سرویس فرهنگی ـ رهاسازی دو بیمار در بیابان‌های پیرامون تهران، واقعه‌ای تلخ و دردناک بود که اقشار و بخش‌های گوناگون جامعه را ناراحت کرد و هر کدام از آنها را به واکنشی ویژه واداشت.
به گزارش «تابناک»، در این زمینه، مسعود بهبهانی نیا، نویسنده سریالهای مطرح و پربیننده‌ای همچون خاک سرخ، نرگس، ترانه مادری و فاصله‌ها ـ که در بیشتر کارهایش نقبی به مسائل و معضلات اجتماعی نیز داشته است ـ در گفت‌گویی، اشاره‌ای به واقعه اخیر و مشکلات اجتماعی داشته که اهم آن از نظرتان می‌گذرد:
ـــ قطعا اگر کسی حقیقتا هنرمند باشد و هنر را وسیله‌ای در راه تعالی جامعه به شمار آورده و آن را تنها یک پیشه نداند، در برابر هر رویداد تلخ اجتماعی واکنش نشان خواهد داد؛ البته جامعه هنری، باید در برابر رخدادهایی از این دست ـ حالا نه مستقیم ـ اما به شکلی ریشه‌ای و عمیق، واکنش هنرمندانه و بجایی نشان دهد.
ـــ هنرمند در پرداختن به معضلات اجتماعی از سطح به عمق نفوذ کرده و بر پایه یافته‌های پژوهشی و ظرافت‌های هنری، اثری می‌آفریند که از تأثیرگذاری بسیار بالایی برخوردار است و مردم و مسئولان را نسبت به خطرات بالقوه و حتی بالفعل موجود در جامعه حساس‌تر کرده و به تکاپوی بیشتری وامی‌دارد.
ـــ برای نمونه، مدت‌هاست ما با آماری در مطبوعات و گزارش‌های رسمی مسئولان روبه‌رو هستیم که بیانگر رشد سریع اعتیاد و حتی پایین آمدن سن اعتیاد در جامعه است.
خب؛ بسیاری این آمار را می‌بینند و می‌خوانند و آسان از کنار آن می‌گذرند. شاید خواننده‌ای که این مطلب را در یک صفحه از روزنامه می‌خواند، با ورق زدن همان روزنامه و دیدن یک خبر ورزشی داغ و یا رسیدن به جدول کلمات متقاطع، آن خبر و آمار را به کلی فراموش کند، ولی اگر همان آمار و حتی نه به آن شکل شدید، در یک فیلم یا سریال مطرح شود، چنان تأثیر عمیق و تکان دهنده‌ای بر مردم و خانواده‌ها و نیز مدیران و متولیان امور خواهد گذاشت و میزان حساسیت‌ها را افزایش خواهد دهد که ممکن است، به یک نهضت اجتماعی برای برخورد با آن بحران و معضل اجتماعی بینجامد.
ـــ به عبارتی، همان گونه که وقتی جامعه پزشکی نسبت به شیوع برخی بیماری‌ها مانند ایدز و غیره و یا مسئولان درباره بالا رفتن آمار طلاق یا اعتیاد و مسائلی از این دست هشدار می‌دهند و هدفشان بیداری و هشیاری مردم است و نه سیاهنمایی، پس هنرمندان نیز در پرداختن به چنین موضوعاتی از دریچه هنر، نباید انگ سیاهنمایی خورده و در روند تولید آثارشان وقفه‌ای ایجاد شود.
ـــ در همین قضیه اخیر، هنرمندان می‌توانند با گذر از سطح و پوست ماجرا به ریشه اصلی پرداخته و معضلات بسیار خطرناکی همچون روند رو به رشد اختلافات طبقاتی و شکاف‌های شدید اجتماعی که جامعه را تهدید میکنند، دستمایه ساخت آثاری هنری کرده و به این وسیله، با ایجاد حساسیت و نقد هنرمندانه، گامی برای بهبود وضع جامعه بردارند.
فراموش نکنیم، هنرمندان در بسیاری از مواقع، می‌توانند نقش دیده‌بان را در جامعه بازی کنند.
ـــ نگاه هنرمند نگاهی خیرخواهانه، دلسوزانه و چاره‌جویانه است و پرداختن هنرمندانه به معضلات، گامی اساسی برای نشان دادن درد و در نتیجه حرکت به سوی درمان است. مدیران جامعه باید توجه کنند که نپرداختن به یک مشکل اجتماعی، به معنای نبودن آن مشکل نیست، بلکه گاه با پنهان کاری‌های بیجا، یک زخم به ظاهر ساده به یک عفونت شدید و ویرانگر تبدیل خواهد شد.
ـــ متأسفانه، برخی مدیران در بخش‌های گوناگون جامعه می‌خواهند کم‌کاری‌ها و ندانم کاری‌های خود را در پشت تعابیری همچون «سیاهنمایی» و برچسب زدن به برخی آثار هنری پنهان سازند. این گونه مدیران به جای اینکه دلسوز مردم و جامعه باشند، نگران میز خود هستند.
متن کامل این گفت وگو را اینجا بخوانید. 
ببخشید یه سوال داشتم