صادرات سیمان به کشور‌های منطقه به ویژه افغانستان در شرایطی رخ می‌دهد که گاهی سود آن پاسخگوی قیمت تمام شده سوخت کارخانه ها هم نیست ؛ طوری که قیمت سیمان و کلینکر صادراتی به قیمت۳۰ دلار فروخته می‌شود؛ اما هیچ کجای دنیا قیمت سیمان۳۰ دلار نیست. بنابراین قیمت صادراتی فعلی پاسخگوی قیمت سوخت بر مبنای قیمت بین المللی هم نمی‌شود و این مسئله بیشتر از آنکه به ورود ارز شود نتیجه ای جز خروج ارز از کشور ندارد.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، صنعت سیمان چند سالی است که به واسطه رکود مصرف، بازار داخل حال خوبی ندارد و تولیدکنندگان تیشه به ریشه این محصول زده و با قیمت نازل به کشور‌های همسایه صادر می کنند؛ به طوری که حتی هزینه تولید و حتی قیمت سوخت کارخانه‌ها را نیز پوشش نمی‌دهد. این مسئله به خاطر رقابت منفی تولیدکنندگان داخلی با یکدیگر است که درنهایت دود آن به چشم تولیدکننده می‌رود.
آرش نجفی، رئیس کمییسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران درخصوص ارزان بودن قیمت صادراتی سیمان به تابناک گفت: قیمت صادرات سیمان به افغانستان حتی در حد قیمت گازوئیل مصرفی برای حمل و نقل سیمان نیست و در این شرایط افغانستان از همین سیمان مفت برای سدسازی روی رودخانه‌هایی که به سمت ایران می‌آید، استفاده می‌کند!
نجفی افزود: سیمانی که قیمت صادراتی آن ۳۰ دلار است حداقل باید برای هزینه حمل و نقل آن ۹۰ دلار به ازای هر تریلی بدهیم که مقرون به صرفه نیست؛ بنابراین کالا‌هایی را صادر کنیم که نسبت به هزینه‌های حمل ونقل ارزش داشته باشد.
وی تاکید کرد: سیمان از جمله کالا‌هایی است که مصرف انرژی آن برای تولید بسیاربالاست و درشرایط فعلی حتی برای تولید داخل نیز صرفه اقتصادی ندارد چه برسد به اینکه بخواهیم آن را صادر کنیم.
عضو کمسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه قیمت سیمان مرز دوغارون تنی ۳۳ دلار است که در مقایسه با هزینه حمل آن که ۹۰ دلار است تولید آن نه تنها سود ندارد بلکه با زیان همراه است، اظهار داشت: این ۳۳ دلار از نظر قیمت جهانی حتی هزینه گاز و برق کارخانه را هم در صورت واقعی بودن قیمت حامل‌های انرژی تامین نمی‌کند، اما حاضریم آن را به افغانستان با این قیمت ارزان ارائه کنیم که عین ضرر برای کشور است.
نجفی بیان کرد: با بررسی ۳۴۱۶ اظهارنامه صادراتی کالاهای با ارزش ۴۰ دلار و کمتر و برآورد هزینه‌ی سوخت جابه جایی هر تن بار در هر ۱۰۰ کیلومتر به نتایج غیرقابل باور و آمار تکان دهنده‌ای می‌رسیم. به طوری که متوسط ارزش کالاهای صادراتی ایران ۲۲ دلار به ازای هر تن می‌رسد و به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر درکامیون‌های قدیمی (۵۵ لیتر) و کامیون‌های جدید (۴۰ لیتر) می‌سوزانند . یا به عبارت دیگر در هزار کیلومتر پیمایش، ۴۷۵ لیتر گازوئیل مصرف می شود.
وی ادامه داد: استراتژی قیمت کالاهای صادراتی باید مقرون به صرفه باشد. متوسط قیمت کالاهای صادراتی ۲۲ دلار است و هزینه حمل ونقل به ازای هر تن ۵ دلار که به هیچ وجه این رقم منطقی نیست؛ بنابراین دولت باید سیاست محاسبه واقعی را مدنظرقرار دهد و کالا‌هایی را اجازه صادرات دهد که صادرات آن مقرون به صرفه باشد.
به گزارش تابناک، به نظر می‌رسد به دلیل رکود در بخش ساخت و ساز در سال‌های اخیر مصرف سیمان در کشور رو به کاهش گذاشته است. البته انجمن سیمان با اعمال محدودیت سقف تولید، این موضوع را مدیریت می‌کند تا قیمت نشکند، اما در زمینه صادرات این محدودیت وجود ندارد. متاسفانه با سیاست‌های گل به خودی علاوه بر اینکه میزان زیادی انرژی برای تولید سیمان آن هم در شرایط کمبود انرژی به هدر می‌رود؛ حتی ارز آوری خوبی برای کشور نداشته و پاسخگوی احتیاج اولیه کارخانه‌ها نیز نیست.
