمپور به تورنمنت رنک‌دار مجارستان در خرداد ماه مطرح شد. قرار بود باتوجه به اینکه حسن یزدانی از فروردین ماه تمرینات کشتی‌اش را آغاز کرده، دو مدعی جدی این وزن با هم به بوداپست بروند، اما اینکه دقیقاً چه اتفاقی افتاد و آیا کامران قاسمپور خودش از رقابت با یزدانی جا زد و خواست منتظر احتمالات بماند، چیزی است که گذر زمان آن را روشن خواهد کرد؛ اما بی‌شک شکست دیوید تیلور در انتخابی آمریکا به عنوان اصلی‌ترین رقیب حسن یزدانی در مسیر کسب نشان طلای المپیک معادلات ۸۶ کیلوگرم ایران را به شدت تغییر داد.
تا پیش از آن تصور بر این بود که باتوجه به ۵ کشست یزدانی به تیلور از ۶ مصافی که با هم داشتند، هرگز یزدانی در این دوئل دیگر رنگ برد را نخواهد دید، چراکه هر بار بدتر از بار قبل و دفعه آخر با ضربه فنی مغلوب تیلور شده است. بنابراین کشتی کامران قاسم‌پوری که زیرگیری را به شیوه خودش و کم‌نقص اجرا می‌کند، برای مصاف با تیلور مناسب‌تر می‌رسید؛ اما وقتی تیلور باخت دیگر کارشناسان -بخوانید تصمیم‌گیرندگان که کارشناسان امر خیلی نقشی در این انتخاب و برگزیدن شیوه انتخاب نداشته‌اند- نظرشان بر این بود که خود حسن یزدانی هم می‌تواند کار را حتی با کتفی که به تازگی جراحی کرده، برای تیم ایران دربیاورد.
همان زمان هم این موضوع که طبق چرخه هر کشتی‌گیر تنها یک بار می‌تواند در چرخه المپیک تغییر وزن دهد، قاسمپور را دچار تردید کرد که چنانچه انتخابی المپیک را به یزدانی ببازد، حضور در مسابقات جهانی ۲۰۲۴ اوزان غیرالمپیکی را از دست خواهد. همین تردید قاسمپور را برای تصمیم‌گیری بیشتر کرد و ظاهراً علاقه چندانی هم به اعزام به بوداپست و کشتی رودررو با حسن یزدانی نداشت. این دو قبلاً بارها از کودکی مقابل هم کشتی گرفته بودند که معمولاً برنده آن، حسن یزدانی بوده است با این تفاوت که حالا کامران قاسمپور نفر اول ۹۲ کیلوگرم جهان است و همین اعتماد به نفسش را بیشتر از قبل کرده و در مقابل هم یزدانی با سابقه ۵ شکست به تیلور و انجام عمل جراحی، نمی‌تواند حریفی به سختی سال‌های پیش از المپیک ۲۰۲۰ توکیو باشد.
به هرشکل معادلات با شکست تیلور دیگر بر هم خورده بود و حالا خود یزدانی هم با اعتماد به نفس بیشتری به مسابقه برگشت و در بوداپست هم قهرمان شد. روحیه او به قدری خوب به نظر می‌رسید که حتی خود تیلور هم در مصاحبه‌ای تیکه‌ای به او انداخت که بعد از مدت‌ها لبخند را بر لب این کشتی‌گیر در بوداپست دیده است. (اشاره به نبودن خودش در المپیک)
محسن کاوه در آخرین برنامه تلویزیونی خود پیش از اعزام به مسابقات رنک‌دار مجارستان هم در سؤالی در رابطه با اینکه دیگر فرصتی به کامران قاسمپور که جدیداً اعلام کرده برای شرکت در هر مسابقه انتخابی وزن ۸۶ کیلوگرم آماده است،داده نخواهد شد، گفت که از ابتدا او آلترناتیو حسن یزدانی بوده که اگر حسن به واسطه جراحی کتفش به المپیک نرسید، جایگزینش شود.
به این ترتیب با قهرمانی یزدانی در تورنمنت بوداپست، خودش صاحب دوبنده تیم ملی شد و بحث‌هایی که امروز در مورد شروع زودهنگام کار او بعد از جراحی کتف، یا در رفتن کتفش در حین مبارزه و یخ گذاشتن روی کتفش بعد از مسابقات روز اول مطرح می‌شود، با آن چیزهایی که در دو ماه پایانی اتفاق افتاد همخوانی ندارد.
کامران قاسمپور هم پیش از اعزام تیم به بوداپست در مصاحبه‌ای گفته بود حضورش در چرخه ۹۷ کیلوگرم با مشاوره اشتباه برخی اتفاق افتاد و از ابتدا می‌بایست کارش را در ۸۶ کیلوگرم استارت می‌زد و حالا هم آماده شرکت در هر مسابقه و مبارزه با هر حریفی است. بنابراین دست فدراسیون و کادرفنی تیم ملی برای جایگزین کامران قاسمپور با حسن یزدانی در هر لحظه‌ای که احساس کردند کتف او توانایی سابق را برای شرکت در مسابقات مهمی چون المپیک ندارد، کاملاً باز بود. از همان ابتدا چرخه ۸۶ کیلوگرم به دلیل حضور دو ستاره (یزدانی و قاسمپور) متفاوت از سایر اوزان نوشته و اجرایی شد.
برا اینکه چه چسبیده به را 
چقدر با مزه‌ای تو قارنعلی