روزنامههای صبح ۲۳ مرداد مشخصا تحت تأثیر جلسه رأی اعتماد نمایندگان مجلس به کابینه دکتر حسن روحانی است، به ویژه که سرانجام در روز دوم، شش وزیر پس از شنیدن سخنان نمایندگان موافق و مخالف سخنرانی کرده و به دفاع از خود و برنامههایشان پرداختند.
اما پس از روز نخست مجلس و پخش نشست علنی مجلس از تلویزیون، واکنشهای گوناگونی نسبت به حرکات و سخنان نمایندگان مجلس را به همراه داشت. چنان که روزنامه قانون، گفتههای پرویز پرستویی را در میان تیترهای نیمتای صفحه نخست خود آورده که گفته:
«پخش تصاویر مجلس آبروریزی است» که در آن میخوانیم: «متأسفانه میبینم رئیس جمهوری که با رأی مردم انتخاب شده است، در مجلس حضور دارد و وزرا درباره برنامهشان توضیح میدهند، اما بسیاری از این نمایندگان که از طرف مردم در آنجا حضور دارند، هیچ توجهی ندارند و مدام گرم صحبت کردن و راه رفتن هستند. پرستویی پخش چنین تصاویری را یک آبروریزی دانست و گفت: از آقای لاریجانی به عنوان رئیس مجلس توقع دارم که این افراد را از جلسه بیرون کنند و به این نمایندگان میگویم اگر به خودتان احترام نمیگذارید حداقل به مردمی که به شما رأی دادند، احترام بگذارید. وی ادامه داد: هر کلمه این وزرا سرنوشتساز است. شما گوش نمیکنید و بعد مشکلات به وجود میآید، حداقل به مردم بیاحترامی نکنید».
اکبر ترکان از مشاوران نزدیک حسن روحانی هم در یادداشت کوتاهی به نام
«مردم ببینند» که برای روزنامه شرق فرستاده، مینویسد: «بزنگاه خوبی است برای محاسبه میزان نزدیکی نظرات نمایندگان با مردمی که به آنها رأی دادهاند. فکر خوبی است اگر از مردم عزیز کشورمان خواسته شود که فرمایشات نمایندگانشان را به دقت گوش کنند. اگر این حرفها، حرف دلشان بود در دور بعدی هم دوباره به آنها رأی میدهند. اما اگر نظرات و حرفهای برخی نمایندگان، حرف دل مردمی نیست که به آنها رأی دادهاند در دور بعد، در رایدادنشان تجدیدنظر کنند. حق این است که نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی با وجدان بیدار و ظرفیتهای علمی و تجربی خودشان در مسیر عدالت و خواست مردم نظر داده و رأی بدهند».
حتی محمدرضا عارف نیز پس از انتخابات ریاست جمهوری، به یکی از پتانسیلهای قابل اطمینان اصلاحطلبان تبدیل شده و در گفتوگویی که روزنامه اعتماد آن را در صفحه نخست خود جای داد، با اشاره به این که «برخی اظهارنظرهای نمایندگان وهن مجلس است» گفته:
«اصلاحطلبان برای انتخابات مجلس برنامه داشته باشند». اما روزنامهها در گزارشهای امروز خود، از دومین روز بررسی صلاحیت به روزی که نمایندگان آرام شدند، یاد کردند.
«آغاز تحسین برانگیز» (قانون)،
«هیاهوی تندروها، قاطعیت میانه روها»،
«روز رفع ابهام» (ایران)،
«روز درخشش وزرا، آغوش باز نمایندگان به روی وزرا» (آرمان)،
«روز آرام مجلس در بررسی صلاحیت ۶ وزیر» (تهران امروز) و
«دفاع شفاف وزرا از اتهامات سیاسی» (بهار)، تنها بخشی از تیتر نخست روزنامهها در ارزیابی روز دوم بررسی صلاحیت وزراست.
اما روزنامه آرمان سخنان یاسر هاشمی را درباره تأثیر آیت الله هاشمی در چیدن کابینه اینچنین منتشر کرد: «میدانم آقای هاشمی در انتخابها و انتصابهای دکتر روحانی قصد دخالت نداشته و ندارد؛ اما هر لحظه که رئیسجمهور یازدهم نیاز به مشورت با ایشان را دارد، دریغ نمیکنند. رئیس دفتر هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: میتوانم بگویم نقش آقای هاشمی در انتخاب گزینههای دولت تدبیر و امید براساس نیاز مشورتی رئیسجمهور بوده اما این که برخی میگویند رئیس مجمع تشخیص، وزیر یا شخص خاصی را وارد کابینه یا از لیست وزیران حذف کرده از واقعیت فاصله دارد».
نکته قابل توجه دیگری که در روزنامههای امروز به چشم میخورد، تلاش روزنامههای نزدیک به دولت برای حمایت از وزرایی است که در روزهای پیش روی مورد محک نمایندگان قرار خواهند گرفت و احتمالا مخالفان سرسختی خواهند داشت. زنگنه و میلی منفرد در صدر این وزرا هستند که بسیاری از روزنامهها امروز به آنها و برنامههایشان پرداختهاند.
روزنامه قانون، تیتر یک خود را به این موضوع اختصاص داده و نوشته است:
«توقف اخراج استادان و دانشجویان» که در بخشی از آن از قول میلی منفرد میخوانیم: «متأسفانه در دولت نهم و دهم با دو پدیده غیرمترقبه و شگرف روبهرو شدیم که یکی بازنشستگی و اخراج تعدادی از اساتید باتجربه و مستعد در دانشگاهها و دیگری پدیدهای بسیار موهن به نام ستارهدار کردن دانشجویان بود، متأسفانه این دو پدیده، ضایعات بسیاری را تاکنون برای دانشگاه ایجاد کرده است و هیچ یک از این پدیدهها در شأن دانشگاه و آموزش عالی و نیز جامعه فرهیخته ایران اسلامینبوده و نیست».
وی همچنین یادآور شد: استاد رکن علمی ثابت و تعیینکننده دانشگاه است. در سالهای گذشته برخورد حذفی با اساتید مبرز به خصوص در رشتههای علوم انسانی و اجتماعی انجام شده است. همچنین در کنار بازنشسته شدن اساتید، شاهد گسترش دورههای دکترا بودهایم. در واقع دو امر متعارض رخ داده است. گسترش دورههای دکترا نیازمند حضور اساتید مجرب و کارآزموده است. تجربه جهانی آزمونهای دکترا حکایت از دانشگاه محور بودن آن دارد. متمرکز کردن امتحان دورههای دکترا نیز از جمله مواردی است که با استانداردهای متعارف در تعارض است. در این ارتباط، گزینشهای خاص نیز مزید بر علت شد و دانشجویان پذیرفته شده باید به پرسشهای گزینشی غیرعلمی و عمدتاً سیاسی پاسخ دهند».