جام جم آنلاین نوشت: نمي‌توان رقم دقيقي اعلام كرد، اما آمارهاي تاييد نشده حاكي است كه نزديك به 130 ميليون مين خنثي نشده در سراسر دنيا وجود دارد كه كشور ما نيز به دليل هشت سال جنگ طولاني، دومين كشور آلوده به مين در جهان است.
البته مصري‌ها گوي سبقت را از ايران ربوده‌اند و در صدر اين فهرست قرار دارند. همچنين افغانستان هم به دليل سال‌هاي متوالي كه درگير جنگ‌هاي داخلي و همچنين جنگ با شوروي سابق بوده، رتبه سوم كشورهاي آلوده به مين در جهان را به خود اختصاص داده است.
اما ردپاي مين در جنگ جهاني دوم نيز بسيار گسترش يافت؛ به گونه‌اي كه در قرن بيستم و در جريان جنگ جهاني دوم، از شرق تا غرب اروپا در ميدان‌هاي مين رنگارنگي غرق شد كه همچنان نيز آثار مصدوميت برخي از شهروندان كهنسال اروپايي بر اثر انفجار مين قابل رويت است.
در كل سخن گزافي نگفته‌ايم اگر عنوان كنيم هر كشوري كه به نوعي پايش به جنگ باز شده، طعم مين و تبعات هولناك آن را هم چشيده است.
روز چهارم ماه آوريل، مطابق با 16 فروردين هر سال را به عنوان روز جهاني آگاهي‌رساني درباره مين نامگذاري كرده‌اند. روزي كه قرار است در آن، علاوه بر آگاهي دادن به شهروندان درخصوص تبعات ويران‌كننده مين، نيروهاي نظامي جهان را نيز ترغيب كنند تا استفاده از مين را براي هميشه كنار بگذارند.
گستردگي ميدان‌هاي مين در سراسر جهان به گونه‌اي است كه به گفته بان كي‌مون، دبيركل سازمان ملل در 20 سال گذشته، اين سازمان براي حذف مين از زندگي ابناي بشر به بيش از 60 كشور جهان، كمك‌هاي مالي ارائه كرده است.
در واقع با صراحت مي‌توان گفت در موضوع واكاوي اثرات جهاني مين، اين تله انفجاري بيشتر از آن كه اثرات جنگي و نظامي در پي داشته باشد، اثرات مخرب روحي و اجتماعي متعددي با خود به همراه آورده كه زندگي ميليون‌ها انسان از سراسر جهان را تحت تاثير خود قرار داده است.
