عبدالكريم خاضعی نيا در یادداشتی برای «تابناک» نوشت:
دردی غريب در تمام وجودش می پيچيد. از شدت درد به اين سو و آن سو می‌رفت. نيرويی آسمانی او را به بيرون از خانه می‌كشاند و جاذبه‌ای پرقدرت به سوی خويش می‌خواند.
فاطمه بنت اسد بی اختيار با همراه نه ماهه‌اش به سوی آن نيروی بی‌نهايت حركت كرد. ناگاه پس از گذر از كوچه پس كوچه‌های مكه خود را رو در روی خانه‌ی خدا ـ كعبه ـ ديد.
درست مقابل ركن يمانی ايستاده بود. شروع كرد با خدای خويش نجوا كردن و از او خواستن و خواستن.
اينك درد به اوج خود رسيده بود و صدای فاطمه بلندتر از گذشته.
مردمی كه در حال عبور بودند به تماشا می‌ايستادند و فاطمه بی‌هيچ اعتنايی به آن هابا معبود خويش گفتگو می‌كرد. ناگهان در حيرت نگاه‌ها و در حادثه‌ای كه تا آن روز هيچ‌گاه اتفاق نيفتاده بود و تا كنون هيچ‌گاه تكرار نشده است. ديوار خانه‌ی كعبه شكافت و فاطمه به اذن خدای خويش همراه با نوزاد درونش پا به كعبه گذاشت.
«ادخلوهابسلام آمنين» و پس از او شكاف خانه‌ی خدا بسته شد.
عجب ضيافتی؛چه دعوتي، فاطمه بنت اسد و فرزندش، تنهای تنها به ميهمانی خدا آمده بودند.
بهت و شگفتی بر همه‌ی آنان كه از نزديك شاهد اين حادثه عجيب ومعجزه آسابودند سايه افكنده بود، اما درون خانه همه چيز آرام بود. فاطمه بود و سلام و تهيت؛ فاطمه بود و عزت و احترام؛ فاطمه بودوپاك ترين زنان آسماني كه براي همراهيش آمده بودند.
فاطمه دريك چشم برهم زدن، نوزادی را در آغوش خود ديد كه همه‌ی هستی در مقابلش سرِ تعظيم فرود می‌آوردند. تنها فرزندی كه در خانه‌ی خدا به دنيا آمد، تنها مولود كعبه "علی(ع)".
فرشتگان فوج فوج می‌آمدند تا به اين ولادت باشكوه و به اين زايش باعظمت تبريك گويند و مباهات كنند. مبارك باد اين مولود، تهنيت باد اين فرزند. فرزندش خلاصه‌ی همه‌ی خوبی‌ها بود، زيبا، نورانی، معطر با زبانی تسبيح‌‌گوی.
هيچكس نمي داند بر فاطمه و فرزندش درخانه كعبه چه گذشت، اما همه ديدند سه روز بعد، فاطمه بنت اسد با فرزندی در آغوش از خانه‌ی كعبه بيرون آمد. فرزند او ـ علی(ع) ـ مولود كعبه بود، هديه‌ی بزرگ خدا به انسانيت. وديعه‌ی ارزشمند الهی برای تمام هستی و خلاصه‌ای از صفات خدا برای نگريستن و فهميدن و مگر خدا در شب معراج در دو قدمی با پيامبر با صدای علی(ع) با او سخن نگفت؟
علی (ع)نقطه‌ی اتصال انسان با خداست تنها رشته‌ای كه بشر را به او وصل می‌كند و تنها راهی كه به او ختم می‌شود. علی (ع)شرط دلداگی و عاشقی با معبود آسمان و زمين است. راه علی(ع)وفرزندانش صراط هدايت است و رهرو اين راه، دلداه‌ی ولايت.
13 رجب سالروز ميلاد پرخير و بركت مولی الموحدين اميرالمؤمنين علی(ع) بر همه‌ی عدالت خواهان و آزادگان جهان بخصوص مسلمين و بالاخص شيعيان آن امام همام مباركباد.
