سرویس بین الملل ـ در حالی که دستگاه های فرهنگی کشور ـ چه دستگاه هایی که در درون به فعالیت فرهنگی مشغولند و چه آنانی که در قالب رایزنی های فرهنگی و نهادهای گوناگون، دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران را انجام می دهند ـ در خواب غفلت هستند، در ترکیه برنامه ای در حال اجراست که از هر حیث جالب توجه است.
به گزارش «تابناک»، روزنامه ترکیه ای «حریت» خبری را منتشر کرده که بر پایه آن، سازمانی در ترکیه از غیر مسلمان ها دعوت کرده که به استانبول سفر کرده و به مدت یک ماه به مانند یک مسلمان زندگی کنند. این سازمان ترک، این نوع توریسم را از یک سازمان در تایلند اقتباس کرده که ظاهرا آن سازمان هم بدین کار مشغول است.
بنا بر این گزارش، این نوع توریسم که اتفاقا در عالم مسیحیت نیز بسیار رایج است، دارای دو بعد بسیار ارزشمند اقتصادی و فرهنگی است، بدین ترتیب که با تدارک چنین برنامه هایی هم صنعت توریسم در کشور رونق خواهد گرفت و هم جنبه های فرهنگی کشور ترکیه که بی گمان در بخش هایی از هویتی اسلامی برخوردار است، توسعه پیدا کرده و افرادی از هویت های دیگر به صورت عملی و عینی، مسلمان بودن، ایده ها و عقاید مسلمانی، آداب و رسوم مسلمانی و... را تجربه خواهند کرد.
از سویی، این شیوه در آمریکا و بزرگداشت بزرگان این کشور نیز مرسوم است، به گونه ای که برای بزرگداشت افرادی همچون «آبراهام لینکلن»، رهبر مبارزه با برده داری در این کشور، در ایام تعطیلات مدارس از کودکان و نوجوانان می خواهند که در اردوهای مدارس برای یک یا دو روز نقش این شخصیت را بازی کنند.
بنا بر چنین رویکردی، کودک یا نوجوانی که عملا خود در قالب شخصیت ملی و مذهبی کشورش می رود، به احتمال زیاد به دنبال سخنرانی ها، سیره عملی و اخلاق و منش او هم می رود تا به بهترین شکل آن نقش را بازی کند و آنچه عملا اتفاق می افتد، این است که ارزش هایی که یک کشور به آن مباهات می کند، در اندرون کودکان نهادینه می شود و امکان انتقال ارزش های بین نسلی به راحتی و بدون گسست رخ می دهد.
در همین حال، اما در کشور ما چه برای پیشبرد دیپلماسی عمومی در بیرون از مرزهای کشور و چه در داخل برای انتقال ارزش های فرهنگی، 90 درصد بودجه، وقت و انرژی به برگزاری همایش، کنفرانس، گزارش، سخنرانی و... اختصاص یافته و معمولا از ابتکار و نوآوری در این زمینه خبری نیست، چه، ظاهرا هزینه کردهای پر سر و صدا در بیلان های پایان سال بیشتر به چشم می آیند!
و... سرانجام اینکه اکنون هم در درون کشور با ضعف شدید انتقال مفاهیم اعتقادی و ارزشی به نسل های بعدی روبه رو هستیم و هم در بیرون از کشور با یک دیپلماسی عمومی ناکارآمد روبه رو هستیم، به گونه ای که کشوری همچون ترکیه ایده های اوایل انقلاب ما را عملیاتی کرده و اتفاقا نتایج مثبت سیاسی و اقتصادی آن را هم دیده است.
آفرین 
بعد از سالیان زیاد امپراتوری عظیم عثمانی در حال بیدار شدن است . 
