سخنان رئیس‌جمهور درباره انتقادات «عده‌ای بی‌سواد» به درخواست موافقان و مخالفان توافق ژنو برای فرصتی برای مناظره تلویزیونی منجر شده است. کمتر روزنامه‌ای امروز به اختلاف صدا و سیما با ریاست‌جمهوری در مورد انتخاب مجری گفتوگو با رئیس جمهور نپرداخته است. بازگشت آیت‌الله مصباح با انتقادات تند از دولت و هشدار به وضعیت بورس، دیگر مطالب مهم روزنامه‌های امروز است.
صف‌کشی
موافقان و مخالفان توافق ژنو برای مناظره
درخواست برای مناظره به معنای شدت گرفتن تکاپوی موافقان و مخالفان توافق ژنو در روزنامه ابتکار آمده و در این باره نوشته است: دو ماه و چند روز پس از توافق ژنو که از سوی رسانه‌های داخلی و خارجی با تعبیراتی همچون «مهم، «بزرگ» و «تاریخی» میان ایران، آمریکا و کشورهای گروه۱+۵ در ژنو سوئیس صورت گرفت، بازار داغ موافقت و مخالفت برسر ان همچنان داغ است. در حالی که موافقان به تعبیرات حمایتی رهیر معظم انقلاب از تیم مذاکره کننده هسته‌ای، اشاره می‌کنند، گروهی از مخالفان، به صراحت از نارضایتی رهبر انقلاب در این باره سخن می‌گویند. گروهی از این مخالفان که در مجلس حضور دارند، تا کنون از اهرم‌های نظارتی خود در مجلس استفاده کرده و اعضای ارشد این تیم را خانه ملت فراخوانده و خواستار توضیحات در این باره شده‌اند. علیرغم حضور چند بار این اعضا، اما به نظر می‌رسد که این مخالفان همچنان قانع نشده‌اند. به همین خاطر برخی از این نمایندگان در نامه‌ای به صداوسیما درخواست کرده‌اند که فرصتی فراهم کند تا موافقان و مخالفان این توافق برسر میز مناظره بنشینند و به بیان نظرات خود در این باره بپردازند. این موضع نمایندگان که عمدتا مخالفان این توافق هستند با اعلام آمادگی برخی از موافقان روبه‌رو شد.
از سوی دیگر برخی از فعالان سیاسی نیز به این موج درخواست‌ها پیوسته و خواستار برگزاری مناظره بر سر این موضوع شدند.
سید محمود نبویان، سید حسین نقوی حسینی، محمدجواد کولی‌وند، ابراهیم کارخانه، دهقان، محمد کوثری، مهرداد بذرپاش، مهدی کوچک‌زاده، زهره طبیب‌زاده، علیرضا زاکانی، حمید رسایی، محمد سلیمانی، ناصر سودانی، سید مهدی موسوی‌نژاد، علی‌اصغر زارعی، سید مسعود می‌رکاظمی، روح‌الله حسینیان، حسین نجابت و حسین طلا نمایندگانی بودند که طی نامه‌ای خطاب به عزت‌الله ضرغامی خواستار این شدند که فرصتی نیز برای منتقدان توافقنامه ژنو در صدا و سیما در نظر گرفته شود تا سخنان خود را مطرح کنند. امضا‌کنندگان این نامه نوشتند: نظر به اینکه رئیس جمهور محترم در جمع اساتید دانشگاه نه تنها اساتید محترم دانشگاه را به جهت دفاع از توافقنامه ژنو به ترسو بودن متهم نموده است بلکه منتقدان این توافقنامه را نیز با ادبیات نامناسبی کم‌سواد خطاب کرده است و این سخنان از سیمای جمهوری اسلامی منتشر شده است، مقتضی است فرصتی فراهم آوریم تا منتقدان این توافقنامه که قطعاً حقوق مسلم مردم را مخدوش کرده است، با حضور موافقان به بحث و بررسی آن بپردازند.
به دنبال این درخواست مخالفان توافق ژنو، موافقان این اقدام هم از برگزاری مناظرههایی با موضوع مذاکرات هسته‌ای استقبال کردند تا ابعاد اقتصادی، سیاسی و فنی این توافق را در گفتوگو با مخالفان آن به بحث بگذارند. احمد شیرزاد، نماینده اسبق مجلس در گفتوگو با پیام نو گفت: «من بار‌ها گفتهام که حاضرم هم بر سر مسایل فنی و هم سیاسی این موضوع با هر کسی مناظره کنم و اکنون نیز از پیشنهاد مخالفان توافق ژنو استقبال می‌کنم». امیر زمانی نیا، عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان در دولت اصلاحات نیز در گفتوگو با پیام نو ابراز امیدواری کرد که نامه مخالفان توافق ژنو مورد تأیید و اجابت مدیران صدا و سیما قرار بگیرد. به جز این اقتصاددانانی چون سعید لیلاز، محسن رنانی، حسین راغفر و فرشاد مومنی هم در گفتوگو با پیام نو برای حضور در یک مناظره زنده تلویزیونی پیرامون توافق ژنو و تحلیل این موضوع از زوایای اقتصادی اعلام آمادگی کردند.
همچنین داود هرمیداس باوند، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه، محمد علی سبحانی، سفیر سابق ایران در لبنان و محمود سریع‌القلم، استاد دانشگاه تهران نیز اعلام کردند که در صورت موافقت سازمان صدا و سیما از برگزاری و حضور در یک مناظره تلویزیونی با موضع توافق نامه ژنو استقبال می‌کنند.
این درخواست‌ها سبب شد تا نائب رئیس شورای نظارت بر صدا و سیما از بررسی این درخواست‌ها در این شورا خبر دهد. رمضان شجاعی کیاسری در گفتوگو با پیام نو گفت: «این موضوع در اولین جلسه شورای نظارت بر صدا و سیما در کنار موضوع نامه آقای ضرغامی در خصوص تعیین مجری مصاحبهها و گفتوگوهای سران قوا مورد بررسی قرار خواهد گرفت».
شجاعی کیاسری در پاسخ به اینکه در صورت عدم اجابت این درخواست توسط مدیریت صدا سیما، شورای نظارت بر صدا و سیما چه اقدامی خواهد کرد، گفت: «اگر صدا و سیما در این خصوص اقدامی نکند و در عین حال نظر شورای نظارت برای انجام چنین مناظرههایی مثبت باشد، این درخواست را پیگیری می‌کنیم تا حتما به نتیجه برسد و موافقان و مخالفان تواف ژنو بتوانند در خصوص موضوع مورد اختلاف خود مناظره کنند». نائب رئیس شورای نظارت بر صدا و سیما در پایان گفت: «این پیشنهاد اگر عملی شود می‌تواند سازنده و مثبت باشد، چرا که آقای رئیس جمهور هم تاکید دارند که بحث توافقنامه ژنو یک بحث سر بسته و پنهان نیست و باید به داوری مردم هم گذاشته شود. شاید یکی از دلایلی که دانشگاهیان و اساتید نمی‌توانند محکم وارد این موضوع شوند نداشتن تریبون برای اظهار نظر باشد».
یه نظر می‌رسد که این موضوع که دو طرف یک ماجرا برخلاف جنجال‌های سیاسی که بر سر این موضوع درگرفته آماده نشستن برسر میز مناظره هستند، می‌تواند به روشن شدن ابعاد این مسئله مهم ملی منجر شود. البته اگر دو طرف در فضای برابر رو در روی هم قرار گیرند. عصر ایران در این باره نوشت: اینک که هم موافقان و هم مخالفان، آمادگی خود را برای مناظره اعلام کرده‌اند، زمینه یک سری مناظره‌های زنده و موسع، در تلویزیون فراهم آید تا مردم، فارغ از شعارهای دو گروه، تضارب اندیشه‌هایشان را به نظارت و قضاوت بنشینند. نکته مهم اینکه در این مناظره‌ها نباید مجریان صدا و سیما له یا علیه کسی وارد بحث شوند یا ادامه مناظره‌ها، اگر مطلوب صدا و سیما نبود، قطع نشود. همچنین به مناظره کنندگان باید اطمینان داد که به خاطر آنچه در مناظره‌ها می‌گویند مشکلی برایشان به وجود نخواهد آمد. بدیهی است در این مناظره‌ها، مردم علاوه بر شناخت نزدیک‌تر توافق ژنو، با رویکردهای کلی و ادبیات و شخصیت دو طرف نیز آشنا‌تر می‌شوند و این، به ویژه از آن جهت مفیدتر است که به مردم در رأی دادن در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری بسیار کمک می‌کند.
هشدار کار‌شناسان از احتمال تکرار حوادث ۸۳ برای بازار بورس
شرق منفی شدن شاخص‌ها در بازار بورس را مورد توجه قرار داده و در این باره نوشته: هفته گذشته سرمایه‌گذاران و سهامداران بورسی شاهد تکرار حوادث تلخ سال ۸۳ بودند. تعیین نرخ خوراک ۱۵سنتی برای پتروشیمی‌ها از یک سو و تغییر بهره مالکانه معدنی‌ها که بر اساسش، در سال ۹۳، باید ۳۰درصد مبلغ فروش محصولات خود را به حساب دولت واریز کنند، بازار سرمایه را یکپارچه سرخ‌پوش کرد. با افزایش نرخ خوراک، سود سرمایه‌گذاران این صنعت یک‌شبه به نصف تقلیل یافت و بلندای صف فروش این سهام، به چندده‌میلیون رسید. پتروشیمی‌هایی که شاید چندماه پیش یک تنه شاخص را چنان بالا کشیدند که مسئولان هر روز دم از افتخارآفرینی و ثبت رکوردهای جدید شاخص می‌زدند، به‌یکباره مورد بی‌مهری قرار گرفتند و سرمایه‌گذاران از آن‌ها رویگردان شدند. جملات غرورآفرینی که در وصف رشد صددرصدی شاخص از ابتدای سال هرروز در بوق و کرنا می‌شد، حتی سالمندان را نیز که به مدد سهام عدالت چند صباحی است با نام بورس آشنا شده‌اند، به سرمایه‌گذاری در بورس برای کسب سودهای افسانه‌ای، تشویق کرد. اما این شادکامی‌ها در چشم‌برهم‌زدنی به تلخی گرایید و با هجوم اخبار جدید به صنایع مختلف کشور، سرمایه‌گذاران اصلی بازار، فرار را بر قرار ترجیح دادند و در خط‌مقدم خروج، قد برافراشتند.
سهامداران نوپا و تازه‌وارد هم که هنوز از سیلی محکمی که خورده بودند گیج بودند، با کپی از دست بزرگان، به‌سرعت مسیر خروج اضطراری را در پیش گرفتند. سال‌ها پیش مدیران قبلی به دلیل عدم توانایی در کنترل بازار در زمان بحران و ترکیدن حباب به سوءمدیریت متهم شدند و برای برون‌رفت از بحران در آن زمان، مدیران جدید بر سر کار آمدند. تلاش آن‌ها برای جلب اعتماد مردم به بازار سرمایه طی سال‌های اخیر، قابل‌تقدیر است.
اما نکته اینجاست که با گذشت یک‌دهه و تکرار بحران، سهامدارانی که برای آزاد‌سازی نقدینگیشان و جلوگیری از زیان بیشتر درصدد خروج برآمدند، شاهد در خروجی بودند که به دلیل چندقفله‌بودن، امکان خروج نداشت. سؤال بی‌پاسخی که در ذهن این سرمایه‌گذاران متبادر شد این بود که: «تدبیر اندیشیده‌شده در این چندسال برای حفظ دارایی سرمایه‌گذاران بورسی در زمان بحران چه بوده است؟ چرا با گذشت سال‌ها، باز همان تجربه تلخ تکرار شد و باز هم راهکاری برای حفظ امنیت سرمایه‌گذاری سهامداران وجود ندارد؟ آیا بازار سرمایه تنها در روزهای سبزش متولی دارد و روزهای سرخش مسوولان در مرخصی‌اند؟ عزلت‌نشینی در روزهای منفی و سپردن نزول شاخص به‌دست نارفیق روزگار، جوابگوی ضرروزیان سهامداران مغموم نیست».
اشتباه دو طرفه به روایت رئیس دفتر رئیس جمهور پیشین
مسأله اختلاف دولت و صدا و سیما برای انتخاب مجریان گفتوگوی تلویزیونی رئیس جمهور به تیتر اول و موضوع یادداشت بسیاری از روزنامه‌های امروز تبدیل شده است.
کیهان از جمله روزنامه‌هایی است که به انتقاد از دولت پرداخته و در یکی از اخبار ویژه خود با تیتر «گزارش که مجری نمی‌خواهد!» نوشته: اصرار بر اجرای نمایشی مصاحبه رئیس جمهور با شگفتی قاطبه ناظران در میان حامیان و منتقدان روبه‌رو شد.
مصاحبه چهارشنبه شب گذشته رئیس جمهور با اصرار دولت بر انتخاب مجریان مورد علاقه خود، باعث تأخیر بیش از یک ساعته در انجام این مصاحبه شد و سرانجام نیز همان مجریان منتخب تیم دولت (روحانی‌نژاد و پوریامین) این مصاحبه یکطرفه را برگزار کردند. کار‌شناسان رسانه معتقدند این برنامه میان گزارش و مصاحبه سرگردان بود، همچنان که معلوم نیست اگر بنای دولت بر برگزاری برنامه، بدون پرسش جدی مصاحبه کنندگان بود، چه نیازی به مصاحبه به اصطلاح زنده بود و آقای رئیس جمهور و تیم رسانه‌ای و مشاوران وی می‌توانستند همین برنامه نمایشی فاقد چالش و سؤال جدی را ساعت‌ها یا روز‌ها قبل از پخش، رأساً تهیه کنند و آن را صرفاً برای پخش در اختیار سیما قرار دهند؟
وطن امروز هم در گزارشی با تیتر «مونولوگ» که تیتر نخست این روزنامه هم شده در انتقاد ار دولت نوشته است: رفتار دفتر رئیس‌جمهور برای انجام گفتوگوهای زنده روحانی با مردم نشانی از اعتقاد آنان به برگزاری یک گفتوگوی آزاد و به عبارتی دیالوگ ندارد. آقای روحانی پیش‌تر بار‌ها بر برقراری دیالوگ تاکید کرده بود. او حتی در یکی از برنامه‌های تبلیغاتی خود در تلویزیون از مونولوگ انتقاد و بر دیالوگ تاکید کرد اما اکنون آیا می‌توان رفتار دفتر رئیس‌جمهور در موضوع گفتوگوهای زنده آقای روحانی با مردم را منطبق بر دیالوگ دانست؟ وسواس بی‌سابقه در انتخاب «مجری» نمی‌تواند نشان‌دهنده اعتقاد به دیالوگ باشد و بیشتر بر مونولوگ انطباق دارد.
سیدجواد سیدپور نیز در تهران امروز و در بخشی از یادداشتی با تیتر «بودن یا نبودن مجری؛ مسئله این نیست!» به انتقاد از دو طرف پرداخته و از جمله نوشته: اصرار تیم رسانه‌ای دولت برای بودن یا نبودن یک مجری در مصاحبه تلویزیونی و تاکید رئیس‌جمهور به همان مجری که «خوشحالیم که شما را دراین مصاحبه داریم» نشان داد که دولتمردان کنونی بسان سلف خود علاقه غیرقابل وصفی در اهمیت دادن به موضوعات کم اهمیت یا بی‌اهمیت دارند و به‌راحتی می‌توانند اسیر حاشیه‌ها شوند. واقعا بودن یا نبودن آن مجری محترم چقدر بر کیفیت محتوا و سخنان رئیس‌جمهور افزود و چه تأثیری جز کشاکش اراده‌ها (بخوانید لجبازی‌ها) برای به کرسی نشاندن حرفی داشت که دستاوردش هیچ آورده‌ای برای کشور، مردم و منافع ملی نداشت؟
شگفتا از آقایان بلند پایه‌ای که سال‌ها مثلا در دستگاه‌های امنیتی کارهای با اهمیت انجام می‌دادند چگونه با تحلیل‌های آنچنانی، رئیس‌جمهور یک کشور را بر سر مسئله‌ای به غایت ساده و بی‌اهمیت به تنگنای حاشیه می‌برند! و شگفت‌انگیز‌تر اینکه آقای روحانی هم بر این دعوا مهر تایید می‌نهد! اگر انتخاب مجری از سوی دفتر رئیس‌جمهور معنایش این باشد که فردی بیاید که در هماهنگی با تیم رسانه‌ای دولت تنها سؤالاتی را بپرسد که آنان دوست دارند البته کاری عبث و سخت اشتباه است و اگر معنایی جز این دارد، اصرار و ابرام چه معنایی دارد؟
مجری باید نماینده افکار عمومی باشد و نه سؤالاتی از پیش طراحی شده که پرسش‌هایی واضح و روشن و‌گاه سخت را از رئیس‌جمهور بپرسد البته آقای رئیس‌جمهور نشان داده که چندان نیازی به این هماهنگی‌ها ندارد ولی اصرار تیم همکارانش برای این موضوع را هم رد نکرده است، همین باعث شده که این شائبه ایجاد شود که نکند در دولتمردان علاقه ویژه‌ای به مونولوگ وجود دارد، نه دیالوگ؟ با این حال یادمان باشد اگر هم در این میان «مسأله‌ای» هم بروز کرده، مسأله برای حل کردن است نه ایجاد منازعه بی‌حاصل. تخریبچی‌ها نباید می‌داندار این بحث شوند. اینکه در این مدت کوتاه حجم گسترده‌ای ازاتهامات ریز و درشت به سوی مدیریت صداوسیما روانه شده و حتی مدیریت آن مجموعه را «تحت نفوذ محافل خاص» به شمار آوردن نه تنها کمکی به حل این موضوع نمی‌کند بلکه نشان می‌دهد عده‌ای دوست دارند دولت و مجموعه حاکمیت را وارد منازعه دو سر باخت کنند و آنگاه نان خود را در این تنور بپزند. راه علاجش قانون است نه کشاکش بی‌حاصل. قانونی که بگوید تکلیف در چنین مواقعی چیست و چه باید کرد. پروتکلی که روشن کند روند پرسش و پاسخ درچنین مواقعی چگونه باید صورت گیرد.
محمد هاشمی رفسنجانی رئیس سابق صدا و سیما در بخشی از یادداشت خود برای آرمان با تیتر «صدا و سیما یک شرکت سهامی نیست» نوشته است: آنچه مسلم است اینکه قانونی وجود ندارد مبنی بر اینکه مجری را صدا و سیما انتخاب کند و حتی جناب آقای ضرغامی در این رابطه نامه‌ای به شورای نظارت نوشتند تا کسب تکلیف کنند که مشخص کند مجری را چه کسی انتخاب کند اما نه در قانون ما و نه در آیین‌نامه‌ها و هیچ جای دیگری نیامده که انتخاب مجری حق صدا و سیما یا حق مصاحبه‌شونده است وآنچه مطرح است بیشتر یک بحث تفاهمی است. نهایتا اگر بخواهیم عدلی و منطقی نگاه کنیم و با توجه به شرایط خاص و بر اساس تجربیات چند سال اخیردراین‌باره به قضاوت بنشینیم، بیشتر حق را به طرف مقابل می‌دهم تا به صدا و سیما زیرا بر اساس عملکرد صدا و سیما تا کنون این‌گونه برداشت شده که صدا و سیما با انگیزه خاص مجری انتخاب می‌کند که به‌گونه‌ای خاص سؤال را مطرح کند. از این جهت است که حق با مصاحبه‌شونده است که مجری را انتخاب کند و اگر دید مجری گذشته‌ای دارد که رفتاری ابهام‌آمیز داشته و به‌نوعی مخل جو آرام حاکم بر مصاحبه بوده، خواستار تغییر مجری شود. بنابراین صدا و سیما برای داشتن روندی بی‌طرفانه و در راستای جلب رضایت مردم باید نوعی تفاهم با مصاحبه‌شونده بر سر انتخاب مجری داشته باشد. حال می‌خواهد رئیس قوه قضائیه یا قوه مقننه یا قوه مجریه باشد در غیر این‌صورت این مسائل بازخورد مناسبی برای صداوسیما نخواهد داشت.
سید محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر سید محمد خاتمی نیز موضوع را اشتباه دوطرفه نامیده و در آرمان نوشته است: وقتی به صدا و سیمای ایران عنوان «رسانه ملی» اطلاق میشود و بودجه آن از طریق بیت‌المال تامین میشود، طبیعی است که باید با دولت تفاهم داشته باشد و با همکاری و همفکری دولت تریبون در اختیار ریاست محترم جمهور قرار بدهد. در زمان ریاست‌جمهوری سیدمحمد خاتمی هم چنین مشکلاتی به‌وجود می‌آمد و گاهی افرادی که به برنامه‌سازی علیه ریاست‌جمهوری خاتمی شهرت داشتند و در برنامه‌سازی‌های صدا و سیما علیه فعالیت‌های دولت نقش موثری داشتند، سعی می‌کردند مشکلاتی را درست کنند که در آن زمان این مشکلات با گفتوگو حل می‌شد.
با این حال برای سخنرانی‌های رئیس‌جمهور در صدا و سیما ممانعتی وجود نداشت و حضور ایشان به‌راحتی در تلویزیون صورت می‌گرفت. در حال حاضر نیز با اینکه هنوز خیلی زود است که مردم بخواهند درمورد عملکرد دولت قضاوت کنند به‌نظر می‌رسد برخی برنامه‌ها و اخبار به‌نحوی تولید میشود که این شائبه را به‌وجود می‌آورد که صدا و سیما نگاه منصفانه‌ای به دولت ندارد. البته اگر از منظر حقوقی به این مشکل نگاه کنیم، می‌توان گفت که حق «تعیین مجری یک برنامه تلویزیونی» با خود آن شبکه تلویزیونی است و در همه جای دنیا افرادی که برای مصاحبه با یک شبکه تلویزیونی دعوت می‌شوند، نقشی در تعیین مجری برنامه ندارند اما مسأله اینجاست که صداو سیمای ما یک صدا و سیمای خصوصی نیست و نهادی دولتی به‌شمار می‌رود و در چنین وضعیتی رئیس‌جمهور نیز ممکن است شرایطی برای گفتوگو با صدا و سیما داشته باشد.
اما در مجموع آنچه چهارشنبه‌شب در صدا و سیمای ایران اتفاق افتاد، رخداد تلخی بود و تلف کردن یک ساعت و نیمه وقت رئیس‌جمهور یک کشور و از آن مهم‌تر تلف‌کردن وقت میلیون‌ها نفر از مردمی که برای شنیدن سخنان رئیس‌جمهور برنامه‌ریزی کرده بودند. شایسته نبود و با اینکه از پشت صحنه این تاخیر و دلایل آن باخبر نیستم، اما آنچه شنیده‌ایم اختلاف بر سر مساله‌ای بود که در دید مردم اختلافی کوچک محسوب میشود. به هر حال هم آقای روحانی فرد باهوشی بودند که توانایی پاسخ به سؤالات مجریان مختلف را داشتند و هم صدا و سیما می‌توانست با دولت همکاری بیشتری داشته باشد. اتفاقی که در صدا و سیما افتاد به‌نظرم از سوی مسئولان صدا و سیما و برخی مسئولان‌دفتر رئیس‌جمهور تدبیر لازم نشده بود که خاطره تلخی در ذهن مردم باقی خواهد گذاشت.
بازگشت آیت‌الله با انتقادات تند
بازگشت آیت‌الله مصباح یزدی به صحنه سیاست جاری در ایران با انتقاداتی تند که متوجه رئیس جمهور دانسته شده، احتمالا برجسته‌ترین انتقادات از روحانی از روز انتخاب به عنوان رئیس جمهور تاکنون است.
ابتکار در گزارش خود از «واکنش تند مصباح بزدی به سخنان اخیر رئیس جمهور» نوشته است: محمدتقی مصباح یزدی در پاسخ به اظهارات اخیر رئیس جمهور مبنی بر بی‌سواد خواندن منتقدان توافقنامه ژنو گفت: علما، بزرگان و خانواده‌های شهدا شما را نصیحت می‌کنند که فریب آمریکا را نخورید، عزت ملت را نفروشید و خون شهیدان را به باد ندهید.
رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) چهارشنبه شب در حسینیه امام خمینی (ره) قم در واکنش به سخنان اخیر رئیس جمهور که منتقدان توافقنامه ژنو را افراد بی‌سوادی خوانده بود به آیه «نَصَحْتُ لَُمْ وَلَِن لاَّ تُحِبُّونَ النَّاصِحِینَ» اشاره کرد و اظهار داشت: این‌ها می‌گویند انتقاد را دوست داریم اما دروغ می‌گویند، طاقت یک جمله را ندارند.
به گزارش رسا وی افزود: علما و بزرگان که وارث انبیا هستند، خانواده‌های شهدا شما را نصیحت می‌کنند که فریب آمریکا را نخورید، دنبال راحتی خیالی نروید؛ این رفاهی که به شما وعده می‌دهند دروغ است و به آن نخواهید رسید؛ اگر هم برسید به چه قیمتی؟ عزت مردم را می‌فروشید، خون‌های هزاران شهید را که در طول این سه دهه ریخته شده به باد می‌دهید تا اینکه چند روزی چند دلاری که از پول‌های خودتان است را به شما بازگردانند؛ زهی خیال باطل! عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: ارزش‌های خدا یادتان نرود؛ ملت ما و امام (ره) برای چه انقلاب کردند؟ برای چه این همه کشته دادند؟ برای اینکه نانشان ارزان شود؟ آن مادری که با دست خود چند فرزندش را کفن پوشاند و به جبهه فرستاد و پس از شهادتشان اشک هم نریخت، برای شکم این کار‌ها را کرد؟ مصباح یزدی ادامه داد: چرا داریم ارزش‌ها را فراموش می‌کنیم؟ بد‌تر از همه کارهایی که میشود این است که این‌ها را به پای امام (ره) و مقام معظم رهبری می‌گذارند و می‌گویند این پیروی از امام (ره) و رهبری است.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه در طول تاریخ همواره روحانیون را به بی‌سوادی، کم فهمی و کج فهمی متهم می‌کردند، افزود: شاه هم می‌گفت این آخوند‌ها یک دم کنی روی سرشان گذاشته‌اند و نمی‌فهمند سیاست یعنی چه و ما چه دنیایی داریم. مصباح یزدی با اشاره به اهمیت جهاد اقتصادی، گفت: این نوعی جنگ نرم به حساب می‌آید که خطرش بیش از جنگ سخت است؛ نمونه آن را در زمان پیامبر (ص) نیز داریم که مشرکین مسلمانان را در تحریم اقتصادی قرار دادند؛ پس از آن اهانت‌هایی که به پیامبر (ص) روا داشتند کار به جایی رسید که نمی‌گذاشتند کسی به مسلمانان غذا و دیگر امکانات لازم برای را زندگی بدهد؛ در شعب ابی طالب مسلمانان در شرایط بسیار سختی بودند. رئیس مؤسسه امام خمینی (ره) با بیان اینکه امتحانات الهی همیشگی است، ابراز داشت: یک روز جهاد نظامی، روز دیگر جهاد اقتصادی، هر روز یک شکل از فتنه‌ها و بلا‌ها پیش می‌آید؛ آنهایی که دلشان قساوت ندارد تحت تأثیر این عوامل قرار می‌گیرند، توبه می‌کنند و به نصیحت انبیاء گوش می‌دهند. نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: آنهایی که قسی‌القلب هستند می‌گویند شما را چه کار به این کار‌ها؟ شما را چه به اقتصاد و سیاست؟ بی‌سواد‌ها.
آرمان روزنامه نزدیک به هاشمی رفسنجانی در شروع مطلبی با تیتر «حمله مصباح یزدی به روحانی» در این باره نوشته است: گویا بیان یک کلمه انتقادی ساده از رئیس‌جمهور لازم بود تا پرده‌ها بیش از پیش فرو افتد و بزرگ طیفی که در انتخابات شکست خوردند، خود این بار به میدان بیاید و تند‌ترین انتقادات ممکن را علیه رئیس‌جمهور منتخب اکثریت ملت بیان دارد. آیت‌ا... مصباح خلوت‌گزینی را به کناری نهاد و در مقام یک منتقد تمام‌عیار به جلوت درآمد.
بزرگ‌ترین حامی محمود احمدی‌نژاد در روزهای برآمدنش بر فراز صحنه سیاسی، حامی پر و پا قرص سعید جلیلی در انتخابات ریاست‌جمهوری، اکنون که یاران و مریدان خود را مطرود عرصه اجرایی و سیاسی می‌بیند و پس از هشت سال حمله و هجمه دوستان و همراهان به آیت‌ا...، یار و همراه و هم مشی هاشمی را با انتخاب و اراده ملت بر راس قدرت اجرایی در تلالو، با بیان یک انتقاد ساده، عنان صبر و تحمل از کف بدر داد و جملاتی را بر زبان راند که به لحاظ شکلی و محتوایی آن را می‌توان بی‌سابقه دانست. وی دومین مقام عالیرتبه کشور را «عزت فروش، دروغگو، مخالف روحانیت! و قسی‌القلب» خواند. کلمات و واژگانی که جملگی بار حقوقی داشته و تند‌ترین منتقدین هم در ادوار مختلف سعی کرده‌اند با چنین صراحتی علیه رئیس قوه مجریه کشور سخن نگویند اما زعیم معنوی جبهه پایداری بر دولت تاخته و در هیچ زمینه‌ای فروگذاری نکرده‌اند باید شگفتی تازه‌ای رقم می‌زد.
در طول چند ماه اخیر آیت‌الله مصباح چندان حضور محسوسی در سپهر سیاسی رقم نزده بود و این سخنان وی حاوی این پیام است که وی و همراهان در جبهه پایداری اندک تعارفات را هم کنار گذاشته‌اند و قصد دارند بدون هیچ فروکاستی در برابر دولتی صف‌آرایی کنند که با اقدامات راهبردی خود در طول این مدت توانسته علاوه بر لایه‌های حامی، بخشی از طیف‌های عام و خاکستری را نیز به سمت و سوی دولت و راهبردهای آن جلب کند. نکته‌ای که در صورت تداوم به معنای حذف جبهه پایداری و همفکران در انتخابات آتی خواهد بود و آنان نمیخواهند این حادثه رقم بخورد. 
این تیمهای استقلال وپرسپولیس غارتگر سرمایه ملتند منحلشان کنید همه راحت شوند 
سپاهان وباقی تیمهای دولتی چطور نفت فولاد وغیره 