آغاز مذاکرات هسته‌ای در وین برای رسیدن به توافق نهایی، پیشنهادهای جدید برای اجرایی شدن هدفمندی یارانه‌ها، تغییر رئیس دانشگاه تهران، شناسایی کسانی که نقش گریم آمریکا را بر عهده دارند و واکاوی جریان انحرافی، این بار در دولت یازدهم، مهم‌ترین مطالب روزنامه‌های آخرین روز بهمن ماه هستند.
واکاوی جریان انحرافی،
این بار در دولت یازدهم
روزنامه وطن‌امروز که رابطه بسیار پرتنشی با دولت یازدهم دارد، به سراغ حمیدرضا مقدم‌فر، معاون فرهنگی سپاه رفته که چندی پیش درباره یک جریان انحرافی گفته بود: این جریان می‌خواهد ذهنیت دولت مستقر را در انتخاب مسیر پیشرفت مخدوش کند.
مقدم فر در گفت‌وگو با وطن امروز اظهار داشته: آنچه در آن کنگره عرض شد، بیش از آنکه ناظر به فرد یا افراد باشد، به یک تفکر اشاره داشت که سعی می‌کند با تاثیرگذاری بر برخی اعضای شاخص در دستگاه‌های اجرایی، مسیر پیشرفت کشور را به ناکجاآباد منحرف کند. امروز همه می‌دانیم که مسأله اقتصاد، یک مسأله «فوریت‌دار» برای کشور است. توجه کنید که «اقتصاد» برخلاف گزاره‌ای که این تفکر به اشتباه مطرح می‌کند، هیچگاه «اولویت»ی که همه چیز باید در ذیل آن تعریف شود نیست، به ویژه آنکه اولویت بخشیدن به اقتصاد در نسبت با فرهنگ ـ که سایر حوزه‌ها باید در ذیل آن تعریف شود ـ خود اولین انحراف از مسیر پیشرفت و عدالت است.
به هر صورت، اقتصاد، یک مسأله فوریت‌دار است و امروز همه مردم منتظر هستند دولت آقای روحانی به وعده‌هایی که در انتخابات برای بهبود معیشت مردم و اقتصاد کشور داده، جامه عمل بپوشاند اما در این مسیر هم‌اکنون دو نگاه و دو اندیشه در کشور مطرح است. یک اندیشه اصیل و اصولی در راه رشد و تعالی کشور، تئوری و گفتمان «پیشرفت و عدالت» است که از سوی رهبر معظم انقلاب مطرح شده و امروز تقریبا قاطبه نخبگان آزاداندیش به این تئوری و نظریه معتقد هستند اما در این بین افرادی هستند که به مثابه حلقه‌ای به گفتمان «توسعه اقتصادی» با تعریف خاص معتقدند که به‌رغم ظاهر اغواگر و ادبیات و واژگان جذاب، در درون خود با انحرافات و ارتجاعات عدیده‌ای روبه‌رو است. هرکدام از این تئوری‌ها، برای خود شاخص‌ها و مولفه‌هایی؛ چه در «مبانی» و چه در «آثار و نتایج» دارند که از این طریق از یکدیگر متمایز و مشخص می‌شوند. بنده معتقدم باید شاخص‌ها و مولفه‌های نگاه دوم که از نظر بنده یک نگاه انحرافی و ارتجاعی است، خوب شناخته شود.
وی درباره شاخص‌های تفکری که مانع تحقق حماسه اقتصادی است گفته: البته بدیهی است برای اینکه بخواهیم به نقد این گفتمان یا تفکر بپردازیم باید شاخص‌های آن را بیان کنیم تا مشخص شود که در واقع معتقدان به این اندیشه «چه می‌گویند» البته آنچه عرض می‌کنم، کاملاً مستند به گفته‌های اعضای این باصطلاح حلقه است. صاحبان این تفکر که عموما تحصیلکرده غرب هستند، «توسعه» را مهم‌ترین پروژه فکری خود می‌دانند و معتقدند مهم‌ترین مشکل ما در جمهوری اسلامی و در کل کشورهای جهان سوم، «توسعه‌نیافتگی» اقتصادی است اما اینها برای نیل به توسعه و حرکت کشور در مسیر توسعه، معتقدند «هیچ راهی جز قرار گرفتن بر مدار الگو‌ها و و مدل‌های توسعه غربی وجود ندارد». در حقیقت اینها معتقدند همکاری با نظام جهانی (حتی اگر ناعادلانه و ظالمانه باشد) و اتصال با دنیای غرب (به هر قیمتی) از ملزومات توسعه و پیشرفت کشور است.
مقدم‌فر ویژگی‌های این تفکر را این گونه برشمرده است:
۱ ـ توسعه اقتصادی «مهم‌ترین اولویت» کشور است.
۲ ـ توسعه جز از طریق رابطه با غرب و پذیرفتن آمریکا به عنوان کدخدای دهکده جهانی امکانپذیر نیست.
۳ ـ غرب امروز جهت‌گیری زندگی در دنیا را مشخص می‌کند و ما باید این را بپذیریم و دنباله‌رو غرب باشیم.
و جالب آنجاست که در این زمینه تأکید می‌کنند: «این یک واقعیت است و درک و فهم این واقعیت یک مسأله «عقلی» است».
۴ ـ تعامل با غرب با ایدئولوژی و فرهنگ دینی ما مغایر است و از همین رو باید ایدئولوژی و فرهنگ دینی خود را کنار بگذاریم.
۵ ـ جهت‌گیری غربی در زندگی و تعامل با غرب با برخی اصول قانون اساسی ما نیز متناقض است، از همین رو باید در برخی اصول اساسی تجدیدنظر کنیم و قانون اساسی خودمان را هم کنار بگذاریم. یعنی همه چیز خودمان را اول از همه بفروشیم و از همه بامزه‌تر آنکه می‌گویند هرچند هویت خود را از این طریق تا حد زیادی از دست می‌دهیم و غربی می‌شویم ولی برای اینکه احساس تحقیر نکنیم باید «اعتماد به نفس» داشته باشیم.
معاون فرهنگی سپاه در پاسخ به اینکه اعضای این حلقه چه کسانی هستند، گفت: بهتر است نامشان را ذکر نکنم. مهم‌تر از نام این افراد، این تفکر انحرافی است که باید آن را خوب شناخت و رصد کرد، چرا که افکار و نسخه‌هایی که اینها برای اقتصاد کشور می‌پیچند نه تنها موجب پیشرفت کشور نمی‌شود، بلکه کشور را به قهقرا می‌برد. هرآنچه نقطه قوت و فصل مقوم امروز مردم و کشورمان است را از ما می‌گیرد و نه تنها چیزی عایدمان نمی‌کند بلکه وابستگی و حقارت ملت ایران را نیز منجر می‌شود.
پیشنهاد مجلسی‌ها برای تغییر شیوه اجرای هدفمندی
روزنامه ابتکار خبر داده است: سه اقتصاددان مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به حسن روحانی، پیشنهادی را با عنوان «راهبرد سوم» برای تغییر در شیوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها به حسن روحانی، رئیس‌جمهور، ارائه کردند که این پیشنهاد هم‌اکنون در دولت در حال رسیدگی است.
به نوشته ابتکار محمدحسین حسین‌زاده بحرینی با اعلام این خبر گفت: من، آقای مصباحی‌مقدم و آقای توکلی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور مسیری را که هدفمندسازی یارانه‌ها باید طی کند به صورت مکتوب رسما اعلام کردیم و دوستان دولتی روی این موضوع کار می‌کنند. رئیس مجلس همین نامه را مجددا برای آقای جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور ارسال کردند و شفا‌ها هم این موضوع را به اطلاع آقای روحانی رسانده‌اند.
وی با بیان اینکه متن پیشنهاد این سه نماینده مجلس به رئیس‌جمهور در روزهای آینده منتشر می‌شود، تصریح کرد: پیشنهاد ما ادامه شیوه فعلی هدفمندی یارانه‌ها نیست و در واقع در مقابل شیوه فعلی است. شیوه فعلی عبارت است از افزایش تدریجی قیمت حامل‌های انرژی و انتقال تدریجی آنها به مصرف‌کنندگان یعنی خانوار‌ها و واحدهای تولیدی، اما پیشنهاد ما اصلاح دفعی قیمت‌های حامل‌های انرژی ولی انتقال تدریجی آن به مصرف‌کنندگان است. نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: این یک راهبرد کاملا جدید است که هم فواید اصلاح یکباره قیمت‌ها را نصیب اقتصاد می‌کند و هم ضررهای انتقال یکباره قیمت‌ها به خریداران دامن اقتصاد را نمی‌گیرد بلکه یک راهبرد ترکیبی است که نام آن را راهبرد سوم گذاشته‌ایم. حسین‌زاده بحرینی ادامه داد: پیشنهاد ما هم‌اکنون در اختیار دولت است و همزمان برخی از همکاران ما در مجلس نیز روی آن کار می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: پیشنهاد مطرح در سطوح مختلف قابل بررسی است. یعنی با همین قانون هدفمندی که داریم، می‌توانیم این راهبرد را اجرا کنیم؛ اگرچه ما خودمان در این نامه توصیه کرده‌ایم بخش‌هایی از این قانون هم اصلاح شود زیرا این یک برنامه جایگزینی خواهد بود.
نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: در حال حاضر آنچه در مورد هدفمندی یارانه‌ها به اجرا در می‌آید مبتنی بر قانون است و سال آینده نیز سال پایانی اجرای قانون هدفمندی است در حالی که ما هنوز فاصله زیادی تا پر کردن این شکاف قیمتی داریم.
حسین‌زاده بحرینی خاطرنشان کرد: اگر طرحی که ما داریم پذیرفته و اجرا شود، عملا قانون نیز باید مورد اصلاح قرار گیرد. به گفته این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، نامه احمد توکلی، غلامرضا مصباحی‌مقدم و حسین‌زاده بحرینی در اواسط بررسی بودجه در مجلس به دولت ارائه شده است.
اتاق گریم آمریکایی‌ها کجاست؟
روزنامه رسالت نیز مدعی شد: یک جریان خزنده که تتمه فتنه سال ۸۸ هستند، در حال گریم آمریکایی‌ها در داخلند تا خصومت و خشونت آنها علیه ملت و کشور لاپوشانی شود. آمریکایی‌ها با آرایش جدید و با ادبیات جدید برگشته‌اند و مشغول باز تولید فتنه‌های گذشته هستند. آمریکایی‌ها قبل از بازگشت، در اتاق گریم سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، خود را به شکل مضحکی بزک کرده‌اند. اگر دقت در نوع آرایش آنها نداشته باشیم ممکن است از یک سوراخ چند بار گزیده شویم.
مقام معظم رهبری در دیدار با مردم آذربایجان از این توطئه رونمایی کردند و فرمودند: «برخی تلاش می‌کنند چهره آمریکایی‌ها را بزک کنند و زشتی‌ها و خشونت‌ها و وحشت‌آفرینی‌ها را از این چهره بزدایند و دولت آمریکا را دولتی علاقه‌مند به مردم ایران و انسان دوست معرفی کنند اما تلاش اینها به نتیجه نمی‌رسد.
نویسنده در پایان مدعی شده که اکنون خط رسانه‌ای مکتوب و مجازی اهل فتنه بازسازی شده است. حساسیت دستگاه قضائی و نهادهای نظارتی دولت به شدت کاهش یافته است. برخی اهل فتنه در مصادر امور اجرایی و به ویژه سیاسی و فرهنگی قرار گرفته‌اند. این جریان دنبال یک سر می‌گردد. سر آنها در حصر است. لذا فشار دولت آمریکا مبنی بر رهایی از حصر، مثل دم خروس، وابستگی این جریان به دشمن را می‌نمایاند. متاسفانه در داخل، عده‌ای همین خط را دنبال می‌کنند. مقام معظم رهبری در دیدار با مردم آذربایجان خطر مداخله آمریکایی‌ها در امور داخلی ایران در حمایت از اهل فتنه را یادآور شدند و از آن به عنوان» حمایت وقاحت‌آمیز «یاد کردند. رئیس جمهور محترم به عنوان رئیس شورای امنیت ملی باید به این بانگ بیدار باش رهبری توجه کند و جلوی باز تولید فتنه توسط آمریکایی‌ها و عوامل آنها در داخل را بگیرد. شورای امنیت ملی باید در مورد اتاق‌های گریم آمریکایی‌ها در داخل فکری بکند. اگر از این امر غفلت کند، مردم خودشان درباره برهم زدن این اتاق‌ها اقدام خواهند کرد.
ورود به مرحله نخست از گام نهایی
در میان تحلیل‌های گوناگون از دور جدید مذاکرات هسته‌ای، خبرنگار شرق از وین نوشته است: «مذاکره در وین، شاید برای فنی‌ترشدن مذاکره»؛ اما روایت‌ها متفاوت است. طرف غربی اهدافی را نشانه‌گذاری کرده و می‌خواهد به آنها برسد. طرف ایرانی اما تأکید دارد که به وین آمده تا «به راه‌حل جامع و نهایی درخصوص موضوع هسته‌ای» دست پیدا کند. این را تنها عباس عراقچی، معاون وزیرخارجه نمی‌گوید، خود ظریف نیز تأکید دارد که تنها بر سر پرونده هسته‌ای مذاکره خواهد کرد. روزهای بعد از توافق ژنو، سد وهمناکی بر سر راه توافق خودنمایی می‌کرد. طرح موضوعاتی جدید برای مذاکره که خارج از پرونده هسته‌ای قرار داشت و جدید‌ترین آن، موضوع سامانه موشکی تهران است. حال مذاکره‌ای آغاز شده که هنوز مشخص نیست طرفین توافق می‌کنند بر سر چه چیزی مذاکره کنند؟
«وین» شهری است بر بستر رود «دانوب» و تاریخ، اما این تمام پایتخت زمستان‌زده کشور اتریش نیست. مقر اروپایی سازمان ملل و شاید دفتر «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» به این شهر این وجاهت را داده تا در اولین دور مذاکرات نهایی به‌عنوان محل مذاکره انتخاب شود. شاید همین موجب شد تا در لابه‌لای مذاکرات کار‌شناسی و فنی «یوکیو آمانو»، مدیر کل آژانس با جواد ظریف دیدار کند. ظریف در این دیدار از آمانو خواست تا «آژانس با عملکرد خود فضای اعتماد ایجاد کند».
جواد ظریف در دیدار با مدیرکل در مورد قصد جمهوری‌اسلامی‌ایران مبنی بر «پیش بردن موضوعات هسته‌ای در چهارچوب گفت‌وگو با کشورهای ۱+۵ و آژانس انرژی اتمی» اطمینان داد. آمانو نیز از توافقات اخیر این نهاد بین‌المللی با ایران ابراز خشنودی کرد. توافقی که منجر به بازدید بازرسان آژانس از تاسیسات نطنز و معدن اورانیوم گچین بندرعباس بازدید کردند. مصاحبه روز گذشته آمانو با پایگاه خبری «برکینگس دیفنس» نکته خبری مهمی داشت. او گفته که «آژانس لحظات دشواری در پیش‌رو خواهد داشت تا به این سؤال پاسخ دهد که ایران دقیقا در تاسیسات هسته‌ای خود می‌خواهد چه کند». او همچنین گفته که «مشکل اصلی برای حرکت به جلو این است که ایران پروتکل الحاقی را که به بازرسان اجازه می‌دهد از سایت‌هایی غیراز سایت‌های فعلی بازدید کنند، اجرایی نمی‌کند. اجرای پروتکل الحاقی برای اطمینان از اینکه همه فعالیت‌های هسته‌ای در ایران برای مقاصد صلح‌آمیز است، اهمیت بسیاری دارد، ولی ما هنوز به آن نقطه نرسیده‌ایم. ما در مرحله اولیه شفاف‌سازی و حل مسایل هستیم».
با این‌حال آمانو تأکید کرده که به‌دنبال اجرای برنامه اقدام مشترک دسترسی بیشتری به برخی مراکز ایجاد شده است. او البته یادآوری کرده که «با وجود این گام‌های روبه‌جلو، پس از سال‌های بن‌بست، کارهای زیادی وجود دارد که باید انجام شود». در حالی که بسیاری اولویت نظارتی آژانس را دسترسی به پارچین می‌پندارند، آمانو یادآوری کرده که «ما با یک رویکرد گام‌به‌گام موافقت کرده‌ایم، فکر نمی‌کنم اینکه پارچین جزو گام اولیه نیست مشکل به حساب نمی‌آید». آمانو البته اذعان کرده که مذاکره با ایران آسان نیست. روز گذشته محمدجواد ظریف دیدارهای متعددی از این دست داشت، در حالی که مذاکرات دو و چندجانبه در حال انجام بود، وزیرخارجه ایران با نمایندگان چین، روسیه و مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و وزیرخارجه و رییس‌جمهوری اتریش دیدار کرد.
روز گذشته اولین روز مذاکره برای دستیابی به گام نهایی و راه‌حل جامع بود. «شام‌کاری» ظریف و اشتون با ابراز خوشبینی نسبت به مذاکره آغاز شد. ظریف در این ضیافت شام اعلام کرد: «در مذاکرات وین وارد اولین مرحله از گام نهایی می‌شویم و توقعی از این مرحله نداریم. حتی قرار نیست در مذاکرات امروز راجع به متنی در این مرحله توافق کنیم. شاید یکی، دو جلسه دیگر طول بکشد قبل از اینکه ما وارد نگارش متن توافق شویم.... همان‌طور که رهبر انقلاب روز دوشنبه تأکید کردند ما مردمی هستیم که نقض عهد نمی‌کنیم». کا‌ترین اشتون هم در پایان این دیدار در پاسخ به اینکه «آیا مذاکرات شما مثل غذای ایرانی که امشب صرف کردید، خوشمزه بود؟» گفت که «غذا عالی بود و به مذاکرات روز سه‌شنبه خوشبین و امیدواریم».
روز کاری سه‌شنبه با مراسم تشریفاتی هر دیدار یعنی چند قدم همراه‌شدن اشتون و ظریف به‌عنوان رئیس دو گروه مذاکره‌کننده و لبخند دیپلماتیک‌زدن و عکس یادگاری گرفتن آغاز شد. آن‌هم مقابل پرده‌ای سفید که روی آن نوشته شدهE۳/ EU+۳ ـ IRAN TALKS و هنوز هم از کلمه مذاکره برای این نشست‌ها استفاده نمی‌شود.
با این حال نشست روز اول با مذاکره‌ای کوتاه با حضور اشتون، ظریف و مذاکره‌کنندگان شش کشور (پنج‌عضو دایم شورای امینت و آلمان) آغاز شد. قرار است طرفین در این مذاکرات درباره «دستور کار مذاکرات آتی» و نیز «تعیین موضوعات» با یکدیگر مذاکره کنند. بعد از آن، مذاکرات کار‌شناسی به سرپرستی معاونان ظریف و اشتون آغاز شد: مذاکره دوجانبه ایران با روسیه، چین و کشورهای اروپایی و آمریکا. یک دیپلمات آمریکایی شب پیش از آغاز مذاکره در جمع خبرنگاران گفته بود: «واشنگتن خوشبینی محتاطانه‌ای به مذاکرات (ایران و ۱+۵) در وین دارد. ما نگاه واقع‌بینانه‌ای داریم و این موضوع بسیار پیچیده و سخت است» آنها موضوع فعالیت سامانه موشکی را جزو موارد این مذاکره می‌دانند. در حالی که ظریف پیش از آن در این مورد گفته بود: «ما در حوزه نظامی فقط این بحث را مطرح می‌کنیم که برنامه هسته‌ای ایران، نظامی نیست و این هم از طرف ما موضوع پذیرفته‌شده‌ای است چون هم فتوای مقام معظم رهبری است و هم دیدگاه استراتژیک ایران است که برنامه هسته‌ای ایران هیچ ارتباطی به موضوعات نظامی ندارد». مذاکره روز اول در حالی پشت درهای بسته و برای تنظیم دورنمایی از برنامه جامع آغاز شد که سخنگویان دو ارکس‌تر مذاکره در شهر ارکستر‌ها، نوای خوشایندی می‌نوازند. باید دید که در روزهای آینده مذاکره ارکستری هماهنگ شکل می‌گیرد یا هرکسی ساز خود را خواهد زد.
فرهاد رهبر واقعا برکنار شد
قانون شدت خوشحالی خود از تغییر رئیس دانشگاه تهران را با تیتر فوق نشان داده و نوشته است: سی‌و‌یکمین رئیس دانشگاه تهران، پس از شش سال از کرسی ریاست این دانشگاه به عنوان اولین قطب علمی کشور کنار رفت. بر اساس اعلام مسئولان وزارت علوم، با اتمام دوره مدیریت فرهاد رهبر بر دانشگاه تهران، محمدحسین امید، معاون اداری و مالی وزیر علوم، به‌صورت موقت سرپرست دانشگاه تهران شد. پس از شروع تغییرات در وزارت علوم، همگان منتظر تغییر در اصلی‌ترین دانشگاه کشور بودند اما به نظر می‌رسد که برخی مجلس‌نشینان و به خصوص فعالان سیاسی نزدیک به جبهه پایداری دل خوشی از این تغییر نخواهند داشت و انتظار داشتند تا با وجود مدیریت ۶ ساله فرهاد رهبر بر دانشگاه تهران، این روند همچنان ادامه داشته باشد.
الهه کولایی از اساتید دانشگاه تهران در این باره در یادداشتی در اعتماد نوشته: لذا تغییر در ریاست دانشگاه تهران به عنوان یکی از محورهای برآورده شدن خواسته‌های مردم به ویژه دانشگاهیان اعم از اساتید و دانشجویان برای پیشبرد برنامه‌های دولت اعتدال ضرورتی بسیار جدی و تاثیرگذار است. در گام نخست شکل گیری این تغییر، امید به اعتدال و ارتقای دانشگاه تهران و نظام آموزشی عالی کشور و ایفای نقش شایسته و بایسته از سوی اساتید و دانشجویان آن در روند خروج از دشواری‌های گوناگون که کشور ما با آن روبه رو است می‌تواند اقدامی مهم، مثبت و رو به پیش ارزیابی شود. امید به حاکم شدن ملاحظات علمی به جای سیاست زدگی و برتری یافتن این نوع از ملاحظات بر رفتار‌ها و عملکردهای مدیریت دانشگاه در سطوح مختلف، در پرتو این تغییر، شکل گرفته و افزایش پیدا کرده است. با اقدامی که در آغاز این تغییر در مدیریت دانشگاه تهران شکل گرفته می‌توان بازتاب انتقال امید و تدبیر به این نهاد مهم و تاثیرگذار آموزش عالی کشور را به خوبی مشاهده کرد و انتظار بهبود و ارتقای عملکرد دانشگاه تهران را داشت. امید است تلاش‌ها و تحرکات علمی و آموزشی و پژوهشی در دانشگاه‌ها به گونه یی سامان یافته و مدیریت شود که پاسخگوی نیازهای گوناگون کشور به ویژه در حوزه‌های علوم اجتماعی و انسانی باشد. تداوم این روند می‌تواند فعلیت بخشیدن به استعدادهای انسانی را در درون مرزهای ملی تقویت کرده و روند نگران کننده خروج استعدادهای انسانی از کشور را به نفع نیازهای داخلی تغییر دهد.
صادق زیباکلام دیگر استاد دانشگاه تهران است که چندان از چنین تغییری استقبال نکرده و در یادداشتی در اعتماد نوشته است: یکی از خواسته‌های عمده دانشگاهیان در دوران انقلاب و در حقیقت شاید بتوان گفت که اصلی‌ترین خواست دانشگاهیان، استقلال دانشگاه‌ها بود. بسیاری از اساتید در سال‌های قبل از انقلاب در اروپا و امریکا درس خوانده بودند و طبیعی بود که مدل و الگویی که برای مدیریت دانشگاه در ایران در ذهن داشتند، همان مدل و الگویی بود که در دانشگاه‌های کشورهای غربی با آن آشنا شده و در آن فضا درس خوانده بودند.
در الگوی مدیریتی مراکز آموزش عالی از جمله دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی در غرب و در جوامع توسعه یافته همچون ژاپن، هند، ترکیه، مالزی و غیره اساسا حکومت‌ها و دولت‌هایشان نقشی در اداره دانشگاه‌ها در این کشور‌ها ندارند. این گونه نیست که با آمدن و رفتن رئیس جمهور فرانسه یا نخست وزیران انگلستان یا هند، رؤسای دانشگاه‌ها در پاریس یا لندن یا بنگلور تغییر یابند. یا به تبع تغییر دولت‌ها و پس از تغییر رؤسای دانشگاه‌ها، رؤسای دانشکده‌ها و سایر مقامات ارشد دانشگاهی تغییر پیدا کنند و طبیعی است که وقتی رؤسای دانشگاه‌ها و سایر مقامات علمی با آمدن و رفتن دولت‌ها تغییر پیدا نمی‌کنند، به تبع سیاست‌های آن دانشگاه‌ها هم با آمدن و رفتن دولت‌ها تغییری در کارکردشان به وجود نمی‌آید. یک دانشجوی سال اول دانشگاه هم به ما خواهد گفت که سبک و سیاقی که با آمدن و رفتن دولت‌ها، سیاست‌ها و مقامات علمی تغییر پیدا کنند، چگونه برای یک محیط علمی از جمله یک دانشگاه به مثابه سم مهلک است.
اما و با وجود سم مهلک بودن این روش برای پیشبرد علم و دانش، متاسفانه این روش در خصوص عزل و نصب مسئولان دانشگاه‌ها در ایران بعد از انقلاب روش جاری و ساری شده است. به عنوان یک قاعده کلی، وقتی دولت تغییر می‌کند رؤسای دانشگاه‌ها هم تغییر می‌کنند. خیلی هم مهم نیست که عملکرد رئیس قبلی دانشگاه چگونه بوده است؟ البته اصولگرایانی که امروز فریاد وامصیبت‌ها برای تغییر رؤسای دانشگاه‌ها در دولت آقای روحانی به راه انداخته‌اند در هشت سالی که اصولگرایان مسئولان دانشگاه‌های درجه چندم کشور را هم ظرف چند هفته تغییر دادند، مهر سکوت بر لب زده بودند. جالب است اصولگرایانی که امروز تیغ از نیام برکشیده و به دولت روحانی حمله ور شده‌اند که چرا این رئیس دانشگاه یا آن رئیس دانشگاه را دولت روحانی تغییر داده، در تمام هشت سالی که قدرت را در دست داشته‌اند به خصوص در دولت دهم و تغییرات عدیده یی که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت علوم دکتر دانشجو اتفاق افتاد حتی یک بار هم اعتراض نکرده، گویی این اتفاقات دارد در کشور دیگری رخ می‌دهد.
اما عزل و نصب رؤسای دانشگاه‌ها به اعتبار اینکه اصولگرایان هم این روش را اعمال می‌کرده‌اند، به هیچ وجه قابل توجیه و دفاع نیست. تجربه کشورهای توسعه یافته حکایت از این دارد که حساب علم و دانش، حساب تحقیقات و حساب دانشگاه را باید از حساب‌های سیاسی و خطی و جناحی جدا کرد. تجربه ناموفق مدیریت دانشگاهی در ایران نشان داده که راه و روش جوامع توسعه یافته برای مدیریت دانشگاه به مراتب علمی‌تر، سنجیده‌تر و با حساب و کتاب‌تر بوده است. در دانشگاه‌های جوامع توسعه یافته سیاست‌های دانشگاهی از جمله تعیین مسئولان و رؤسای ارشد دانشگاه‌ها، تماما توسط مجموعه‌های اساتید خود آن دانشگاه‌ها صورت می‌گیرد. ما هم چه بخواهیم و چه نخواهیم باید به این رویه علمی تن بدهیم و عزل و نصب رؤسای دانشگاه‌ها و تعیین سیاست‌های دانشگاهی را باید از حوزه شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزرات علوم خارج کرده و به خود دانشگاه‌ها بسپاریم.
کیهان مگه روزنامه نیست !!!! 
نه