در فاصله کمتر از پنج ماه از برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، پیش‌بینی‌های «تابناک» درباره تغییرات جشنواره به وقوع پیوست و سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، به صورت ملی برگزار خواهد شد و بخش بین‌الملل این رویداد حذف خواهد شد؛ اما این تنها تغییر بنیادینی نیست که در بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی کشور رخ می‌دهد.
به گزارش «تابناک»، علیرضا رضاداد در نخستین نشست ستاد برگزاری سی و سومین جشنواره فیلم فجر تأکید کرد، زنگ اجرای تغییرات اساسی در جشنواره فیلم فجر نواخته شده و نتایج بررسی‌ها و جلسات مشورتی به زودی در مقررات جشنواره که اعلام می‌شود. او البته
بخش مهمی از این تغییرات بنیادین را نیز رونمایی کرد که همان پیش بینی‌های ماه‌های پیش «تابناک» بود.
بنا بر با آنچه رضاداد تأیید کرد، بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر حذف می‌شود و در قالب جشنواره‌ای مستقل در مقطع زمانی دیگری که با جشنواره‌های بین‌المللی نظیر جشنواره بین‌المللی برلین همزمان نباشد، برگزار خواهد شد. در واقع سی‌و‌سومین جشنواره فیلم فجر، به جای پسوند «بین‌المللی» از پسوند «ملی» برخوردار خواهد بود و در ساحتی که همواره کارکرد داشته و نه در ساحتی که آمال این رویداد بوده، برگزار خواهد شد.
واقعیت آن است که این جشنواره اساساً توان برخورداری از ظرفیت بین‌المللی را نیز نداشت، چرا که به دلیل ملاحظات معمول، مسئولان کشورمان زیر بار رقابت فیلم‌های ایرانی و غیرایرانی در یک بخش نمی‌شوند و در عین حال هیأت داوران بین‌المللی نیز به دلایل قوی‌تر انتخاب نمی‌کنند و در کنار این دو مسأله اساسی، امکان پخش فیلم‌های خارجی را بدون ممیزی ندارند و به همین دلایل برگزاری جشنواره قدرتمند بین‌المللی در ایران همسطح با جشنواره مطرح جهان تقریباً ناممکن است و تصمیم تازه با عقلانیت همراه بوده است.
در بخش بین‌الملل جشنواره و همچنین در بخش بازارچه بین‌المللی، همواره مهمان‌های ثابتی به ایران آمده‌اند که تنها نقش توریست را بر عهده داشته‌اند و با این تغییرات دست‌کم بخشی از اعتبارات هر ساله که صرف گردش این گروه کوچک می‌شده نیز صرف امور جدی‌تری می‌شود که به بهبود موقعیت مهم‌ترین رویداد فرهنگی سالیانه کشور کمک خواهد کرد.
همچنین این رویداد دقیقاً با کارکرد «جشنواره» خواهد بود و رویکرد معلق میان «جشن» و «جشنواره» تعییر خواهد کرد و طبیعتاً همچون استانداردهای جشنواره‌ها، دیگر خبری از اکران وسیع فیلم‌ها نخواهد بود؛ هرچند بعید است اکران فیلم‌ها به سه اکران ـ همچون جشنواره‌های بین‌المللی ـ محدود شود اما احتمالاً در سینماهای پایتخت محدود خواهد شد و رویکرد شهرستانی و فراگیر کردن جشنواره که به منزله اکران فراگیر فیلم‌هاست و عملاً باعث لو رفتن و تمام شدن فیلم می‌شود، تکرار نخواهد شد.
افزون بر این، دبیر جشنواره رسماً عدد ۲۲ فیلم به عنوان تعداد فیلم‌های حاضر در بخش اصلی (سودای سیمرغ جشنواره) مورد اشاره قرار داد و بر همین مبنا تعداد فیلم‌ها همچون جشنواره‌های پیشین در بخش اصلی به سی فیلم و بیشتر نمی‌رسد و تماشا و نقد آثار جنبه فرسایشی نمی‌یابد؛ هرچند باید دید این قاعده در بخش فیلم اولی‌ها (نگاه نو) نیز تحقق خواهد یافت و نگاه کیفی به همه بخش‌های جشنواره حاکم خواهد شد؟
در عین حال قرار است سیمرغ‌ها محدود به بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر زن، بهترین بازیگر مکمل مرد، بهترین بازیگر نقش مکمل زن خواهد بود که احتمالاً به این هفت سیمرغ، دو سیمرغ بخش فنی (احتمالاً بهترین فیلمبرداری و بهترین صداگذاری و صدابرداری) نیز افزوده خواهد شد.
باید دید واکنش سینماگران نسبت به این اتفاق چه خواهد بود و آیا جشنواره با فضای تازه، به نقطه ایده‌آل خواهد رسید و جایگاه واقعی‌اش را خواهد یافت؟ شاید زمانی بتوان به این پرسش، پاسخی منطقی داد که نیمه نخست بهمن ماه ۱۳۹۳ پشت سر گذاشته شده باشد و با اختیارات مدیران جشنواره فیلمی افزوده نشود و استانداردهای حداقلی جشنواره همچون مشخص بودن صاحبین صندلی‌های کاخ جشنواره رعایت شود؛ البته پیش از آن نباید به قضاوت نشست.
وقتی تو همچین جشنواره ای یک فیلم خارجی را سانسور می کنند و از دوتا داور بین المللی استفاده نمی کنند همون بهتر که بین المللی برگزار نشود.....
به نظر من استانی یا حتی تهرانی بشه بهتره 
