محمد عطريانفر معتقد است: 22 بهمن تصوير روشني بود از اقتدار ملي، عزت اسلامي و شكست هيمنه دشمن و 25 بهمن بستري براي پيمان شكني، خودخواهي و نفوذ نفاق بود.
به گزارش فارس، محمد عطريانفر از فعالان سياسي شاخص اصلاح‌طلب طي يادداشتي كه براي خبرگزاري فارس ارسال كرده، به تحليل اتفاقات 25 بهمن پرداخته است.
متن كامل يادداشت عطريانفر به شرح زیر است:بسم‌الله الرحمن الرحيم
"تعالو الي كلمه سواء بيننا و بينكم ان لا نعبدالا الله و لا نشرك به شيئاً "
رمز پيروزي و ماندگاري مكتب رسول خدا (ص) آنگونه كه منطق ايماني و عقلي ما حكم مي‌كند و مضامين روايات مأثوره و احاديث، آن را تأييد مي‌نمايد، "كلمه توحيد و وحدت كلمه " بوده است.
انقلابات الهي و جنبش‌هاي توحيدي عموماً در روند حركت خويش، هر آنجا كه صادقانه و صميمانه بر اين رمز شگفت‌انگيز، وفادار مانده‌اند، بي‌هيچ دغدغه و دل نگراني، به اهداف معنوي و مادي خويش دست يافته‌اند. و از آن جمله است انقلاب اسلامي ايران، كه از آغاز، سرچشمه‌اي جز زلال انديشه و آرمان و تأكيد بر معيارهاي اسلام ناب در روند حركت و خيزش خود نداشته است. و "رهبراني دلير و هوشمند و زمان‌شناس " با پايمردي و اعتقاد راسخ، طلايه‌دار تداوم حيات معنوي جامعه و مردم خويش بوده‌اند.
تاريخ 32 ساله انقلاب ايران، در فراز و فرودهاي بسيار، مشحون از ابتلائات و آزمايش‌هاي الهي و تاريخي بوده است و چه زيبا اين ملت قهرمان و صبور از عمق حوادث جاريه زمان سرافراز بيرون آمده و لحظه‌اي ديده و دل از آرمان و منشاء نوراني نظام خويش برنداشته است. اين توفيق و عزت و اقتدار مرهون همان رمز ماندگار وحدت، و وامدار اصولي است كه امام راحل سلام‌الله عليه، به تأسي از جد بزرگوارش ما را به سوي آن فرا خوانده است و با تأكيد فراوان به نسل‌هاي آتي توصيه كرد تا با ايمان راسخ و التزام به وحدت، از استقلال و آزادي و استقرار نظام اسلامي خويش صيانت كنند و دست از اين "حقيقت شريف " برندارند.
در آخرين حلقه از حوادث و فتنه‌هاي زمانه در اين روزگار، بيائيم بار ديگر، هم اقشار و گروهها و جريانات سياسي و شخصيت‌هاي دلسوز، به عمق اخلاص مردم و امام و رهبري و پيشوايان بر حق اين نظام چنگ زنيم و از افراط‌ها بپرهيزيم.
و در اوج شرف و شكوه هفته وحدت كه به مباركي نام و ولادت پرافتخار رسول خدا (ص)، ايام همبستگي و همراهي و همسوئي است، چشم‌ها را از "غبار فتنه زمانه " بشوئيم و آينده نظام و ساخت سياسي، اعتقادي ايران اسلامي را از منظر فراخ وحدت و همگرائي و "رواداري رهبري نظام " بنگريم، دست از خودخواهي‌ها برداريم و خودخواه شويم، كه در خداطلبي و حقيقت‌جوئي منافع اسم گروهها و جريانات، منطقي‌تر و موسع‌تر قابل تأمين است. "ولوانهم آمنوا واتقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء ... "
22 بهمن آئينه تمام نماي وحدت همه اقشار ملت بود و 25 بهمن دعوتي بود به سوي افتراق‌ها و دو دستگي‌ها.
22 بهمن 89 پاياني بود بر همه اختلاف‌ها و جدايي‌ها و 25 بهمن آغازي بود بر تجديد سوءتفاهم‌ها و گسست الفت‌ها و پيمان‌شكني‌ها.
22 بهمن دعوتي بود به سوي خدا و ايمان و آرمان و انقلاب خميني كبير و 25 بهمن پيامي بود به سوي خودخواهي‌ها و تفرقه‌ها و دشمن‌تراشي‌ها.
22 بهمن تصوير روشني بود از اقتدار ملي و عزت اسلامي و شكست هيمنه دشمن و 25 بهمن بستري بود براي اميد استكبار و نفوذ نفاق و رخنه مخالفان نظام.
22 بهمن نقطه آغازي بود براي هم‌افزائي‌ها و رويش‌ها و زايش‌ها، 25 بهمن عرصه‌اي بود براي ريزشها و فرصت‌سوزي‌ها.
همفكران و هم‌انديشان! هنوز دلهاي ما مخاطب اين پيام نوراني است كه
"تلك الدارالاخره نجعلها للذين لايريدون علواً في الارض و لاف دا و العاقبة للمتقين "
آنهم از طريقي كه رسول خدا ما را به آن هدايت كرده است: اذالتبست علكيم الفتن لقطع الليل اعظم فعليكم بالقرآن
چوب دو سر طلا 
