بچه ها در هر موقعیتی به بازیهای خودشان میپردازند واصلا کاری ندارند که از نظر بزرگترها معنی داشته باشد یا بی معنی باشد.یک نفر گفته بود من به بچه ها اقتدا میکنم ،چون اولا درهرموقعیتی دنبال بازی وشادی کردن هستند،ثانیا وقتی چیزی میخواهند تا آنرا بدست نیاورند ول کن نیستند،ثالثا زود گریه میکنند و خودشان را راحت میکنند ،یعنی چیزی را درون خودشان نمیریزند ونگه نمیدارند تا بعد از سالها به سرطان تبدیل بشه.لطفا بچه بشید وکمی به گذشته تان فکر کنید یک شکم سیر گریه کنید وخودتان را برای همه چیزی که قبلا اتفاق افتاده ببخشید و از فردا صبح یک آدم تازه متولد شده ببینید و راحت به زندگیتان برسید.
پاسخ ها
ناشناس
||
۲۲:۴۵ - ۱۳۹۲/۰۷/۰۳
یه چیز دیگه هم هست : بچه ها اصلا کینه ای نیستن، باهم دعوا میکنن گاهی قهر میکنن اما زود فراموش میکنن بازی رو ادامه میدن