محمدرضا باهنر نماينده اصولگراي مجلس در تحليلي پيرامون چرايي رفتارهاي جبهه پايدار در فضاي کنوني کشور، آن را ناشي از توهم ميداند.
به گزارش ایرنا، عضو هيات رئيس مجلس پيرامون انبوه سؤالاتي که در هفت ـ هشت ماه گذشته وزراي دولت يازدهم را به طور مکرر به مجلس ميکشاند ميگويد: بالاي هفتاد تا هشتاد درصد سوالاتي را که در هيات رئيسه به دست ما ميرسد، با تعامل و رايزني حل کرده و اجازه نميدهيم که در صحن طرح شود. يکي از مسئولان هيات رئيسه از وزير دعوت کرده و جلسه اي با حضور وزير و نماينده تشکيل ميشود و سعي ميکنيم قبل از اينکه فرايند سوال استارت بخورد، سوال را منتفي کنيم. اگر هيات رئيسه اين کار را نکند، کسي هيات رئيسه را مواخذه نميکند. هيات رئيسه ميتواند هر سوالي را در دستور قرار دهد، در حالي که باور من اين است که هيات رئيسه بايد بنا را بر تعامل بگذارد. وي افزود: اين رويکرد تعاملي مجلس با دولت به هيچ عنوان با جناحهاي سياسي ارتباط پيدا نميکند، کما اينکه اگر شما سوالات مطرح شده از ابتداي دولت تاکنون را مورد بررسي قرار دهيد، متوجه ميشويد که اين نمايندگان متعلق به جريان سياسي خاصي نيستند. در اين ميان از گرايش اصلاح طلبي تا اصولگرايي ديده ميشود.
اين نماينده اصولگرا درباره نقش جبهه پايداري در طرح اين سؤالات ميگويد: ما جبهه پايداري را باتوجه به اصول و مواضع اتخاذ شده در بين اصولگرايان يک جريان نسبتا تندرو ميدانيم که در اقليت هستند. بقيه جريان اصولگرايي حتي فراکسيون اصولگرايي به رياست آقاي حداد که جبهه پايداري جزيي از آن محسوب ميشود، به هيچ عنوان در اختيار جبهه پايداري نيست. فراکسيون اصولگرايي خيلي نرم تر از جريان پايداري عمل ميکند.
باهنر ادامه داد: بالاخره اين مساله را نميتوان ناديده گرفت که جريان پايداري، جرياني است که حساسيت بالايي داشته و در مواردي بر اساس پيش بيني و حتي توهم؛ موضع گيريهاي تندي را اتخاذ ميکند. وي افزود: البته من در اينکه اين دوستان ضمن دلسوزي با هدف حل مشکل يا جلوگيري از بروز مشکل، تذکراتي را ميدهند، شکي ندارم. هرچند اختلاف زيادي در مورد نحوه عمل کردن به اين مساله وجود دارد. اين دوستان بايد قبول کنند که وقتي وزيري در راس يک وزارتخانه قرار ميگيرد، حداقل شش ماه بايد به وي فرصت بدهند تا به وضعيت مسلط شود. پ
باهنر در تحليل علت سختگيري با وزراي روحاني گفت: اما اين دوستان ميگويند هر وزيري با سه تا کاري که انجام ميدهد، مسير آينده خود را مشخص ميکند. بر همين اساس از همان ابتدا بنا را بر محکم گرفتن و تسويه حساب ميگذارند. اين موضع گيريها از سلايق متفاوت سرچشمه ميگيرد که بايد مديريت شود.