در حالی که چندی پیش، برخی مطبوعات عربی به نقل از مقامات دولتی بحرین نوشتند که موضوع مداخله سیاسی ایران در این کشور درست نبوده و اقدامات ایران صرفاً در عرصه رسانهای است، رژیم آل خلیفه با انتشار بیانیهای ضمن تکذیب این موضوع، مجموعه ادعاهای جدیدی را نیز علیه ایران مطرح کرده است.
به گزارش «تابناک»، چندی پیش، دو روزنامه کویتی «الدار» و «الوسط» نوشتند: شیخ خالد بن احمد آل خلیفه، وزیر خارجه بحرین در گفتوگو با رسانهها، اقدامات ایران در قبال بحرین را صرفاً رسانهای دانسته و گفته، هیچ گونه مداخله سیاسی از سوی ایران در بحرین انجام نشده است.
با این حال، وزارت خارجه بحرین شب گذشته این موضوع را تکذیب کرده و اخبار این مطبوعات را نادرست دانسته است. از سوی دیگر، این نهاد دولتی رژیم آل خلیفه، فرصت را غنیمت شمرده تا مجموعه ادعاهای جدیدی را علیه ایران مطرح کند.
به نوشته روزنامه «گالف دیلی نیوز»، در این بیانیه با طرح این ادعا که «هر چه ما دیدهایم، تداوم نشانههای منفی بوده است»، مواردی از آنچه «مداخله چندوجهی و آشکار» ایران نامیده شده، مطرح گردیده است:
۱ ـ خطر ایران آشکار است. سپاه پاسداران و نیروهای مسلح ایران همواره تهدید میکنند که پایگاههای نظامی در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس را هدف قرار میدهند و با هدایت هستههای تروریستی در کشورهای خلیج... (فارس) سبب تخریب روابط دوجانبه با این کشورها میشود.
این تهدیدات، بر پایه ماده ۲۹ منشور سازمان ملل، صلح منطقهای را در خطر قرار داده و بر اساس آن، باید شورای امنیت وارد عمل شده و با ساز و کارهای لازم، صلح و امنیت جهانی را برقرار و ثبات منطقهای را اعاده کند.
۲ ـ بحرین موفق به از میان بردن هستههای تروریستی شده که این امر، تأییدکننده اظهارات مقامات ایرانی درباره وجود هستههای مخفی در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس است.
۳ ـ سیاستمداران، نمایندگان مجلس و مشاوران نزدیک به رهبر ایران، ادعا میکنند بحرین جزیی از سرزمین ایران است و مردم بحرین باید به کشور مادر، یعنی ایران بپیوندند. این گونه اظهارات نشانگر مداخلهای آشکار و ناروا در امور داخلی بحرین است. بحرینیها به هیچ مقام ایرانی نمایندگی سخن گفتن از جانب خود را ندادهاند.
۴ ـ وزیر خارجه ایران به نامههایی اشاره کرده که برای سازمانهای بینالمللی فرستاده و از آنها خواسته دست به اقدام بزنند؛ که این نشانگر مداخله آشکار در امور داخلی بحرین است، زیرا ایران، جدای از نسبتهای فرقهای، نگهبان بحرین و یا مردم این کشور نیست.
۵ ـ محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری ایران نیز مجموعهای از اظهارات را در این زمینه مطرح کرده که آخرین آنها در چهاردهم آوریل و هنگام میزبانی از رئیس مجلس شورای عمان بود.
۶ ـ امامهای جماعت مساجد ایران با ایراد خطبههای تحریک کننده، خواستار استقرار جمهوری اسلامی در بحرین میشوند؛ هدفی که در طول ناآرامیها از سوی نیروهای تندرو دنبال میشد.
۷ ـ ۲۹ شبکه ماهوارهای ایرانی، نبردی رسانهای را علیه بحرین ترتیب دادهاند که سراسر از دروغ و اتهام زنی است.
۸ ـ دبیر کل حزب الله لبنان در بیانیهای تلویزیونی، خواستار حمایت از ناآرامیها در بحرین شد.
در پایان این بیانیه تأکید شده ایران باید به استقلال بحرین احترام گذاشته و از مداخله در امور داخلی این کشور به شیوههای فوق خودداری کند.
اما این بیانیه که البته باید بیشتر آن را یک «ادعانامه رسمی» دانست، در شرایطی منتشر میشود که با نگاهی گذرا به بندهای آن، میتوان نادرستی آن را دریافت؛ به عبارت دیگر، در همه این موارد، یا ادعاها به طور کلی و مبهم و بدون سند و مدرک مطرح شده و یا ادعای مطرح، اصولاً ربطی به دولت و حکومت ایران پیدا نمیکند.
برای نمونه، مشخص نیست که وزارت خارجه بحرین با اشاره به کدام اظهارنظر یا بیانیه از «اظهارات مقامات ایرانی درباره وجود هستههای مخفی در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس» سخن میگوید و یا بر چه اساس در حالی که مداخله ایران در هیچ یک از «گروههای تروریستی» مورد اشاره بحرین به اثبات نرسیده، از چنین مداخلهای سخن میگوید!
از سوی دیگر، رژیم آل خلیفه در سفسطهای آشکار، موضعگیریهای امامهای جماعت مساجد ایران را مستقیم به دولت ربط داده و از آنها انتقاد میکند و یا ایران را به واسطه سخنان سید حسن نصرالله، محکوم مینماید، در صورتی که در هر دو مورد، این اظهارنظرها کاملاً مستقل مطرح شده و میشوند.
از همه مهمتر این که، آل خلیفه همچون همیشه، ابراز همدردیها و حمایتهای معنوی ایرانیان از شیعیان تحت ستم بحرینی را به مداخله تعبیر میکند. به نظر میرسد، آنچه این رژیم در پی آن است، سکوت کامل جامعه جهانی و افکار عمومی در مقابل سرکوب قیامی مردمی است که با گذشت بیش از دو سال، همچنان به اشکال گوناگون در این کشور جریان دارد.
در پایان، به نظر میرسد، لازم است مقامات بحرینی به جای استناد به این موارد غیرمستند، به اظهارنظر مستقیم و صریح مقام معظم رهبری توجه کنند که فرموده بودند ایران در بحرین مداخله نمیکند، زیرا اگر ما مداخله میکردیم، اوضاع در این کشور جور دیگری بود.