رئیس سازمان سینمایی در نشست خبری که در روز ملی سینما در خانه سینما برگزار شد، از تولید فیلمی ۱۷ میلیارد تومانی در مدیریت پیشین سخن به میان آورد؛ فیلمی که گران‌ترین اثر سینمایی است، ولی کدام پروژه سینمایی چنین رقم عظیمی از اعتبارات دولتی را از آن خود کرده و تاکنون در قبالش سکوت شده بود؟
به گزارش «تابناک»، نخستین حضور رئیس سازمان سینمایی کشور در جمع اصحاب رسانه با گفتارهای همراه با صراحت لهجه به پایان رسید. ایوبی بر خلاف برخی مسئولان فرهنگی دولت یازدهم، ترجیح داد از رودربایستی بپرهیزد و اگر در بخشی از اظهاراتش لازم باشد، در خصوص خطاهای فاحشی که در دوره پیشین رخ داده و دامن سینمای ایران را گرفته، پاسخ‌های شفافی ارائه کند که البته این صراحت گفتار با استقبال اکثریت سینماگران و اصحاب رسانه همراه شد.
دکتر ایوبی در مواجهه با مباحث روز، تلاش کرد از کلی گویی و یا عدم پاسخ صریح به قصد تأمین نظر همه طیف‌ها بپرهیزد و به نقد برخی رخدادهای گذشته برای بیان شفاف سیاست‌های مدیریت سینمای ایران در چهار سال اخیر بپردازد و طبیعتاً یکی از مهم‌ترین حوزه‌ها، نحوه اعمال سیاست‌های مالی برای بهبود فضای اقتصادی سینمای کشور است.
پشت صحنه تولید پروژه سینمایی لالهرئیس سازمان سینمایی در همین ارتباط در پاسخ به پرسشی درباره کیفیت حمایت اقتصادی دولت یازدهم از سینما گفت: «با وضع فعلی گیشه سینما‌ها، نباید انتظار داشت که دولت به سینما کمک نکند اما ما در اینجا روی اولویت‌های کمک، کمی بحث داریم. معتقدیم اگر بودجه‌ای برای خرج کردن داشته باشیم باید درباره نحوه مصرف آن با سینماگران مشورت کنیم. اینکه ۱۷ میلیارد تومان بودجه به فیلمی که معلوم نیست نهایت آنچه می‌شود، بدهیم درست است یا بهتر بود با ۱۰ میلیارد از این رقم کل سینما‌هایمان را دیجیتال می‌کردیم؟!».
هرچند دکتر ایوبی مباحث مهم دیگری نظیر شکل گیری و حفظ «تنها یک خانه سینما» و «لزوم حضور همه سینما و یا «بی‌حاصل بودن پیگیری پرونده حقوقی آرگو» را بیان و یا تأکید کرد که «بستن خانه سینما در دولت پیشین بهانه بوده» اما مهم‌ترین موضوع برای رسانه‌ها، شاید رانت ۱۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰ تومانی بود که به یک فیلم تعلق گرفته و روی فیلم‌های فاخر را سفید کرده است.
پیگیری‌های خبرنگار «تابناک» نشان داد، این فیلم که هنوز سرانجامش نیز مشخص نشده و به پایان نرسیده، فیلم «لاله» است؛ فیلمی که جنجال بر سر تولید نکردنش حتی به صحن علنی مجلس رسید؛ اما در پایان مجلسی‌ها نیز موفق به توقف ساخت این اثر نشدند و حسینی وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد نیز با کلی گویی تلاش کرد از کنار ماجرا بگذرد تا در نهایت مشخص شود این موضوع از حدود توان او خارج بوده و بنابر اظهارات برخی مسئولان، دستور ساخت این فیلم، پس از سفرهای نیویورک و دیدار نیک‌نژاد و احمدی‌نژاد، به وزیر پیشین ابلاغ شده بوده است!
لاله صدیق اتومبیلران و نماد منتخب شمقدری برای زن ایرانیچنین گمان می رفت نیک‌نژاد با آن سوابق جالبش ـ که قطعاً از سوابق امثال آفریده و سیفی آزاد بهتر نیست ـ به واسطه همین ارتباطات، حداکثر پروژه ای فاخر با سه تا پنج میلیارد تومان بسازد اما حال اعلام برآورد ۱۷ میلیارد تومانی نشان می‌دهد که آخرین تصمیم شمقدری برای «فاخریسم» برای سینمای ایران بسیار گران تمام شده و این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که برخی سالن‌های سینما نیاز چند ده میلیون یارانه فرهنگی برای بقا بودند اما به هر صورت در مواجهه با دو اولویت حیات سینمای ایران و مصالح دوستان، دوستان در ارجحیت قرار داشتند!
تخصیص این رقم البته صرفاً به لحاظ عدد پرداختی که بخش چشمگیری از اعتبارات سالیانه سازمان سینمایی را شامل می‌شود، محل نقد نیست، چه آن که همین نقد از سالن‌های سینما به پروژه‌های سینمایی نیز قابل تسری است و با ۱۷ میلیارد تومان، امکان ساخت حداقل ده فیلم جدی توسط کارگردانان خبره وجود داشت که پولشان را نیز در گیشه بازگردانند و من باب مثال فیلم «هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند» با مضمون بسیار حساسش، تنها با هشتصد میلیون تومان ساخته و در واقع به قشر وسیعی از سینماگران با این پرداخت میلیاردی ظلم شده است.
نقد اساسی‌تر اما مضمون این فیلم است که به زعم بسیاری از صاحب نظران حقیقتاً ارزش ۱۷ میلیارد تومان سرمایه گذاری را ندارد و نه کارگردانش و نه محتوا، قابل طرح به عنوان اولویت نخست برای تولید گران‌ترین پروژه سینماییِ دولتی تاریخ ایران نبوده و نیستند. فیلم «لاله» ماجرای زندگی و اتومبیلرانی لاله صدیق است و ظاهراً قرار است وی نماد زن ایرانی با این فیلم به جهان معرفی شود!
با این اوصاف، آیا اساساً لاله صدیق نماد یک زن ایرانی است و هیچ چهره شاخص دیگری به جز دختر یک کارخانه دار میلیاردر که اتومبیلرانی می‌کند و چندسالی نیز به واسطه دستکاری خودرویش در پیست اتومبیلرانی محروم بود، برای قهرمان سازی وجود ندارد؟ آیا امکانش فراهم نبود که بودجه این فیلم را از پدر میلیاردر این خانم گرفت و برای چنین پروژه‌ای، دست را تا بازو در کیسه بیت المال فرو نبرد؟
آیا اساساً لاله صدیق نماد یک زن ایرانی است؟معلومه که نیست.خانمای موفق دیگه ای هستن که نه به واسطه پول پدر و پارتی و... که بخاطر تلاشای خودشون به موفقیت رسیدن. 
ایشان با دوپینگ و تقلب نماد هستند نه پول و پارتی 
