محمدباقر محمدی؛ تابناک- گاردین در یک مقاله به قلم یان سمپل، سردبیر بخش علمی خود، به کند شدن چشمگیر سرعت افزایش امید به زندگی در برخی از کشورها به ویژه ایالات متحده آمریکا پرداخته است.
بر اساس این مقاله افزایش سریع امید به زندگی که در قرن بیستم حاصل شده بود، به طور قابل توجهی کند شده است و بر همین اساس دبه ویژه نرخ امید به زندگی در ایالات متحده آمریکا نیز روند کاهشی به خود گرفته است.
بنابر گزارش این مقاله که با تحلیلی از داده‌های مرگ و میر در جمعیت‌های با طول عمر بالا در جهان صورت گرفته، روند سریع افزایشی در امید به زندگی افراد که در قرن بیستم به دست آمده بود، در سه دهه گذشته به طرز چشمگیری کند شده است.
بر اساس این مطالعه، بیشترکودکان تازه متولد شده در مناطق دارای پیرترین افراد، به هیچ وجه به سن صد سالگی نمی رسند.
طبق این تحلیل، محققان پیش‌بینی میکنند که در بهترین حالت ۱۵٪ از زنان و ۵٪ از مردان در مناطق با طول عمر بالا در این قرن به سن ۱۰۰ سالگی خواهند رسید.
برنامه ریزی طولانی مدت نکنید!
مین راستا جی اولشانسکی استاد اپیدمیولوژی و بیوستاتیک در دانشگاه ایلینوی در شیکاگو می گوید: اگر برای بازنشستگی برنامه‌ریزی می‌کنید، احتمالاً ایده خوبی نیست که فرض کنید به سن ۱۰۰ سالگی خواهید رسید.
افزایش طول عمر در قرن بیستم باعث شد برخی محققان بر این باور باشند که بیشتر افرادی که پس از سال ۲۰۰۰ به دنیا می‌آیند، به ۱۰۰ سالگی خواهند رسید. این درحالی بود که این پیش بینی در سال ۱۹۹۰ توسط اولشانسکی و همکارانش مورد تردید گرفت."
در اقع پیشرفت بهداشت عمومی و پزشکی در قرن بیستم باعث یک انقلاب طول عمر شد. در ۲۰۰۰ سال قبل از آن، امید به زندگی به‌طور میانگین هر قرن یا دو قرن یک سال افزایش می‌یافت. اما در قرن بیستم، امید به زندگی به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت و افراد هر دهه سه سال بیشتر عمر می‌کردند.
اما این دیدگاه در سال۱۹۹۰ توسط جِی اولشانسکی و همکارانش به چالش کشیده شد، که استدلال کردند انسان‌ها به سقف بیولوژیکی حدود ۸۵ سال رسیده‌اند.
به همین خاطر وی به بررسی و تحلیل داده‌های مربوط به هنگ کنگ، ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، فرانسه، ایتالیا، سوئیس، سوئد و اسپانیا پرداخت و نتیجه گرفت که افزایش امید به زندگی به طرز چشمگیری کند شده است.این در حالی بود که امید به زندگی در ایالات متحده روند کاهشی به خود گرفته بود.
اولشانسکی براین باور است که برای دستیابی به یک انقلاب جدید در طول عمر، به درمان‌های جدیدی نیاز است که روند پیری را کند کنند، زیرا پیری بزرگترین عامل خطر برای بسیاری از بیماری‌هاست.
به صدسالگی برسیم که چه بشود انسان در سنین بالا بسرعت بدنش فرسوده میشود و محتاج دیگران ، تا جاییکه خود انسان آرزوی مرگ میکند 
وقتیکه از کودکی تا نوجوانی و جوانی و بزرگسالی و میانسالی همش در تعب و محرومیت و حسرت بسر میبریم 
