آغاز شاعرانه جشنواره سینما؛ چهره‌های شاخص سینما کجایند؟

افتتاحیه جشنواره سینمایی ایران با تکریم  از سه چهره سینمایی یعنی رضا بابک سیروس الوند و منوچهر والی‌زاده همراه بود.

به گزارش «تابناک»، در ابتدای این مراسم که با اجرای فرزاد حسنی برگزار شد، منوچهر شاهسواری دبیر چهل و سومین جشنواره فیلم فجر در مراسم افتتاحیه این رویداد با اشاره به اینکه حاضران این مراسم اهالی فرهنگ و هنر هستند اظهار کرد: همه به نحوی به این واژه باور داریم و به آن عمل می‌کنیم؛ رنج وسرمستی. رنج می‌کشیم و سرمست می‌شویم و سرمست می‌شویم و رنج می‌کشیم. ما چهره می‌کشیم در حالی که حضرت حق یک چهره بیشتر به ما نداده است. در جهانی که زیست می‌کنیم همه به دنبال نمایش چهره دیگری از خود هستیم. درام به دنبال ساختن چهره های متعددی از حال و احوال همه ماست. اینکه در مجلس افتتاحیه چهل و سومین جشنواره فیلم فجر باشیم و بزرگداشت سیروس الوند را بگیریم از آن سرمستی‌ها است که باید برای آن هلهله کنیم. 

شاهسواری خاطرنشان کرد: امشب قدردان همه چهره سازی‌هایی هستیم که رضا بابک برای ما ساخت و چهره اصیل خود را برای ما به یادگار گذاشت و دیگری یکی از سلاطین دوبله منوچهر والی زاده است که به دلیل شرایط جسمانی امشب امکان حضور نداشتند اما ما به وظیفه خود عمل میکنیم و اگر از والی زاده قدردانی میکنیم احترامی را که خودمان محق آن هستیم انجام می دهیم، ما مفتخر به او هستیم.

روزگار تغییر است

دبیر جشنواره تاکید کرد: وارد روزگار تغییر شده‌ایم. دوستی به من گفت چهره‌های شاخص سینمای ایران کجا هستند. ما امیدواریم روزی برسد که چهره‌های شاخص فرصت داشته باشند تا حضور پیدا کنند و امیدواریم این جشنواره فرصتی باشد برای جوانانی که تجربه رنج و سرمستی را آغاز میکنند به همه شما این رنج و سرمستی مبارک باد.

در بخش دیگر این مراسم رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی به عنوان سخنران بعدی اظهار کرد: درود می فرستم به روح شهدای وطن و امام عزیز. سینما مخیل است، سینما خیالات را به نظم در می آورد و از آن میان حکایت‌هایی می‌آفریند که روایتگر احوالات نیک و بد ماست. سینما راوی بخشی از تاریخ و شکل دهنده حافظه جمعی است و به تاریخ و زبان و فکر جان می بخشد. گرچه سینما در جهان و به طبع آن در ایران عمری طولانی ندارد اما عالمی که در آن متولد شده و زبانی که با آن سخن می گوید و روایتگری میکند در نزد متفکران و ادیبان از دیرباز شناخته شده است. 

فریدزاده با روایت داستانی از مولانا در بخش دیگر سخنانش اظهار کرد: اگر راه‌ها مختلف است اما مقصد یکی است. نمی بینی که راه به کعبه بسیار است بعضی را از روم است و بعضی را از شام و بعضی را از چین و بعضی را از دریا از سوی هند و یمن؛ پس اگر در راه‌ها نظر کنی اختلاف عظیم و مباینت بی حد است اما چون به مقصود نظر کنی همه متفقند و یگانه و همه را درون‌ها به کعبه متفق است و درون‌ها را به کعبه ارتباطی و عشقی و محبتی عظیم است. در اندیشه گرفت نیست و درون عالم آزادی است. زیرا اندیشه ها لطیفند و برایشان حکم نتوان کردن. 

رئیس سازمان سینمایی بیان کرد: این سخن مولانا است در شیراز که ۸۰۰ سال پیش بیان کرد. کمتر زبانی در جهان میتوان یافت که پس از قرن ها چنین تازه باشد. 

تجلیل از سیروس الوند

در بخش دیگر این مراسم با حضور فریدون جیرانی، جواد طوسی و دخترش ماهور الوند از سیروس الوند تجلیل شد.

فریدون جیرانی در بخش تجلیل از سیروس الوند گفت: من و سیروس الوند هم‌نسل هم هستیم و تنها یک‌سال اختلاف سنی داریم. او خیلی زود نوشتن را آغاز کرد. یادم هست در مجله «فردوسی» به سردبیری عباس پهلوان از ایشان نقدی خواندم که درباره فیلم «جوانان زیر آفتاب» بود. بعد از آن هم با تقی مختار در نشریه «ماه نو» کار کرد و گفتگوهای بی‌نظیری را انجام داد که از میان آن‌ها می‌توان به مصاحبه‌اش با پرویز دوایی اشاره کرد.

جیرانی خاطرنشان کرد: سیروس الوند جزو نسل دوم فیلم‌سازهایی است که پلی میان سینمای روشن‌فکری و تجاری برقرار ساختند. او در جریان فیلم‌سازی خود به مدیریت فرهنگی وقت هم کمک کرد و با فیلم‌هایی که ساخت در دل بحران سینمای ایران،‌ به‌عنوان کارگردانی پیشرو عمل کرد. او در دل تحول فرهنگی که در دل دهه ۶۰ رخ داد فعالیت کرد و اوایل دهه ۷۰ فیلم‌هایی مهم ساخت. الوند چهار دهه فیلم‌سازی کرد. اما متاسفانه در دهه ۹۰ موفق به ساخت فیلم نشد.

جواد طوسی نیز در بخشی از این مراسم اظهار کرد: می‌خواهم به شهر و محله اعتبار بدهم و بگویم وقتی اسم «امام‌زاده یحیی» می‌آید، نسل ما به یاد مدرسه‌ای می‌افتد که عیسی الوند، پدر سیروس الوند در آن مشغول به‌کار بود. عیسی الوند در آن مدرسه فرهنگ‌سازی می‌کرد و باعث ایجاد تعلق‌خاطری در هم‌نسلان من به ری و آن محله شد. حتی فیلم‌ «گوزن‌ها» که نقطه استناد تاریخ به حساب می‌آید نیز از آن مدرسه و عیسی الوند بهره گرفته است. سیروس الوند در چنین خانواده‌ای رشد کرد.

وی افزود: سیروس الوند کارش را در سینما با نقدنویسی و دنیای مطبوعات آغاز کرد. نقدی که او بر فیلم «قیصر» نوشته است بی‌نظیر است و هنوز هم می‌شود به آن اتکا کرد. فیلم‌های سیروس الوند کانون گرم خانواده را هدف می‌گیرد و با مخاطب همدل می‌شود. دوست دارم در پایان بگویم که فیلم‌سازی مثل سیروس الوند نباید در نقطه انزوا قرار بگیرد و مدیران باید برای این افراد مسیر بهتری تعریف کنند.

سیروس الوند نیز بعد از دریافت لوح تقدیر، گفت: ما در انباری خود صندوقچه‌ای داریم که به یادگار از مادرم برایمان مانده است. داخل صندوق، کاغذ و اسناد و یادگاری بسیاری هست. چند وقت پیش لابه‌لای محتویات صندوقچه می‌گشتم که قرارداری را دیدم از فیلمی که من فیلم‌نامه‌اش را نوشته بودم. آن فیلم ساخته و اکران شد و من هم به موقع دستمزدم را دریافت کردم. این تجربه حرفه‌ای در سن ۱۷ سالگی من رقم خورد و برایم انگیزه‌‌بخش بود. حالا باید بگویم که از این که مراسم برزگداشتم نیز زمانی برگزار می‌شود که هنوز زنده‌ام، بسیار خوشحال هستم.

معرفی برگزیده آنونس

تندیس بهترین آنونس به قدیر حمزه‌امامچای برای فیلم «روشن» اهدا شد.

معرفی برگزیده پوستر و عکس

تندیس بهترین پوستر به محمد روح‌الامین برای فیلم «در آغوش درخت» اهدا شد.

تندیس بهترین عکس به حسن شجاع کنی برای فیلم «برف آخر» اهدا شد.

گفتنی است در این مراسم سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرضیه برومند، فریدون جیرانی، آریا عظیمی نژاد، محمدرضا شریفی‌نیا و جمعی دیگر از هنرمندان و عوامل فیلم‌ها حضور دارند.

تجلیل از رضا بابک

در بخش دیگر این مراسم با حضور مرضیه برومند و محمدرضا شریفی نیا از رضا بابک تجلیل شد.

مرضیه برومند با اشاره به دوستی‌اش با رضا بابک گفت: ما از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با هم نمایش را شروع کردیم و سال‌های قبل از انقلاب من بیشتر برای او بازی کردم و پس از انقلاب نوبت به او رسید که برای من بازی کند. باید بگویم رضا بابک به گردن تمام کارهای کودک در تئاتر، سینما و تلویزیون حق دارد و اگر او نبود این همه پیشرفت برای کارهای کودک رقم نمیخورد. می نویسد، شعر می گوید اما بازیگری است که کارگردان را اذیت میکند و دیالوگ هایش را حفظ نمی کند. امیدوارم سالهای سال سایه تو بر سر سینمای ایران باشد. 

رضا بابک نیز در این مراسم اظهار کرد: ما در تمام این سالها با هم سر کیفیت و کار بسیار دعوا کردیم. خیلی از شعرهای من را مرضیه برومند درست کرد چرا که استعداد بزرگی است و بسیار از او تشکر میکنم.

محمدرضا شریفی نیا نیز اظهار کرد: همیشه به داوران توصیه کردم و دوست داشتم این اتفاق برای بازیگرانی که نقش‌های کوتاه در سینما بازی میکنند بیفتد. امشب چراغ اول را روشن میکنم و او در فیلم «به رنگ ارغوان» بسیار کوتاه حضور داشت، اما باید جایزه‌ای در حد اسکار می‌گرفت. ما که دستمان به آن‌ها نمی رسد اما سیمرغ را می‌توان داد و من خودم به شخصه قالیچه‌ای را تقدیم او می‌کنم چرا که در این فیلم با حضور کوتاهش بسیار خوش درخشید. 

در ادامه سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان دیگر سخنران این مراسم اظهار کرد: قرار بود اتفاقی صورت بگیرد و آن هم این بود که در جشنواره امسال گامی به پیش برداریم. گامی به سوی مهر، گامی به سوی کم کردن فاصله‌ها، گامی به سوی باهم بودن. به نظر می‌رسد که دوستان توفیقی در این زمینه یافته‌اند و مراسم امشب نمونه‌ای از آن است. امیدوارم که این گام‌ها تا جشنواره‌های آینده ادامه پیدا کند.

وی افزود: تشکر دوم من از سینمای ایران است که بخش زیادی از خاطرات خوب ما را ساخته و پرداخته است و بخشی از عزت و نام‌آوری ایران از سینما است. سپاس از همه کسانی که در این مسیر کوشیدند و در پایان یاد امام، شهیدان و همه آنان که فجر آفرین ایران بودند را گرامی می‌دارم.

تجلیل از منوچهر والی‌زاده

در پایان به دلیل عدم حضور منوچهر والی‌زاده در این مراسم کلیپ مصاحبه‌ای با این هنرمند برای تجلیل از او پخش شد.