گفته‌های اخیر یکی از کارگردان‌های زن پیشکسوت پیرامون بودجه اندک تئاتر کشور در حکم دغدغه‌ای عمومی و مقایسه این قلّت اعتبارات با رقم مهریه یکی از زنان بازیگر به عنوان مسأله‌ای شخصی، این پرسش را پیش آورد که چنین قیاس‌هایی در یک نشست خبری، نسبتی با ساحت اخلاق دارد؟
به گزارش «تابناک»، مرضیه برومند کارگردان، بازیگر و عروسک‌گردان ایرانی در دهه‌های اخیر به عنوان چهره‌ای موجه با مواضعی سنجیده و قائل به اخلاقیات شناخته شده و از این منظر، انتظار موضع‌گیری‌های عجیبی از این هنرمند پیشکسوت نمی‌رود. با این حال برخلاف تصورات، نشست رسانه‌ای اداره کل هنرهای نمایشی در تئاتر شهر شاهد موضع گیری از سوی این هنرمند بود که به واسطه حفظ حرمت ایشان در قبالش سکوت شد.
این کارشناس هنرهای نمایشی که مواضع تندی در این نشست در اعتراض به وضعیت تئاتر کشورداشت، در بخشی از سخنانش گفت: «
متأسفم بودجه تئاتر مملکت، نصف پشت قباله فلان خانم بازیگر است که زن یک مرد سیاسی شده است! تا امید اهالی تئاتر ته نکشیده است، فکری کنید! این چه بودجه‌ای است برای تئاتر مملکت؟! باید خجالت بکشند، یازده میلیاردتومان بودجه یک آپارتمان یک کمی خوب است!»
برومند که چندماهی است دبیری جشنواره تئاتر عروسکی را بر عهده گرفته، مدیرکل امور نمایسی را نیز بی‌نصیب نگذاشت و در بخش دیگری از سخنانش گفت: «
...پول نیست و آقای طاهری هم پرسش‌ها را می‌پیچاند و به وسیله الفاظ، از زیر پاسخگویی درمی‌رود اما چه کند؟! پول ندارد اما اصل قضیه پول نیست. آقای طاهری رک و راست سخن بگویید! مدام از برنامه می‌گویید. این کلمات دیگر نخ نما شده است. باید دنبال پول برویم و تکلیفمان را روشن کنیم که آیا تئاتر جزو فرهنگ هست یا نیست».
هرچند بخش گسترده‌ای از نقدهای مرضیه برومند در این نشست بحق بوده و دل‌نگرانی‌های مشترک اهالی تئاتر است، بخشی از این گفتارها با اخلاقیات نسبتی ندارد؛ بخشی که مسائل کاملاً شخصی یک بازیگر زن سینما را با مسائل عمومی گره زده و لابد در پی این نتیجه‌گیری است که بودجه تئاتر کشور کم است.
سوای درستی و نادرستی این ادعا، بدون تردید اینکه یک بازیگر سینما که با یک چهره سیاسی ازدواج کرده (کدهای مشخص برای شناسایی بازیگر) چه میزان مهریه پشت قباله‌اش افتاده، ملاک خوبی برای مشخص نمودن قلّت اعتبارات تئاتر نیست و چنین مباحثی همچون اصل ماجرای ازدواج با هر شخصی، یک امر خصوصی است که عمومیت یافتنش توسط دیگران، پسندیده نیست.
به همین دلیل، انتظار می‌رود در درجه نخست چهره‌های فرهنگی که بیشترین آسیب‌ها را از این ناحیه متحمل شده‌اند، در این زمینه جانب اعتدال را نگه داشته و حتی در وقت عصبانیت نسبت به وضعیت یک حوزه مهم فرهنگی همچون تئاتر، مسائل خصوصی را عمومیت نبخشند و پیشتازان و نمادهای رفتارهای اخلاقی باشند؛ رویکردی که از مرضیه برومند به عنوان چهره‌ای اخلاقی، به صورت مضاعف مورد انتظار است.
