«اگر حال یوز خوب باشد، یعنی حال طمعه‌های یوز، علف‌خوارانی چون آهو، جبیر، قوچ، میش و... هم خوب است و اگر حال آهوها و میش‌ها خوب باشد، یعنی هنوز چمن‌زارها و مراتعی آباد در این سرزمین وجود دارد و وجود مراتعی آباد، خود نشانه‌ای از کیفیت درخور منابع آب و خاک این سرزمین خواهد بود؛ شناسه‌ای که مهم‌ترین دلیل ماندگاری کیفیت زیست در سرزمین برای انسان‌هایی است که ایرانی خطاب می‌شوند و آب و خاکشان را بسیار دوست دارند».
به گزارش «تابناک»، پس از کشت و کشتاری که چندین پلنگ ایرانی را از زیست بوم پهناور ایران حذف کرد، حالا ظاهرا نوبت اخبار خوب رسیده است؛ اخباری که البته درباره پلنگ نیست، ولی بی‌گمان پیامدهای مثبت آن هم نصیب پلنگ خواهد شد و هم بسیاری دیگر از گونه‌های حیات وحش مظلوم کشورمان.
پس از کش‌و‌قوس‌هایی که ماجرای درج نماد یوز روی پیراهن ملی‌پوشان به همراه داشت، روز گذشته رسما از پیراهن‌هایی که قرار است ملی‌پوشان در جام جهانی برزیل بر تن کنند، رونمایی شد تا همگان از دیدن تصویر یوز روی پیراهن شگفت‌زده شوند؛ یکسری خط و خطوط تیره ـ که ظاهرا در پی انتقادات، قرار است تیره‌تر هم بشود ـ که در پس آنها، پیامی بزرگ و البته جهانی نهفته است.
از ۲۴ مرداد که
آرش نورآقایی پیشنهاد درج تصویر این گونه در خطر انقراض را به برخی دوستانش داد و محمد درویش، فعال محیط زیست آن روزها و یکی از مدیران کنونی سازمان حفاظت محیط زیست
پی ماجرا را گرفت، کمتر از شش ماه می‌گذرد؛ اما همکاری بی نظیر میان افراد، مسئولان و چند نهاد گوناگون، موجب شده که این ایده به مرحله اجرا رسیده و اتفاقی جهانی رقم بخورد.
از این روی می‌گوییم رخدادی جهانی که قرار است برای نخستین بار در جام جهانی فوتبال، یکی از تیم‌های راه یافته به بازی‌ها حامل نمادی از طبیعت بوده و حتی این نماد را با خود به میدان نبرد ببرد؛ یعنی یوز ایرانی نخستین جانداری خواهد بود که از مستطیل سبز فوتبال به جهانیان معرفی خواهد و پیام حفاظت از محیط زیست را جهانی مخابره می‌کند.
این برای نخستین بار است که تصویر یک گونه منحصر به فرد روی پیراهن یکی از تیم‌های حاضر در جام جهانی درج می‌شود تا هم امید به بقای آن گونه با جلب توجه عموم افزایش بیابد و هم به نوعی درد کهنه کره خاکی‌مان بازگویی شود و هیچ بعید نیست از دوره‌های بعدی جام جهانی، دیگر کشورها خواهان پا گذاشتن بر جای پای کشورمان شده و بکوشند گونه‌های در خطر انقراض کشورشان را به شیوه ایرانی معرفی و حراست کنند.
البته نماد‌سازی از گونه‌های در خطر انقراض در مسابقات و تورنمت‌های ورزشی، مسبوق به سابقه است؛ همان گونه که چینی‌ها پاندای زیبایشان را به نماد مسابقات المپیک برگزیده بودند، ولی درج نقش یوز روی لباس ملی پوشان کجا و ساخت عروسک در حاشیه برگزاری مسابقات کجا!
ماجرا هنگامی جالب توجه‌تر می‌شود که بدانیم فولکو (Fuleco)، نماد مسابقات جام جهانی برزیل نیز در حقیقت پاسداشت یک گونه در خطر انقراض این کشور است؛ عروسکی به شکل و شمایل «آرمادیلو»، پستاندار زره‌دار و زیبای آمازونی که میلیون‌ها سال در چرخه طبیعت زیسته و اکنون در خطر انقراض است.
آنچه از قیاس نوع معرفی یوز ایرانی و آرمادیلوی برزیلی به دست می‌آید، جالب توجه است؛ ما برای یوز ایرانی، آخرین بازمانده یوز آسیایی و تیزپاترین جاندار کره خاکی سنگ تمام گذاشته‌ایم و کاری کرده‌ایم که چه بسا دوستداران برزیلی آرمادیلو به ذهنشان هم نرسیده باشد و با دیدن ملی پوشان کشورمان حسرت بخورند.
فارغ از شکل اجرا، درج تصویر یوز روی پیراهن ملی‌پوشان به این دلیل محقق شد که همه با هم همدل شدند و در مسیر اجرای آن تمام تلاششان را کردند؛ از کارگروهی که به این منظور ذیل پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي شکل گرفت و
کماکان با قدرت به کار خود مشغول است و طرح‌های جانبی معرفی یوز در جام جهانی را پیگیری می‌کند تا سازمان محیط زیست، فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و خلاصه هر کسی که می‌توانست در این زمینه همراهی کند.
همدلی شکل گرفته بین مسئولان رویدادی کم‌‌نظیر است که به خودی خود می‌تواند قابل تقدیر باشد؛ اما گویا اتفاق رخ داده، بزرگ‌تر از این حرف‌ها باشد؛ هنوز تأیید فیفا برای درج تصویر یوز روی پیراهن‌ها اعلام نشده، شور و شوق این اتفاق برخی از استادیوم‌های فوتبال و مدارس را در بر گرفت و جالب اینکه در موج بزرگ رقم خورده، کمتر رد پای رسانه‌ها، به ویژه رسانه‌های تأثیر‌گذار ورزشی و امثال برنامه نود به چشم می‌خورد!
اینجاست که اگر به دنبال چرایی فراگیر شدن حمایت از درج تصویر یوز روی لباس ملی پوشان باشیم، چه بسا بتوانیم راز همدلی را کشف کرده و به واسطه یوز، راه موفقیت در دیگر عرصه‌ها را کشف نماییم.
برای دریافت و دیدن آخرین اخبار تابناک، از هر نقطه ای در اینترنت Toolbar اختصاصی تابناک را از لینک زیر دریافت و بر روی مرورگر خود نصب کنید:لینک دریافت Toolbar تابناک 
برزيلي ها هواي الوده تو شهراشون نداشتن،اين همه بيمار سرطاني ومرك ومير هم نداشتند،محيط زيستشون خرابه نشده بود...به نظر بنده تا الودكي هوا توسط سازمان محيط زيست كنترل نشود اين كارها فقط به عنوان يك نمايش ديده خواهد شد. 
تو از کجا میدونی نداشتن؟ 
