تهدید به تخریب حرم حضرت زینب (س)؛ غیرت شیعه کجا رفته است؟

در روزهای اخیر، درگیری‌ها در سوریه بعدی جدید به خود گرفته و وارد مرحله‌ای شده که می‌توان آن را روشن‌ترین تأیید بر ماهیت واقعی درگیری‌ها در این کشور دانست. کارهای غیرانسانی گروه‌های شورشی سوری در هتک حرمت آرامگاه‌های صحابه پیامبر و بزرگان اسلام، در حالی احساسات میلیون‌ها مسلمان را جریحه‌دار کرده که جامعه جهانی در برابر آن سکوت کامل در پیش گرفته است.

به گزارش «تابناک»، در پی انتشار خبری در روز پنجشنبه مبنی بر حمله گروه‌های شورشی سوری به آرامگاه حجر بن عدی و نبش قبر این صحابه پیامبر اسلام (ص)، امروز نیز رسانه‌های منطقه، اخباری از تعدی گروه‌های تکفیری به مرقد جعفر طیار در جنوب اردن و به آتش کشیدن این مقبره منتشر کردند.

گفتنی است، اذعان رسمی گروه‌های شورشی سوری به انجام این کارها، جای هیچ تردیدی را درباره متهم اصلی این وقایع باقی نگذاشته است. در این راستا، جبهه «النصره»، از گروه‌های وهابی وابسته به القاعده در سوریه، با انتشار بیانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی تأیید کردند پیکر حجر بن عدی را به جای دیگری منتقل کرده‌اند.

این کار در پی آن صورت گرفت که شورشیان وابسته به جبهه النصره، توانستند منطقه «عدرا» در استان «ریف دمشق»، یعنی جایی که پیکر حجر بن عدی در آن مدفون بود، در کنترل بگیرند. این گروه و عناصر وابسته به آن پیش از این نیز تهدید کرده بودند آرامگاه‌ها و مکان‌های مذهبی و زیارتی را در سوریه تخریب خواهند کرد.

از سوی دیگر، خبر می‌رسد برخی عناصر وابسته به این گروه‌ها، با انتشار مطالبی در سطح اینترنت، تهدید کرده‌اند در صورت تحت کنترل درآوردن دمشق، مشابه این کارها را با مقبره حضرت زینب (س) نیز انجام خواهند داد.

یکی از عناصر وابسته به این گروه که‌مستقیم در ماجرای نبش قبر حجر بن عدی نقش داشته، ضمن این که با افتخار عکسی از خود را در کنار مقبره خالی ایشان منتشر کرده، در فیس‌بوک می‌نویسد: «ببین فرزندان خمینی و ایرانی‌ها الآن چه حالی دارند وقتی می‌بینند که چه بلایی بر سر قبور روافض (شیعیان) آورده‌ایم اما نمی‌دانند که به زودی همین کار را با بقیه قبور آنان هم خواهیم کرد و به زودی سراغ قبر سیده زینب و رقیه هم می‌رویم و پیکر آنان را هم از خاک بیرون می‌کشیم...».

وی در توضیح عکس دیگری از خود می‌نویسد: «ما تا کنون از دفاع از عایشه هم واهمه داشتیم اما این روز‌ها به قدری مقتدر شده‌ایم که مزار‌هایشان را هم نابود می‌کنیم و قبور طواغیت آنان را ویران می‌کنیم و می‌بینید که هیچ اتفاقی هم برایمان نیفتاده است».

اما همه این اقدامات بی‌سابقه در حالی صورت می‌گیرد که جامعه جهانی نه تنها در قبال این موضوع سکوت کرده، بلکه ضمن نادیده گرفتن مجموع جنایات شورشیان سوری، تمرکز خود را تنها بر یافتن بهانه‌ای برای حمله به این کشور و برانداختن دولت اسد معطوف نموده است.

این در حالی است که در این شرایط، غرب نیز ـ اگر بتواند در درک ماهیت گروه‌های وهابی موفقیتی به دست آورد ـ باید هم‌پای کشورهای منطقه از قدرت گرفتن این گروه‌ها نگران باشد، زیرا در صورت به قدرت رسیدن این گروه‌ها، در فردای سوریه چشم انداز هر نوع دولتی محتمل خواهد بود، جز دولتی که بتواند با جهان به گونه‌ای منطقی وارد تعامل شود.

در حقیقت، آینده سوریه در صورت تسلط این گروه‌ها، «در بهترین حالت» چیزی مثل افغانستان در دوران حاکمیت طالبان خواهد بود؛ با این تفاوت که گروه‌های وهابی سوریه به واسطه عقده‌های دیرین خود از معتقدان به تشیع در این کشور ـ و شیعیان به طور کلی ـ بدون تردید به چنان جنایت‌ها و نسل کشی‌هایی دست خواهند زد که در تاریخ نظیر نداشته باشد.

در این شرایط، از یک سو از دولت ایران به عنوان منادی حقوق شیعیان جهان انتظار می‌رود با ‌موضعی سنجیده و بنیادین، ضمن حفاظت از جان و ناموس و مقدسات شیعیان، جلوی جری‌تر شدن گروه‌های وهابی در اقدامات خود علیه شیعیان را بگیرد و از سوی دیگر، بر علمای اسلام ـ چه شیعه و چه اهل تسنن ـ است که با اعلام مواضعی محکم، شیعیان جهان را به دفاع از مقدسات خود به هر وسیله ممکن ترغیب کنند. بی‌تردید اقدامات اخیر این گروه‌ها، نه تنها چیزی از ماجرای فیلم موهن به پیامبر اسلام ـ که سبب تظاهرات میلیونی مسلمانان شد ـ کم ندارد، بلکه با توجه به تکرار و ابعاد ماجرا، حتی دارای جنبه‌هایی خطرناک‌تر است.

می‌توان گفت، چندین سده است که شیعه در معرض چنین تهدید و توهین‌های بزرگی قرار نگرفته است؛ بنابراین، اگر بنا بر اقدام و موضع‌گیری در این زمینه باشد، به نظر می‌رسد حتی فردا نیز دیر باشد.