آمار تأسفبار ازدواج و طلاق در ۷ ماه ابتدایی امسال

براساس داده‌های سازمان ثبت احوال کشور در ۷ ماه نخست سال ۱۴۰۳ در زمینه تعداد ازدواج‌ها و طلاق‌ها در کشور شاهد روندهای قابل توجهی هستیم. بررسی این داده‌ها نشان می‌دهد که تا مهر ماه ۱۴۰۳ کل ازدواج‌ها و کل طلاق‌ها به ترتیب به ۲۷۴۵۹۶ و ۱۰۸۶۷۳ مورد رسیده‌اند.

به گزارش «تابناک» به نقل از اقتصاد آنلاین، با بررسی داده‌های ثبت شده مشخص شده که طی این ۷ ماه ابتدایی امسال از هر ۱۰۰ مورد ازدواج در این دوره زمانی حدود ۳۹ مورد به طلاق انجامیده است.

این رقم نشان‌دهنده یک نسبت بالا از طلاق به ازدواج است.

از سوی دیگر، در بررسی داده‌ها در ۷ ماه ابتدایی سال ۱۴۰۳ مشاهده می‌شود که بیشترین تعداد ازدواج در شهرهای تهران، مشهد، خوزستان، فارس و آذربایجان شرقی ثبت شده است. همپنین کمترین تعداد ازدواج به ترتیب در شهرهای سمنان، ایلام، کهگیلویه وبویر احمد، بوشهر و خراسان جنوبی به ثبت رسیده است.

تعداد ازدواج‌ها از ۱۳۸۹ به بعد نصف شد!

با بررسی داده‌های مرکز آمار از سال ۱۳۵۸ به بعد مشاهده می‌شود که تعداد ازدواج‌ها از ۳۰۲۶۶۷ مورد در سال ۱۳۵۸ به ۸۹۱۶۲۷ مورد در سال ۱۳۸۹ رسیده و حدود ۱۹۴.۵ درصد رشد داشته است. در واقع از سال ۱۳۵۸ الی ۱۳۸۹ تعداد ازدواج‌ها ۲.۹ برابر شده است. طی آن سال‌ها با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خاص آن زمان میزان ازدواج‌ها به طور مستمر افزایشی بوده است.

اما از سال ۱۳۸۹ به بعد، روند ازدواج در کشور تغییر کرده و کاهشی تدریجی در تعداد ازدواج‌ها صورت گرفت. به طوری که تعداد ازدواج‌ها از ۸۹۱۶۲۷ مورد در سال ۱۳۸۹ به ۴۸۱۳۹۵ مورد در سال ۱۴۰۲ رسیده است. یعنی از سال ۱۳۸۹ الی ۱۴۰۲ تعداد ازدواج‌ها کاهشی به میزان ۴۶ درصدی داشته است. این روند کاهشی از دهه ۹۰ به بعد می‌تواند به عوامل مختلفی همچون تغییرات اقتصادی، بیکاری جوانان، تغییر در نگرش‌های فرهنگی و اجتماعی نسبت به ازدواج و غیره باشد. در واقع زندگی جوانان از سال ۱۳۹۰ الی ۱۴۰۲ دچار چالش‌های بسیاری در زمینه تشکیل خانواده شده است و این مسائل نیازمند بررسی عمیق‌تری در ابعاد مختلف است.

براساس داده‌های مرکز آمار ایران تعداد طلاق‌ها در کشور از سال ۱۳۵۸ الی ۱۴۰۲ تغییرات قابل توجهی داشته است. در ابتدا، تعداد طلاق‌ها در ایران نسبتا کم بوده و این پدیده کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت. یعنی تعداد طلاق‌ها از سال ۱۳۵۸ الی ۱۳۷۰ تقریبا در یک حالت نسبتا ثابتی قرار داشته است. تعداد طلاق از ۲۱۱۷۰ مورد در سال ۱۳۵۸ به ۳۷۸۲۷ مورد در سال ۱۳۶۹ رسیده و تقریبا رشدی ۷۸ درصدی داشته است. اما از سال ۱۳۷۰ به بعد روند طلاق به طور تدریجی افزایش یافت. از سال ۱۳۸۰ شدت بیشتری پیدا کرد و در دهه ۹۰ به اوج خود رسید. به طوری که از سال ۱۳۷۰ تعداد طلاق‌ها از ۳۹۳۳۶ مورد به ۲۰۲۱۸۳ مورد در سال ۱۴۰۲ رسیده است. یعنی از سال ۱۳۷۰ الی ۱۴۰۲ تعداد طلاق‌ها افزایشی به میزان ۴۱۳ درصدی داشته است. همچنین تعداد طلاق‌ها از سال ۸۹ تا ۱۴۰۲، از ۱۳۲۷۰۰ به ۲۰۲۱۸۳ رسیده که نشانگر افزایش ۴۷ درصدی طلاق در این بازه زمانی است. افزایش نرخ طلاق در این سال‌ها به عوامل مختلفی نسبت داده می‌شود. مشکلات اقتصادی و شرایط سخت معیشتی ممکن است به افزایش فشارها بر روابط خانواده‌ها تاثیر بگذارد و منجر به افزایش طلاق شود. البته این مورد را نمی‌توان کتمان کرد که عواملی مانند بالا رفتن آگاهی عمومی در زمینه حقوق فردی و خانوادگی، تغییرات فرهنگی و اجتماعی و دسترسی به خدمات حقوقی و مشاوره‌ای در مورد افزایش نرخ طلاق بی‌تاثیر بوده‌اند.