شرکت نفت ستاره خلیج فارس، با عملکرد اقتصادی ضعیف در نیمه نخست سال جاری، توجه‌ها را به ناکارآمدی مدیریتی در این شرکت جلب کرده است.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، شرکت نفت ستاره خلیج فارس که سهام‌دارانی، چون شرکت‌های تاپیکو، سرمایه‌گذاری اهداف و ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی دارد، در نیمه اول سال جاری با کاهش شدید سوددهی روبه‌رو شده است.
کاهش معنادار سوددهی
سود خالص این شرکت از بیش از ۱۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان در نیمه اول سال گذشته به تنها ۸۷۶ میلیارد تومان کاهش یافته است. این کاهش چشمگیر ۹۳ درصدی، نشان‌دهنده بحرانی جدی در فرآیند‌های مدیریتی و برنامه‌ریزی‌های اقتصادی است.
در این میان، سود هر سهم نیز از ۷۶۰ ریال به ۵۳ ریال افت کرده که نگرانی‌های جدی را برای سهامداران ایجاد کرده است. علاوه بر این، کاهش ۱۲ هزار میلیارد تومانی در سود انباشته، چشم‌انداز آینده این شرکت را به شدت تیره کرده است.
نگرانی از افزایش بدهی‌های غیرجاری
با نگاهی به صورت‌های مالی شش ماهه، مشخص می‌شود که بدهی‌های غیرجاری شرکت به بیش از ۱۱۱ هزار میلیارد تومان رسیده است. از این مقدار، بیش از ۱۰۹ هزار میلیارد تومان مربوط به تسهیلات مالی است که فشار مالی سنگینی به شرکت وارد کرده است. این رقم نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ۱۶ درصد افزایش داشته و بر ضعف مدیریت منابع مالی صحه می‌گذارد.
درآمدی که از فروش بنزین حاصل شد
در حالی که شرکت از فروش داخلی بنزین در شش ماهه نخست سال جاری بیش از ۱۶۹ هزار میلیارد تومان درآمد داشته و رشد ۵۲ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته را تجربه کرده است، در این مدت درآمدی از صادرات بنزین گزارش نشده است. این در حالی است که در نیمه اول سال گذشته، شرکت ۱۲۱ میلیارد تومان از محل صادرات بنزین درآمد کسب کرده بود. این بخش نشان‌دهنده تکیه شرکت بر تأمین نیاز داخلی است.
همان طور که اشاره شد، درآمد عملیاتی شرکت از فروش داخلی بنزین به رقم ۱۶۹ هزار میلیارد تومان رسیده است، این مبلغ تنها منجر به سود ناخالص ۸ هزار و ۶۲ میلیارد تومان شده که در مقایسه با ۱۳ هزار و ۹۰۵ میلیارد تومان در مدت مشابه سال قبل، کاهش قابل توجهی دارد. نسبت سود ناخالص به درآمد نیز از ۱۱.۹ درصد به ۴.۰۷ درصد سقوط کرده است که این کاهش، ضعف در کنترل هزینه‌ها و بهینه‌سازی عملیات را نشان می‌دهد.
به گزارش تابناک؛ عملکرد ضعیف شرکت نفت ستاره خلیج فارس در شش ماهه نخست سال جاری، چشم‌انداز نگران‌کننده‌ای از مشکلات مدیریتی و ساختاری این شرکت ارائه می‌دهد. کاهش شدید سوددهی و افزایش بدهی‌ها، همگی نشان‌دهنده نیاز به اصلاحات در مدیریت این شرکت هستند.
نهاد‌های نظارتی و سهامداران عمده باید وارد عمل شوند و سیاست‌های مدیریتی این شرکت نفتی را بازنگری کرده و راهبرد‌های جدیدی تدوین کنند. بهینه‌سازی مدیریت هزینه‌ها می‌تواند نقش کلیدی در بازگشت این شرکت به مسیر رشد و پایداری ایفا کند.
هر دم از این باغ بری می رسد. این ها همه الگوهایی از انتخاب مدیران لایق و شایسته و دست پاک است. 
