روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت:
انتخابات رياست جمهوري افغانستان به دليل قطعي بودن وقوع تقلب در آن، اكنون اين كشور را به ظاهر وارد يك بحران كرده است.
دكتر عبدالله عبدالله نامزد انتخابات رياست جمهوري، ديروز در گردهمايي هواداران خود در محل لويه جرگه از مردم افغانستان خواست چند روز براي تصميم‌گيري نهايي به وي فرصت بدهند تا موضع خود را در برابر تقلب در انتخابات رياست جمهوري اعلام و راه برخورد با آن را مشخص كند. وي در اين گردهمائي، طي سخناني رأي تقلبي انتخابات رياست جمهوري را نتيجه كار مثلث ارگ (كاخ) رياست جمهوري، كميسيون انتخابات و ستاد انتخاباتي رقيب انتخاباتي دانست و با صراحت اعلام كرد آن را قبول ندارد.
دكتر عبدالله افزود: "جان خود را فداي مردمي مي‌كنم كه به من رأي دادند و انگشتان دستشان قطع شد، اما حكومت تقلبي را نمي‌پذيريم." وي پا را فراتر گذاشت و با اعلام اينكه "اگر قطعه قطعه شويم حكومت تقلبي را نمي‌پذيريم زيرا بدون شك و شبهه، برنده انتخابات ما هستيم و يك روز اجازه حكومت تقلبي را در افغانستان نمي‌دهيم" تأكيد كرد: "به مردم افغانستان اطمينان مي‌دهم كه حكومت مورد نظر آنها را اعلام خواهم كرد."
نكته قابل تأمل ديگر در سخنان دكتر عبدالله اينست كه وي به رفت و آمدها و فعاليت‌هاي مسئولان آمريكائي براي حل و فصل معضل انتخابات رياست جمهوري افغانستان اشاره كرده و از سفر وزير امور خارجه آمريكا در روز جمعه به كابل خبر داد و گفت جهان نمي‌تواند ما را ناديده بگيرد.
اين اظهارات نشان مي‌دهد دكتر عبدالله فرصت چند روزه را با اين هدف از طرفداران خود خواسته كه با استفاده از آن به رايزني با قدرت‌هاي خارجي از جمله آمريكا بپردازد و با اطمينان بيشتري تصميم بگيرد. اعلام اينكه اشرف غني احمد زي از مجموع 8 ميليون و 109 هزار و 493 رأي با كسب 4 ميليون و 485 هزار و 888 راي معادل 44/56 درصد آرا، فعلاً رئيس‌جمهور منتخب افغانستان محسوب مي‌شود و در كنار او، دكتر عبدالله عبدالله با 3 ميليون و 461 هزار و 639 راي معادل 56/46 آرا بازنده انتخابات است، از اين نظر موجب شگفتي طرفداران عبدالله و اعتراض آنها شده كه آنها معتقدند حدود 2 ميليون رأي تقلبي به صندوق‌ها ريخته شده بطوري كه در بسياري موارد بيش از 10 هزار رأي توسط هر يك از رأي دهندگان جعل شده است.
همين وضعيت بشدت مشكوك موجب شده دكتر عبدالله و طرفدارانش به آراء رقيب، عنوان "ناپاك" بدهند و خواستار پاكسازي آراء شوند. عبدالله با تكيه بر همين نكته در نطق ديروز خود نكات مهمي را به زبان آورده كه براي اين مقطع از تاريخ افغانستان حائز اهميت فراوان است. وي گفت: "تمام عمر خود را وقف وحدت ملي و تماميت ارضي افغانستان كرده‌ايم و تجزيه افغانستان، جنگ داخلي يا بحران در افغانستان را نمي‌خواهيم، تعهد خود را به آرمان‌هاي شهدا تكرار مي‌كنم و از شما خواهش مي‌كنم كه به من اعتماد كنيد و چند روز وقت دهيد. جز راي پاك مردم افغانستان هيچ كسي نمي‌تواند در افغانستان حكومت كند. ما تمام عمر خود را براي حفظ وحدت ملي افغانستان مبارزه كرديم و همچنان به اين مبارزه ادامه خواهيم داد. برنده انتخابات بدون شك و شبهه ما هستيم. اجازه برقراري حكومت تقلبي را حتي براي يك روز نمي‌دهيم. فشار، تهديد و تطميع به هيچ وجه در مورد ما موثر نخواهد بود. به مردم افغانستان اطمينان مي‌دهم كه حكومت مورد نظر آنها را اعلام خواهم كرد."
اين سخنان دكتر عبدالله هر چند نوعي تلاش براي دوري جستن از جنگ داخلي است، ولي دو فراز از آن را نمي‌توان با اين تلاش منطبق دانست. يكي اينكه گفته است "اجازه برقراري حكومت تقلبي را حتي براي يك روز نمي‌دهيم" و ديگر اينكه به مردم اطمينان داده است كه حكومت مورد نظر آنها را اعلام خواهد كرد.
ترديدي نيست كه افغانستان درحالي كه كشور واحد است نمي‌تواند دو حكومت داشته باشد. از يكطرف كميسيون انتخابات، و به عبارت روشن‌تر دولت فعلي با اعلام نتايج انتخابات رياست جمهوري نشان داده است كه مصمم است حاكميت را به "اشرف غني احمدزي" بسپرد و از طرف ديگر، عبدالله مي‌گويد حكومت ديگري تشكيل خواهد داد. اين وضعيت فقط درصورتي مي‌تواند تحقق يابد كه افغانستان تجزيه شود. خطر تجزيه، چيزي است كه اين روزها توسط صاحبنظران گوشزد مي‌شود و البته اقدامات طالبان نيز به آن دامن مي‌زند. با احتساب طالبان و دو جناح رقيب و مدعي پيروزي در انتخابات افغانستان، اكنون حاكميت اين كشور حداقل سه مدعي دارد. بدين ترتيب، سؤال مهم اينست كه آيا افغانستان به سه كشور تقسيم خواهد شد و در آينده، سه گروه بر آن حكومت خواهند كرد؟
تلاش وزير خارجه آمريكا براي ورود به بحران انتخاباتي افغانستان، اين گمانه‌زني را تقويت مي‌كند كه خطر تجزيه اين كشور با هدف مشخصي مطرح شده است. هدف اينست كه وزير خارجه آمريكا خطر تجزيه را به دكتر عبدالله گوشزد كند و مسئوليت‌ها و عواقب آن را نيز متوجه او بداند تا از اين طريق او را وادار به نوعي سازش با دريافت سهمي از قدرت نمايد و حاكميت را به "اشرف غني احمد زي" بسپارد، پير مردي كه به صحنه انتخابات آورده شد تا جايگزين "كرزي" مهره كنوني آمريكا شود و حمايت دولت كرزي از وي نيز اينگونه رمزگشائي مي‌شود.
