مریلا زارعی با بازی در فیلم «شیار۱۴۳» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را به خانه برد.
او درباره حضور خود در این فیلم گفت: افتخار می‌کنم که چنین نقشی را بازی کردم و خوشحالم که در ایفای این نقش سربلند بیرون آمدم. بازی در نقش الفت برای من هم سخت بود هم دلچسب؛ به‌دلیل سابقه بازیگری من در سینما به‌نوعی ریسک هم تلقی می‌شد اما به‌دلیل اتفاق‌های بسیار، احساس وظیفه کردم و خودم را به خدا سپردم و کوشیدم به‌عنوان بازیگر نقش خود را به خوبی انجام دهم. من با شخصیت الفت به مفاهیمی تازه رسیدم و تلاش می‌کنم روحی را که در این کار با من همراه بوده در کارهای بعدی هم حفظ کنم. بازیگر اصلی شیار143 یکی از سخت‌ترین صحنه‌های فیلم را همان سکانس آخر می‌داند که البته خودش هم نمی‌داند این حس از کجا آمده اما بدون شک لطف خدا شامل حال او بوده که توانسته است این صحنه را بازی کند.
زارعی همچنین حرف‌های جالبی درباره جنگ، رزمنده‌ها و اهالی جنگ دارد که خواندنی است: من دختری هستم که سهمم از جنگ فقط پر کردن قلک‌هایی بود که مدرسه به ما می‌داد و نامه‌ای به یک رزمنده و هیچ‌کدام از آنها جز این جمله «جنگ جنگ تا پیروزی» یادم نیست. زمان رفتن به دانشگاه که سهمیه شهدا درنظر گرفته شد من یکی از معترضان بودم ولی آنچه باعث شد دید من باز و نگاهم عوض شود، فیلم‌های آقای حاتمی‌کیا بود. من به‌عنوان یکی از مخاطبان فیلم‌های ایشان می‌گویم آقای حاتمی‌کیا شما غریب نیستید بلکه فرمانده نسل ما هستید. از ابراهیم حاتمی‌کیا و نرگس آبیار به‌خاطر سپردن نقش‌های ویژه در 2 فیلم «چ» و شیار 143 به من تشکر می‌کنم و البته قبل از همه از خداوند متشکرم که بعد از سال‌ها بازیگری در نقش‌های مختلف نقشی بازی کردم که جبران خسران گذشته را بکند. مادران شهدا من و کسانی را که شما را نفهمیده‌اند، حلال کنید.
آفرين، زنده باشي ...