حجت‌الاسلام علي يونسي، دستيار ويژه رئيس جمهوري در امور اقوام و اقليت‌ها در تازه‌ترين گفت‌وگوي خود با رسانه دولت، در آستانه سال نو به لزوم تحول در نگاه به اقليت‌ها و ضرورت بازسازي فضا براي سرمايه‌گذاري‌ها در مناطق اقليت نشين پرداخته است. در اين گزارش برخي از مهمترين سخنان وي در اين گفت‌وگو را از نظر خواهيد گذراند:
نگاه دولت به اقليت‌ها امنيتي نيستاقليتها در ايران، انقلاب و دولت را از آن خود مي‌دانند، نگاه دولت به اقليت‌ها نگاه شهروند درجه يک است و نگاه امنيتي ندارند و دولت با نگاه امنيتي به اقليت‌ها و اقوام شديدا مخالف است. نگاه امنيتي به هر قشر، قوم و گروه در جامعه توليد ناامني و واگرايي مي‌کند. واگرايي معلول تبعيض و نگاه امنيتي است. واگرايي يعني بخشي از کشور براي حل مشکلات خود به جاي نگاه به دولت و مرکز به دست بيگانگان و کشورهاي ديگر نگاه کند، اين نگاه بسيار خطرناک است، به هيچ وجه نبايد روش‌ها و راهکارهايي را دنبال کنيم که اين نتيجه را داشته باشد.
امنيت در منطقه يک کليت به هم پيوسته است
بازخورد نقشي که اين اقليت‌ها در تامين امنيت منطقه دارند، به ما مي‌رسد، به عنوان مثال امنيت ايران- ترکيه، ايران- عراق، ايران - افغانستان، ايران – پاکستان و ايران – سوريه. امنيت کليتي است که به همه اقليت‌ها گره خورده است. اگر ساير کشورها اقليت دارند ما نيز اقليت داريم. به عنوان مثال شيعه در کشور ما اکثريت است اما در ترکيه، پاکستان و عربستان اقليت را شامل مي‌شود، اقوام نيز اينگونه است.ما نميتوانيم انتظار داشته باشيم امنيت شيعيان پاکستان تامين شود اما امنيت اهل سنت در اينجا تامين نباشد ما بايد امنيت شرق کشور خودمان را با امنيت پاکستان مرتبط بدانيم. چه بخواهيم و نخواهيم مرتبط است، يعني امنيت بخش‌هايي از ايران با امنيت افغانستان گره خورده است، اين واقعيتي انکارناپذير است.
بگير بگيرها، سبب ناامني در سرمايه گذاري ميشودامروز ايرانيان پولدار بسياري در داخل و خارج هستند، موضوعي که متاسفانه فضاي اقتصادي کشورما از آن رنج مي‌برد فقدان امنيت اقتصادي است. امروز سرمايه گذاران ما احساس امنيت نمي‌کنند و اين واقعيت است. اين همه بگيربگيرها، پرونده‌ها و ماجراهايي که اتفاق مي‌افتد باعث احساس ناامني براي سرمايه گذار مي‌شود که سَم مهلکي براي سرمايه گذاري طولاني مدت است، به همين دليل ترجيح مي‌دهند به جاي اينکه يک کارخانه احداث کنند، پول آن را به بانک بسپارند. احساس ناامني بزرگترين عامل توسعه نيافتگي اقتصادي کشور در حال حاضر است. صاحب سرمايه و کارآفرين بايد محترم باشد، احساس خطر نکند و هر روز براي هر بهانه اي هر روز برخورد و احضار نشوند، هميشه نگران نباشند و از ترس، سرمايه‌هاي خود را مخفي يا آن را به خارج منتقل نکنند. بلکه بايد اين احساس را داشته باشند که جاي امن ايران است و پول‌هاي خود را از خارج به ايران بياورند.
مخالفان را به حاشيه نرانيمبراي توسعه همه جانبه اقتصادي، سياسي و فرهنگي عزم ملي و مشارکت همگاني نياز است، هيچ کس را نبايد از اين موضوع محروم کرد. همه اقشار، اقليت ها، احزاب بايد وارد عرصه شده و شرکت کنند، نميتوانيم بخشي از جامعه را به دليل اينکه از آنها خوشمان نمي‌آيد يا از نظر سياسي نمي‌پسنديم به حاشيه برانيم، اين بر خلاف شعارهاي اصلي انقلاب است، همه بايد مشارکت داشته باشند. چطور بايد در انتخابات مشارکت کنند بنابراين در جاي ديگر نميتوانيم آنها را غيرخودي بدانيم، هيچکس از ملت ايران غيرخودي نيست، همه ملت ايران خودي و شهروند اصلي هستند، در توسعه، جنگ، انقلاب و انتخابات همه بايد مشارکت داشته باشند نميتوانيم بخشي از جامعه را غيرخودي دانسته و به حاشيه برانيم.
انقلاب اکثريت و اقليت نميشناسدانقلاب در ذات خود به همه تعلق دارد و ده سال حضرت امام (ره) به وحدت تاکيد مکرر داشتند و رهبر معظم انقلاب نيز همين مشي را ادامه داده اند، با اين حال عده اي اين وضعيت را بر نمي‌تابند، مي‌خواهند خود تفسير و معني انقلاب باشند و غير از خود کسي را نيز قبول ندارند، نگاه تنگ نظرانه دارند، در همه حوزه‌هاي سياسي و اجتماعي اين نگاه را تسري مي‌دهند، اگر اين افراد در مصدر کار اقتصادي قرار مي‌گيرند همه اقتصاد را درانحصار خود و دوستانشان قرار مي‌دهند، اگر در مصدر سياسي قرار گيرند نيز اينگونه است و اگر در مصدر فرهنگي باشند همه مردم را لابالي و بي دين و خود را متدين مي‌دانند، هر جا قرار مي‌گيرند به بدترين شيوه عمل مي‌کنند، اکثر اين افراد از سر دين و با اخلاص اينکار را مي‌کنند و برداشت ديني ونيت خير دارند اما به نظر من نگاه تنگ نظرانه ديني دليل اينگونه رفتار آنان است.
اصلاح رويه استخدام و انتصاب‌ها براي اقليتهادر مورد استخدام‌ها و انتصاب‌هاي رسمي در موقعيت‌هاي کلان سياسي، اجتماعي و فرهنگي و... متأسفانه برخي کجروي‌ها در برخي نقاط تبديل به رويه شده است اما رويه اي ملي نيست، اين موضوعي است که ما با آن درگير و در حال مقابله هستيم و مي‌خواهيم اين رويه‌هاي خودسرانه و محلي از بين رود و قانوني عمل شود، يعني هيچ کسي به دليل اينکه پيرو مذهب اهل سنت، کرد، بلوچ يا عرب، ترکمن و يا حتي پيرو يکي از اديان رسمي است، نبايد از رسيدن به موقعيت اجتماعي، سياسي و اقتصادي محروم شود.
ايده‌آل آن آست که کسي احساس اقليت يا اکثريت نکندايده آل اين است که روزي کسي احساس اقليت و اکثريت نکند. ما به دنبال اين هستيم که تعبير اقليت و اکثريت نداشته باشيم و هيچ کس اقليت نباشند، همه شهروند ايراني هستند، ايده آل ما اين است که همه مردم ايران احساس شهروندي کنند و هيچ کسي خود را بر ديگري ترجيح ندهد و برتر نداند. اما دولت بايد هر روز يک قدم جديد بردارد تا اينکه اين موانع را پشت سر بگذارد.
