چرا مجلس به جای مطالبه‌گری، چوب لای چرخ شده است؟!

ماجرا هنگامی آشکار شد که خبر بدحال شدن وزیر مخابره و علت آن، کسر سه هزار میلیارد تومان از بودجه وزارت بهداشت اعلام شد؛ کسری بزرگ و هنگفتی که از فرط عجیب بودن، صدای رئیس مجلس را هم در آورد، ولی تغییری در آن حاصل نشد!

به گزارش «تابناک»، در شرایطی که پرداخت سهم سلامت، یکی از اصلی‌ترین شعارهای آغاز هدفمندسازی یارانه‌ها بود، هزینه‌های تحمیلی این بخش به مردم در یکی دو سال اخیر به قدری افزایش یافته که از یک سو روز به روز بر شمار خانوارهایی که درمان یکی از اعضا، ایشان را به زیر خط فقر‌ رسانده، افزوده می‌شود و از سوی دیگر، بیم آن می‌رود که دستاوردهای گران‌سنگی همچون ریشه کن کردن برخی بیماری‌های واگیردار تحت‌الشعاع قرار گیرد.

همه این‌ها تنها بخشی از ماجراست که به وضعیت موجود سلامت می‌پردازد، نه آنچه نیاز واقعی این بخش است و کمبودهای پرشمار این حوزه را یادآوری می‌کند؛ یعنی فعلا قرار بوده همین امکانات موجود را عادلانه توزیع کنیم و سهم دولت در پرداخت هزینه‌ها را افزایش داده و اندکی به سمت رایگان‌سازی این حوزه پیش برویم؛ اما دریغ که در رسیدن به این هدف هم شکست خورده‌ایم، چه برسد به توسعه امکانات و رفع کمبودهای فراوان حوزه سلامت.

اینکه چرا به این نقطه رسیدیم و چه مؤلفه‌هایی در گرانی بیش از پیش سلامت تأثیر گذاشته‌اند، مجال دیگری می‌طلبد؛ اما جالب است بدانید در چنین شرایطی هم، هستند کسانی که فارغ از رنج و درد مردم تصمیم می‌گیرند و از هر فرصتی برای لاغر‌تر کردن بودجه این بخش دریغ نمی‌ورزند؛ آن دسته از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که هنوز اظهار نظر امیدوار کننده رئیس مجلس درباره افزایش بودجه وزارت بهداشت شنیده نشده، ۱۸۰ درجه مخالف آن حرکت کرده و تصمیمی اتخاذ کردند که هم صلاح مردم در آن دیده نشده است، هم نقض غرض است و هم به شکلی شگرف، با قوانین در تضاد است!


ماجرا از این قرار بود که نیمه بهمن ماه، علی لاریجانی در جشنواره علوم پزشکی ابن‌سینا با تأکید بر اینکه هزینه‌های سلامت را نباید هزینه جاری دانست، بلکه سلامت بستر تولید است، بهبود وضعیت بیمه‌ها را یکی از اقدامات مؤثر در کاستن فشار هزینه‌های سلامت بر مردم خواند و گفت: در کشور ما بیمه‌ها تحت نظر وزارت بهداشت و متمرکز نیستند. چند ماه قبل درخصوص یکپارچه شدن بیمه سلامت در مجمع تشخیص مصلحت نظام مباحثی مطرح شد و پس از مدت‌ها گفت‌وگو مقرر شد که بیمه‌ها تحت نظر وزارت بهداشت و به صورت یکپارچه اداره شوند. وزیر بهداشت نیز باید مسئولیت درمان و سلامت را بپذیرد. این مسأله تصویب شد و به زودی ابلاغ می‌شود و پایه قانون لازم نیز در مجلس شورای اسلامی تأمین شده و وزارت بهداشت متکفل سیاست‌گذاری در این حوزه خواهد شد.

وی با اشاره به قانون هدفمندی یارانه‌ها و لزوم پرداخت بخشی از درآمد هدفمندی یارانه‌ها در بخش سلامت افزود: در دوره‌های گذشته، قانون هدفمندی یارانه‌ها به گونه دیگر‌ اجرا شد و سهم درمان داده نشده و این مشکل نیز برطرف نشد. در مرحله دوم باید سهمی را برای درمان اختصاص داد و به این دلیل در زمان رسیدگی به لایحه بودجه تصویب شد که یک درصد به مالیات بر ارزش افزوده اضافه شود که بالغ بر ۳ هزار میلیارد تومان شده و بخشی از آن را به بخش سلامت اختصاص خواهیم داد. امیدوارم این مبلغ اختصاص داده شد، سکوی پرتابی برای وزارت بهداشت شود.

اگر این سخنان امید‌بخش رئیس مجلس را کنار وعده‌های دولت در جدا کردن سهم سلامت از تبصره لایحه هدفمندی یارانه بگذاریم، دورنمای خوبی تصویر می‌شود که امید بخش است اما ظاهرا قرار نیست حتی در خیال هم دلخوش شویم، چراکه به فاصله یکی دو روز از این اظهار نظر رئیس قوه مقننه، نمایندگان تصمیم گرفتند که ‌سه هزار میلیارد تومانی که قرار است از افزایش مالیات بر ارزش افزوده محقق شود، به بیمه‌ها سپرده شود نه وزارت بهداشت.

این اتفاق از این روی سؤال برانگیز‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم، رئیس مجلس از تکلیف شدن واگذاری مسئولیت بیمه‌ها به وزارت بهداشت در مجمع تشخیص مصلحت نظام سخن رانده و حتی دیده شدن الزامات قانونی این ماجرا در مجلس سخن گفته است؛ گویی از هیأت رئیسه مجلس تا بدنه آنکه نمایندگان و کمیسیون‌های مختلف هستند، اختلاف زمانی حاکم است!

اینجا بود که وزیر بهداشت منقلب شد و برای کنترل سلامتی راهی بیمارستان شد تا یکی دو روز بعد، آنچنان سخنان آتشینی بیان کند که با گذشت دو سه روز، هنوز تندی و تیزی خود را از دست نداده که هیچ، برخی بحث‌های حاشیه‌ای زیادی را به همراه داشته است؛ از نشست خبری وزارت بهداشت تا مناظره‌ای که قرار است فردا در رسانه ملی برای بررسی گوشه‌ای از ماجرا برگزار شود.
شاید بد نباشد گزیده‌ای از سخنان حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را با هم مرور کنیم:

پیرو سخنان وزیر، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس از انتقادات وزیر استقبال کرد و در تذکری خواستار ابهام پدید آمده در کمیسیون تلفیق شد که بودجه مورد نیاز وزارت بهداشت را به بیمه سلامت ایرانیان اختصاص داده است؛ بیمه‌ای که هیچ چیز آن معلوم نیست و البته اگر معلوم هم شود، می‌بایست زیرمجموعه وزارت بهداشت قرار گرفته و ابزاری در دست وزیر برای بهبود اوضاع سلامت باشد؛ اما شگفت اینکه از هم‌‌اکنون کسانی برای نپیوستن آن در تلاشند!

این انتقاد با درخواست رئیس مجلس از کمیسیون تلفیق برای رفع ابهام همراه شد؛ اما آنگونه که واکنش‌ها نشان می‌دهد، احتمال بروز تغییر ناچیز و اندک است، مگر آنکه اتفاقی در سطح روسای قوای مقننه و مجریه رخ داده و یا کسی ریش سفیدی کند.

گویا نمایندگان مجلس فراموش کرده‌اند، ‌نماینده مردمی هستند که از بابت هزینه‌های درمانی و کمبودهای این حوزه در رنجند و بسیاری به دلیل به درد آمدن یک عضو خانواده، به فقر و نداری مبتلا می‌شوند؛ از این روی، می‌گوییم فراموش کرده‌اند که اگر غیر از این بود، ایشان در نقش مطالبه‌گر دولتمردان را در فشار قرار می‌دادند که اوضاع را به سامان کند، نه اینکه وزارت بهداشت مطالبه‌گری کرده و عملکرد نمایندگان به چوب لای چرخ شبیه شود!

برای دریافت و دیدن آخرین اخبار تابناک، از هر نقطه ای در اینترنت Toolbar اختصاصی تابناک را از لینک زیر دریافت و بر روی مرورگر خود نصب کنید:

لینک دریافت Toolbar تابناک